woensdag 13 maart 2013

shine


In de aanloop naar de marathon, tijdens het uitvoeren van de sponsoractie, gebeuren er insprirerende dingen.

Ik ben niet zo heel sterk in 'in de belangstelling staan'.
Ik heb me op mijn bruiloft bijvoorbeeld, met een beetje hulp van mijn moeder, mooi onder de 'de openingsdans' uit weten te manoeuvreren. 
Een toespraak houden in het openbaar? Mwah... iets inbrengen op een werkoverleg is al hoog genoeg gegrepen. 
Bloggen... het duurde even voordat ik het leuk vond in plaats van spannend... wat zullen mensen er wel niet van vinden?

En nu, met dit hele marathon verhaal... heb ik continu het gevoel dat alle ogen op mij zijn gericht. Op de trainingen wil iedereen weten hoe de duurlopen gaan. Ik moet overal aandacht vragen voor het  'goede doel, alias Annemiek' en straks verschijn ik ook nog met mijn kop in de krant.
Mensen vinden het 'goed' van me, of vinden het 'knap'. En ik weet eigenlijk niet altijd even goed hoe ik hiermee om moet gaan. I run for a cause, not fot applause...

Mijn schoonzus Annemiek wees me erop in haar blog. 'In de anders zo ingetogen Natasja blijkt zomaar een PR-vrouw verborgen te zitten.' 

Komt natuurlijk ook een stukje prestatiedruk bij kijken. En die druk wordt, met nog maar een maand te gaan, en met meer ogen op me gericht, hoger en hoger. Het gaat er wel nog steeds meer en meer naar uitzien dat mijn lijf in staat is om het te halen, maar toch... stel je voor dat iets niet lukt, terwijl iedereen naar je kijkt.

En dan ook de vraag... wat als het allemaal wel lukt? Hoe groot kan dit worden?
In een mailwisseling wisselden Annemiek en ik hierover van gedachten.

'Geen last van faalangst, maar ook niet meer van slaagangst.
Met bescheiden blijven dienen we de wereld niet.' 

Dat schreef Annemiek vandaag aan mij.
En daarbij plaatste ze een stukje tekst van Nelson Mandela. De woorden die hij sprak bij zijn inauguratie:

We are all meant to shine

Our deepest fear is not that we are inadequate.
Our deepest fear is that we are powerful beyond measure.
It is our light, not our darkness, that most frightens us.
We ask ourselves, who am I to be brilliant, gorgeous, talented, and fabulous?
Actually, who are you not to be?
You are a child of God.
You playing small doesn't serve the world.
There's nothing enlightened about shrinking
so that other people won't feel insecure around you.
We are all meant to shine, as children do.
We are born to make manifest the glory of God that is within us.
It's not just in some of us, it's in everyone.
And as we let our own light shine,
we unconsciously give other people permission to do the same.
As we are liberated from our own fear.
Our presence automatically liberates others.

Mooi hè?
There's nothing enlightened about shrinking
We are all meant to shine, as children do

Vinden kinderen niet alles geweldig wat ze doen. Kijk eens, mama, hoe knap? Of kijk eens papa, hoe mooi? En ze laten zich zonder zich daarbij ongemakkelijk te voelen de hemel in prijzen. Luistert er iemand niet, of wordt er niet gekeken naar hoe knap ze iets doen? Ze roepen net zolang om aandacht tot ze het krijgen. 

Zonder grootheidswaanzin, en zonder mezelf te plaatsen op een level naast Mandela (betrapt... daar duik ik alweer weg in bescheidenheid) laat ik me gewoon maar inspireren door de woorden van Mandela en Annemiek.

Laat ik gewoon maar niet bang zijn, bescheidenheid dient de wereld niet. Als ik mijn licht laat schijnen, geef ik onbewust toestemming aan andere mensen om hetzelfde te doen. En dat is écht waar... ik kan daar intussen genoeg mooie voorbeelden van geven. Laat ik er maar gewoon voor zorgen dat dit gedeelte een succes gaat worden. Zonder angst voor wat ik niet zou kunnen. Zonder angst voor alles wat hieruit volgt.

Dus... ik mail nog een krant, mail zuidwest-tv, laat me fotograferen in mijn hardloopoutfit, ga morgen nog eens leuren voor een beetje hulp hier of daar, en ik geef mensen om me heen de kans om met ons mee te schijnen!



07-04-2013 naschrift: ik heb onbedoeld een beetje gelogen. De tekst is niet van Mandela, maar van iemand anders. Neemt niet weg dat hij mooi genoeg is om gedeeld te worden. Maar hier ** klik** lees je de waarheid.


15 opmerkingen:

  1. Heel raak geschreven en ik begrijp het best.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mijn Engels is niet zo heel geweldig, maar wat ik er van begrepen heb is erg mooi.

    Het is fijn dat kinderen dingen mooi van henzelf vinden, want soms is dat niet zo..... Sterkte met de voorbereidingen!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. chapeau en weet dat ik me rijk voel met hem om mij heen. Mr. C.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. De krant kan beter jouw blog overnemen. Ben jij in één keer klaar, en zij het niet duidelijker op papier.

    "It's not just in some of us, it's in everyone." Wat let je? You go girl!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. He natas effe dit liedje op je MP3 speler en je bent weer kilometers verder.
    http://www.youtube.com/watch?v=pYdyzaueq60

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dat heeft Nelson raak geformuleerd. Geldt ook voor jou. Jij gaat die marathon halen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Natuurlijk haal jij die marathon. Zoals jij voor mijn herstel duimde zo duim ik nu voor jou .Toi-toi het lukt je.
    groetjes, Ria

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Natuurlijk gaat het lukken. En je mag met je hoofd in de krant, maar ik snap wel wat je bedoelt hoor. Misschien zie ik je wel finishen op de Coolsingel ben echt van plan dit jaar eens een keer te gaan kijken. (niet dat ik je ken natuurlijk dus zal je niet herkennen maar ik juich dan gewoon voor iedereen;)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wow wat kan jij het mooi verwoorden en met zoveel kracht, passie maar ook heel ingetogen. Dat je het gaat redden dat staat als een huis, wij gaan hier allemaal een stukje aan bijdragen, iedere dag een level verder tot aan de top.
    Groetjes Odette

    BeantwoordenVerwijderen