dinsdag 29 januari 2013

Poetstechniek


De stoel kraakte onder zijn gewiebel.  Nog twee minuten… dan was het zijn beurt. De tandarts zei dat zijn tanden niet goed schoon waren. Dit was nu al de derde keer dat hij terug moest komen…

Hij kon er écht niets aan doen. ‘Minstens vier keer per dag’,  had de tandarts gezegd. ‘En eigenlijk liever na iedere keer dat je iets eet’. Maar er kwam altijd iets belangrijks tussendoor, waardoor hij het vergat.

Daar was die lieve assistente… met die blauwe ogen en die zachte G. Zou hij weer bij haar mogen?

Met zijn eigen tandenborstel hadden ze de vorige keren geoefend. Hij kreeg tabletjes mee. Als hij klaar was, moest hij daarop kauwen. Alles wat nog vies was, kleurde dan roze. Maar hoe goed hij ook zijn best deed… er zat altijd nog roze op zijn tanden. Hij háátte het!

De laatste keer had ze gezucht:  ‘Het  is niet leuk hè, als je steeds iets moet doen wat niet goed lukt? Weet je wat ? We draaien het om. Je neemt éérst zo’n plakverklikker, en dan haal je voor de spiegel met de borstel  gewoon al het roze weg. Dan weet je zeker dat je niets overslaat’.
 ‘Slim’,  zei hij,’ dan zie ik tenminste wat ik doe, en dan doe ik het ook niet fout!’

De assistente riep hem binnen.  Vier maal daags was niet gelukt. Haar haar tactiek wel! Zenuwachtig ging hij zitten. De stoel kantelde achterover. Eén voor één controleerde ze zijn tanden.

Haar mond zat verborgen achter haar mondkapje, maar hij zag haar blauwe ogen lachen. ‘Keurig! Goed gedaan’, zei ze met haar zachte G. 'Pak maar een speeltje uit de  la!’

Opgelucht trok hij de speelgoedla open. Hij voelde zich hier eigenlijk te oud voor, maar die mooie stuiterbal had hij weken geleden al zien liggen. 

WE-300 is een schrijfoefening/uitdaging van Plato: Schrijf een verhaal/blog van exact 300 woorden over een bepaald woord, maar gebruik dat woord niet in de tekst. Dit keer was het woord: poetsen. Meer lezen/meedoen? http://platoonline.wordpress.com/

20 opmerkingen:

  1. Oh dit is een hele leuke! Over tanden poetsen heb ik nog nergens iets gelezen! Een hele leuke WE300!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een heel goede WE zonder roze vlekjes. ;o)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Toen ik het uit had dacht ik stiekem:.... 'Toen pakte opa Krakeling de stuiterbal met beide handen beet en lachte de assistente uitbundig toe. Maar dat was over de 300 woorden geweest.

    Mooi verhaal Tasje. Cornelis zal het ook wel mooi vinden. En zo niet, ikke wel. Dank je wel dat je een nieuwe hebt geschreven.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het grappige is... ik heb het verhaal geschreven met een jochie van een jaar of 12 voor me als onderwerp zegmaar (of lijdend voorwerp in dit geval ???). Maar nu ik heb op die plek een oud opaatje gezet en nu klopt het verhaal ook nog. Grappig is dat :-)

      Verwijderen
  4. Mooi verhaal geworden en weer een andere kant van het poetsen belicht en de stuiterbal was dik verdiend.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Leuk gevonden en mooi beschreven. En ja, zo'n tandartsassistente, daar is zelfs een liedje over geschreven!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Er komt altijd iets tussendoor waardoor ze het vergeten. Ik vond ook altijd dat het makkelijker is om eerst de verklikker te nemen en dan te poetsen... dan ZIE je tenminste dat je hebt gepoetst.
    Heel leuke WE 300.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Leuke invalshoek, met plezier gelezen!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mooi Tasja, deze WE, denk gelijk aan een liedje "tis altijd lente in de ogen van de tandarts assistente".

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Goede WE!

    Ik haatte die mondhygeniste als de pest met haar rode verf!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Heel leuk! Ik had ook een klein jongetje voor ogen toen ik het las.

    Groetjes Petr@

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik wist niet eens dat die pilletjes bestonden totdat oudste ze moest gebruiken omdat ze een beugel kreeg. Leuke invalshoek.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Voor mij dicht bij huis hoor, deze invalshoek. Ik kom dagelijks bij de tandarts :-)

      Verwijderen
  12. Prima WE! Doet me een beetje denken aan de ortho, die (volgens Kind) haar leven moeilijk maakte, met dat gezeur over wel/niet goed gepoetst met haar beugel. 't Is gelukkig helemaal goed gekomen. Originele invalshoek trouwens!
    Liefs Kakel

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Goed geschreven! Je kunt je helemaal inleven. En dan het einde! Top.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ha ik moest er wel om lachen,de schipper kwam toevallig vorige week met een nog roze gloed terug van de tandarts.De 'waterspuit' deed het niet zo goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Tanden poetsen, het ligt zo voor de hand maar ik was er niet op gekomen. De tandartsassistente, het zorgvuldig poetsen, het bijna niet goed kunnen doen, het zit er allemaal in. Mooi.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Haha, ik wil ook een stuiterbal (kaatsbal) of ben ik ook te oud?

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Oeps een leuke en herkenbare we.... als moeder van zo'n zoon,,,,
    de la was een gouden greep die gelukkig veel tandartsen gebruiken!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ik moet binnenkort weer voor controle. De 'uitnodigingskaart' is al binnen. Nu de moed verzamelen om te bellen voor een afspraak.
    Na afloop wil ik ook een speelgoedje uitzoeken!!! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen