Zwijmelen op Zaterdag: Glory

O, jongens, echt... alles beter dan 'zoals in mijn tijd' in een slaapzakje voor het ticketkantoor bivakkeren hoor, maar wat is dat tickets bestellen toch altijd een schijtzenuwengebeuren.

Gisteren om 10 uur startte de verkoop van mijn dochters allerfavorietste band Bastille.
Een paar jaar geleden hebben we ze al een live gezien in het sportpaleis in Antwerpen, en we vonden het beiden voor herhaling vatbaar. Voor mijn dochter is dit een understatement. Ze wil niets liever dan Bastille nog een keer zien!

Expectations VS Reality:

Expectations:
Ik log in achter mijn PC, bestel twee kaarten, betaal, een paar minuten later krijg ik de kaarten in mijn mailbox. Zo handig.

Reality:
Om half 10 zit ik klaar achter de computer.
De verkooppagina van het Sportpaleis open, en voor de zekerheid bij ook die van Ziggodome, waar ze ook op gaan treden, voor het geval bij het Sportpaleis achter het net zou vissen. Inloggen bij de Nederlandse ticketservice en bij de Belgische Teleticket.
Wachtwoorden natuurlijk vergeten. Opnieuw opvragen. Inloggen bij mijn twee mailboxen want bij de Belgische was ik natuurlijk weer bekend bij mijn tweede mailaccount.
Om 10 over half 10 knalt het internet eraf en kan het hele inloggebeuren opnieuw beginnen.
Met een minuutje staat nu alles weer open en kan het wachten beginnen.
Kak... er is intussen een wachtrij van een half uur bij Ziggodome... maar met 5 minuten word ik toch weer toe gelaten op de site. In mijn zenuwen refresh ik toch de pagina van Ziggodome (er werd nog gewaarschuwd: DOE DIT NIET!!!)  en kom ik weer achter in de wachtrij te staan.
Om 2 minuten voor 10 krijg ik van de zenuwen een aandrang des doods. Ik besluit deze zo goed en kwaad als het gaat te negeren, want dat ga ik natuurlijk nooit redden in 2 minuten.
Om 1 minuut voor 10 zie ik dat de Belgische Site opengaat. Ik bestel 2 tickets voor 'staanplaatsen op het veld' en verrek! ik kan door naar het betaalscherm.

Ik pak mijn telefoon, log in bij mijn bank, en scan de QR-code. Maar die wordt niet herkend. 'Update de nieuwste versie van de bank-app' zegt-ie.
Ik doe een update... ik wacht.... en terwijl ik wacht bedenk ik me dat op mijn mans telefoon ook een bank-app staat. Ik pak de telefoon (die gelukkig thuis ligt) van mijn man (die niet thuis is). Shit. Die is leeg. Snoertje, snoertje, waar is het oplaadsnoertje?
Ik hang zijn telefoon aan de pc en er komt sap in. Weer shit. Ik moet zijn simcode in toetsen. Die weet ik niet, ik moet hem bellen op zijn werk. Met mijn telefoon die ligt te updaten. Gelukkig neemt hij op. Ik log in op zijn telefoon, op zijn bankapp, scan de QR-code en.... hij pakt hem ook niet. Ook daar moet ik de laatste versie van de app downloaden. Maar intussen had ik op mijn telefoon al gezien dat hij met de nieuwste versie van de app de QR-code ook niet pakt.

Er zit maar 1 ding op... teruggaan uit het betaalscherm en opnieuw twee kaarten proberen te bestellen. Er zijn inmiddels 20 minuten voorbij. Dit is kansloos. Ik ben nu bijna hysterisch. Ik klik op 'bestel uw tickets' en tot mijn stomme verbazing kan ik nog twee veldplaatsen scoren! Hoe bestaat het!!!
Ik zie nu heel klein, helemaal verstopt onderaan de bestelpagina het kopje 'selecteer uw bank' staan (ah!!! stom! Die was ik zojuist vergeten, logisch dat het dan niet lukt! Waarom had ik niet bedacht dat ik mijn bank niet had geselecteerd?), ik selecteer mijn bank, ik mag door naar het betaalscherm en krijg een QR-code, scan hem, en ha! hij pakt hem!!!

Om 5 voor half elf waren Janneke en ik de blije eigenaars van een ticket voor Bastille!
Mijn god... wat een toestand was dit!
Maar... We gaan in Antwerpen Bastille zien!
En ik kan op mijn gemakje naar de WC.