Zo kwam het dat we, toch iets later dan Jip en Janneke in gedachten hadden, om half 10 de ijzers onder bonden. Veel te vroeg. De rest van de straat volgde pas tegen 11-en. Tegen die tijd gingen wij terug voor het ontbijt, en om half één waren we weer paraat voor de tweede ronde. Jip hield het wel voor gezien.
En ik heb nog nóóit zó lekker geschaatst als vandaag. geen seconde zere voeten gehad. Mijn voeten bleven lekker warm. De sloot bleek al gauw te klein, en schoorvoetend begaven we ons naar de grote plas. Daar was op sommige stukken heel goed te schaatsen.
Mr. C raakte aan de praat met een Haagse Bergenaar met sneeuwschuiver. ( Ze hadden gelijk een band :-) ) De haagse Bergenaar met sneeuwschuiver was al een poosje bezig geweest om een baantje sneeuwvrij te schuiven, waar we dankbaar gebruik van maakten. Toen de Haagse Bergenaar met sneeuwschuiver en zijn vrouw even naar binnen gingen om op te warmen, heeft Mr. C. de sneeuwschuiver even overgenomen, en binnen no-time lag er een mooie 400 meterbaan sneeuwvrij. Althans.... het had de vorm van een 400 meter baan. Ik denk dat hij de helft kleiner was.
 |
| de eenzame sneeuwschuiver |
 |
| mama, dan kom ik aanrijden en dan maak jij een foto ! |
 |
| mama, en nu maak ik een foto van jou! |
Janneke heeft mijn schaatsgenen geërfd. Zelfs toen ik het zat was, was zij nog niet van het ijs af te slaan. Het was ook zo gezellig. Al d'r vriendinnetjes waren er ook. 'sterren dansen op het ijs' doen, bewegingen verzinnen, elkaar punten geven, wedstrijdjes rijden... genoeg te doen!
En wat kwamen we op de terugweg tegen?
En nu het volgende... wat ga ik morgenochtend doen? Mijn lesje op de sportschool skippen, en in mijn eentje genieten van mijn sneeuwvrije 400-meterbaantje? Als er vannacht geen sneeuw valt, gaat dat 'm denk ik helemaal worden.
Wat leuk dat je zo kunt genieten van dat schaatsen. Met mooie schaatsen en zonder pijnlijke voeten. Heerlijk. Ik ga snel naar het volgende blogje.
BeantwoordenVerwijderen