vrijdag 13 januari 2017

Zwijmelen op zaterdag: I don't now how to love him


Vorige week kwamen er stuiterende berichten voorbij van mijn vriendin Kleine Tas.
Ze was naar de Musical Jesus Christ Superstar geweest en ze was werkelijk lyrisch over de musical en vooral over de vertolking van Ted Neeley als Jezus. 

De film werd uitgebracht in 1973, toen ik 1 jaar was. 


Nu, 43 jaar later speelt Ted Neeley nog steeds de rol van Jesus in de Musical Jesus Christ Superstar. 


Geen spatader veranderd toch?
Als ik mijn vriendin moet geloven doet hij nog altijd een aardig partijtje zang op het toneel.

Ik was dus een beetje teleurgesteld dat dit mij ontgaan was, en dat er alleen nog voorstellingen in Groningen en Amsterdam zouden zijn. Dat is mij toch iets te ver weg.

En paar dagen na de lyrische berichten van Kleine Tas zat ik te borrelen met mijn loopgroepje en  JCS kwam ter sprake. Er waren nog meer meiden die wilden gaan en wat bleek... er waren nog kaarten verkrijgbaar voor de voorstelling in Antwerpen. Zo gezegd zo geboekt... Zondag zit ik dus bij Jesus Christ Superstar!!!

De hele week ben ik al in de ban van de film. Om er toch maar even in te komen heb ik de film in etappes teruggeken op Youtube, en ik had echt een bizarre throw back in time ervaring. Ik zag mezelf zitten in de flat waar we woonden toen ik nog een klein meisje was. Ik herkende alle muziek. Ook van de delen die ik nog niet eerder in de film had gezien. (Ik zag het altijd te laat, en viel pas altijd halverwege de film binnen.) Ik rook zelfs de geur weer van het huis waar we toen woonden!
Bij navraag bleek dat mijn moeder de LP met de filmmuziek had en dat ze het inderdaad vaak draaide. Grappig om te zien hoe het geheugen werkt en hoe de laadjes open gaan.

Van dit nummer word ik altijd erg droevig. Mijn moeder had het gekozen om te draaien op haar uitvaart. Het is zo prachtig en gevoelig gezongen.

Ik heb ook maar even het bijbelverhaal weer terug gelezen. Ik zal het ongetwijfeld jaarlijks voorbij hebben horen komen in mijn jeugd, als we naar de kerk gingen, maar het lukte me daar nooit zo goed om te luisteren. De grote lijnen heb ik onthouden, maar de details waren toch nog even nuttig om terug te lezen.

Ik vind het overigens wel raar hoor, dat ik zo gewend ben aan de afbeelding van Jezus aan het kruis. Je gaat toch niet overal een afbeelding van een stervende man hangen? Dat is toch akelig om tegenaan te kijken? Toch heb ik het als kind nooit met afkeer bekeken bij ons thuis, of bij mijn opa en oma in huis, of in de kerk. Kennelijk vond ik de beeltenis van een stervende man aan een kruis zo normaal dat ik er geen gevoelens van afschuw bij had.
En ik vraag me altijd af... Stel nou dat hij was opgehangen aan een galg? Hadden we dan overal in kerken en in huizen galgen neergezet met een bungelende Jezus aan een touwtje? Dat lijkt me dan wel weer een akelig gezicht.

Nou ja... het verhaal blijft natuurlijk verschrikkelijk. Maar ik heb wel heel veel zin om zondag naar Jezus Christ superstar te gaan!

Volgende week in de zwijmel kom ik er ongetwijfeld op terug.


Noot voor Marja: De zangeres is Yvonne Elliman.

Meer zwijmelen/meezwijmelen: Kijk bij Marja.





9 opmerkingen:

  1. Geweldig. Jij gaat intens genieten morgen. Dank voor de naam van de zangeres. Lief van je.
    Ik weet van een vriendin dat Ted super is. Zij is al haar hele leven fan van hem. Een schat van een man.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat fantastisch zeg.. en dat geheugen ja heel apart is dat toch dat zelfs geuren terugkomen in je herinnering! Ik wens je onwijs veel plezier morgen! Het nummer is schitterend!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb dit ooit in Groningen gezien, gespeeld door een Vlaams gezelschap. 2vriendinnen van mijn dochter zongen dit lied vaak. Indrukwekkend.
    Het verhaal kun je ook elk jaar zien en horen op tv. The Passion, dit jaar vanuit Leeuwarden. Donderdag 13 april NPO 1.
    Zie http://www.thepassion.nl/nieuws/videobekendmaking.
    Altijd weer indrukwekkend ( vind ik)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. .....of ik jaloers ben nu? ..........mwah ;-)

    Misschien is het niet helemaal gepast maar eerlijk is eerlijk, ik moest wel even grinniken bij jouw beschrijving van het corpus aan het kruis tegenover een beeldje aan een touwtje....

    OOit zei een vriendin tegen mij.... "ik geloof in de opgestane heer, en heb dus niets met zijn gekruisigd voorstadium" en ergens kan ik me daar dan ook wel in vinden... mijn kruisje is een gladde, zonder corpus, en mijn kruis hier in de huis is ook 'slechts' hout, weliswaar van pijnboomhout uit Israel maar toch... Al hoe mooi sommige kruizen met corpus ook zijn, voortaan zal ik ze niet meer kunnen bekijken zonder me jouw verhaal daarbij te herinneren..

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik zag deze week die zanger een paar keer in interviews. Leek me een aardige rustige man. Jouw opmerking over het kruisbeeld. Heb dat ook altijd raar gevonden en maakte dezelfde vergelijkingen.

    Heerlijk dat je nog kaarten kon krijgen. Geniet ervan!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik ben streng katholiek opgevoed maar het zei me allemaal weinig. Later al helemaal niets meer. Stel je voor dat je hem overal had zien hangen aan een touw.Zo'n touwtje met een beeldje aan een kettingkje om je hals

    BeantwoordenVerwijderen
  7. De film heb ik nooit gezien maar de muziek ken ik zeker wel. Straal verliefd op dat moment zong ik het altijd mee. Het gekke is, de plaat heb ik toen niet gekocht. Maar zo zie je maar weer, ze komen vanzelf weer boven water drijven en ik heb er van genoten.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Geniet er van….

    Je hebt (voor mij althans) het mooiste nummer uit de film geplakt.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik ben opgevoed met een protestantse, maar niet diepzwarte versie. Toen deze musical uitkwam was ik in verregaande staat van me losmaken uit die denkwereld. Maar de muziek is alleszins de moeite waard, en ik denk zelfs dat mijn gelovige moeder dit ook had kunnen kiezen voor haar begrafenis (1982) als ze het gekend had...

    BeantwoordenVerwijderen