vrijdag 22 juni 2018

Zwijmelen op Zaterdag: Let it be

In tijden van zorgen, vooral als het mijn kinderen aan gaat, denk ik vaak aan mijn moedertje. 
Wat zou haar wijze raad zijn? Hoe zou zij dit aanpakken? Wat is haar mening over hoe ik het aanpak? 
Momenteel worstelen we met onze zoon die niet goed weet hoe hij verder wil. Hij weet niet wat voor opleiding hij wil doen. Hij vindt niks leuk. Behalve dan muziek en gitaarspelen. 
Ik kan mijn moeder nooit om raad vragen,  ze is bijna 20 jaar geleden overleden.
Ze zal nooit een arm om mijn schouder kunnen slaan en zeggen: het komt wel goed schatje... 
Maar soms hè... dan heb ik echt het gevoel dat ze er gewoon even is. Dat ze me de goede richting wijst. Dat ze me net even een duwtje in de rug geeft. 
Vandaag gebeurde het tijdens een het kijken van de nieuwe Carpool Karaoke.
Op het einde wist ik niet meer of ik nou moest janken van ontroering, verdriet of van het lachen.... 




Paul McCartney vertelde in dit filmpje dat hij het nummer Let it be schreef nadat hij had gedroomd over zijn moeder. Ik luisterde naar de tekst en het verbaasde me dat ik in dit liedje in de afgelopen 20 jaar niet eerder de troost vond die ik soms nodig had...

When I find myself in times of trouble
Mother Mary comes to me
Speaking words of wisdom, let it be
And in my hour of darkness, she is standing right in front of me
Speaking words of wisdom, let it be

Het was net of mijn moeder (Ma)Rietje tegen me zei: "Hé... let je even op? Luister nou maar eens even goed naar deze tekst, m'n Pumpke..."
En het is echt zo... als ik goed luister en voel, dan weet ik dat ze voor me staat en wijze woorden zegt.

Ik keek het filmpje verder en ik dacht na over hoe mooi het is om muziek te kunnen maken.
Hoe mooi moet het zijn als je mensen tot tranen kunt roeren? Hoe tof moet het zijn als je, net zoals in het filmpje, met een paar akkoorden de sfeer in een kroeg kan laten omslaan tot een uitzinnig feestje? Hoe tof moet het zijn als je een menigte voor je hebt die totaal uit zijn pan gaat omdat jij daar mooie liedjes staat te spelen? Hoe gaaf is het als jouw muziek aanwezig is op belangrijke momenten in iemands leven? Als je muziek een déél is ván iemands leven?

En terwijl ik zat te kijken, snapte ik zo enorm dat Jip op dit moment alleen maar muziek wil maken.
We roepen altijd: "maar met muziek kun je geen brood verdienen. Je moet een vak leren!
En als je het wilt maken in de muziekwereld, dan moet je echt wel vroeg begonnen zijn en wel zovéél talent hebben..."
En ik sta daar ook wel achter dat ik dat roep. Maar aan de andere kant...waarom zouden we hem deze droom niet na laten jagen? Hoe mooi is het als je muziek kunt maken?
En hé... Jim Morrison van The Doors had ook nog niet eerder gezongen voordat ze begonnen met de band. En zie eens wat hij op muzikaal gebied heeft bereikt?

Nadat klaar was met lachen en huilen, luisterde ik Let it be even in zijn geheel.
En voor het eerst sinds weken voelde ik even een soort van rust.
Ik hoef me geen zorgen te maken hoe het volgend schooljaar moet voor Jip.
Ik hoef me geen zorgen te maken als de wereld te ingewikkeld voor hem is.
Of misschien moet ik het omdraaien... als de wereld zijn autisme te ingewikkeld vindt om mee te dealen.
We komen er wel, het zal niet altijd even makkelijk zijn, maar het komt wel goed.
Ik heb alleen nog geen idee op welke manier. Maar dat zien we wel.
Laat het allemaal maar gebeuren.





When I find myself in times of trouble
Mother Mary comes to me
Speaking words of wisdom, let it be
And in my hour of darkness, she is standing right in front of me
Speaking words of wisdom, let it be

Let it be, let it be, let it be, let it be
Whisper words of wisdom, let it be

And when the broken hearted people living in the world agree
There will be an answer, let it be
For though they may be parted, there is still a chance that they will see
There will be an answer, let it be
Let it be, let it be, let it be, let it be, yeah
There will be an answer, let it be
Let it be, let it be, let it be, let it be
Whisper words of wisdom, let it be
Let it be, let it be, let it be, let it be, yeah, let it be
Whisper words of wisdom, let it be

And when the night is cloudy there is still a light that shines on me
Shine until tomorrow, let it be
I wake up to the sound of music, Mother Mary comes to me
Speaking words of wisdom, let it be

Let it be, let it be, let it be, let it be, yeah, let it be
There will be an answer, let it be
Let it be, let it be, let it be, let it be, yeah, let it be
There will be an answer, let it be
Let it be, let it be, let it be, let it be, yeah, let it be
Whisper words of wisdom, let it be


zaterdag 16 juni 2018

Zwijmelen op Zaterdag: Racing in the Streets


Het is alweer een paar weken geleden dat ik gezwijmeld heb op zaterdag.
Lekkere weekendjes weg stonden de zwijmels in de weg.
En... ik heb nog niet verteld hier hoe het met mijn examen was gegaan...

Het blijft leuk om het te vertellen :-).
De eerste twee modules voor mijn opleiding tot coupeuse (de kinderlijn en couture technieken) heb ik afgerond met twee negens en een 10!!!

Wie had dat gedacht? Nou, eigenlijk iedereen om me heen, blijkt achteraf :-). Behalve ik zelf.

De laatste weken was echt hel.
De map met examenwerken die ik kwijt was, maar toch weer vond.
De examenstukken die af moesten.
Op de laatste dag voor het examen viel een een 'stud' (een klein glinstertje) af van het jurkje dat ik gemaakt had. De glinstertjes zaten per drie aan weerszijde ter versiering van de rits. Dus ik kon niet anders als dat ene glinstertje weer erop zetten. Dus ik hop, in de auto, 3 kwartier naar Breda tuffen, 3 minuten glinstertje erop zetten (daar was speciale apparatuur voor nodig), en hop 3 kwartier weer terug. Om vervolgens in de middag weer naar Breda te moeten tuffen voor het eerste deel van het examen.

Het tekenen van het patroon ging goed.
Door tijd tekort maakte ik net op het laatste moment een slordigheidsfoutje, welke ik me realiseerde op het moment dat ik mijn examen inleverde. Jammer, tijd was om, niets meer aan te doen. Achteraf wel zonde, anders had ik ook een 10 gehad voor dit onderdeel :-).

De kledingstukken en tekeningen die ik gemaakt had werden de volgende dag beoordeeld door de vakdocenten. Het opnoemen van de resultaten was heel spannend. De eerste vijf stukken die beoordeeld werden vond ik echt prachtig, maar zij waren allemaal gezakt vanwege een technische fout. Voor mezelf betekende dit dus dat het nog alle kanten op kon gaan.
Zelf had ik in mijn werkstukken ook wel wat dingen gezien die beter hadden gekund, maar deze zijn gelukkig door de examencommise niet opgemerkt. De examencommissie was vooral erg te spreken over mijn netheid van werken en de keurige uitvoering van de technieken en alles bij elkaar werd dit onderdeel beoordeeld met een 10! Ik was zo blij!



En nu?
Nu zijn we gelijk doorgegaan met de dames/herenlijn.
De druk is even van de ketel. Tegen de tijd dat het weer mei wordt, zal het weer wat stressiger worden omdat ik dan weer twee examenstukken moet inleveren. Maar ik hoef me nu maar te focussen op 1 module, en dat is fijn.

Het liedje dat ik heb gekozen heeft eigenlijk niks te maken met wat ik hier schrijf.
Maar ik hoorde het nummer op de terugweg van Breda toen ik de eerste les had gehad van de nieuwe module. Ik hoorde het nummer voor het eerst en het raakte me gelijk. Wat ik mooi vind aan het nummer is dat er zo lekker de tijd wordt genomen om een verhaal te vertellen. Dus ik hoop dat jullie er ook van dit nummer van Bruce Springsteen zullen genieten.