maandag 19 januari 2015

Eindbestemming (WE-300)

“… hierna stopt de trein op Amsterdam-Lelylaan en eindpunt Lelystad Centrum.”

Altijd fijn als zo’n speaker bevestigt dat je goed zit. Ik zet mijn lijf in de ontspan-stand en mijn hoofd volgt zowaar. Waar was ik? Bladzijde vierenzestig. Een dikke pil, taai, zwaar, mooi.
Ik zink weg in het verhaal en de wereld om me heen blijft boven drijven. Troebel en ver weg. Ik rij mee in de jungle, over 'de weg van 48 bochten'. Een enkele keer is een prikkel sterk genoeg om me terug te halen naar het nu. Misschien door een schommeling van de trein, of een gesprek in de coupé, dat ineens verstomt.

Als ik opkijk van mijn boek zie ik steeds een ander plaatje. Het treinraam als een wissellijst. Een perfecte uitsnede van een vrachtschip op het water onder de Moerdijkbrug. Voor station Blaak een troosteloze Mondriaan van treurige balkonnetjes en verschoten gordijnen. Delft, Rijswijk, Den Haag… Een spoor van herinneringen uit mijn jeugd verschijnt beurtelings in het frame.

Bron: http://www.fackeldeyfinds.com/


Ik trek mijn jas aan. Het wordt frisjes. Ik geeuw en kan het verhaal niet meer volgen. Een kopje koffie misschien? Eén seconde later schuift de catering de coupé binnen. Geen toeval zeker?

Na Leiden zak ik terug in mijn boek. Het verhaal neemt een gruwelijke wending. Ik lees, maar besef dat ik de angst niet voel. Gelukkig maar, dat ik échte angst niet ken.… Stilletjes lach ik om mezelf. Angsthaas… die al zenuwachtig is van een treinreisje naar Amsterdam.

Op mijn bestemming maken de prikkels mijn bubbel van boek, plaatjes en gedachtes lek. Een kruispunt. Heen-en-weer-verkeer. Tikkende stoplichten. Honderden fietsen. Géén idee waar ik heen moet. Ik besluit op gevoel te gaan. Gevaarlijke keuze, maar mijn gevoel leidt me voor één keer in één keer naar de plek waar ik moet zijn.

Nu nog terug…





WE-300 is een schrijfoefening/uitdaging van Plato: Schrijf een verhaal/blog van exact 300 woorden over een bepaald woord, maar gebruik dat woord niet in de tekst. Dit keer was het woord: waarnemen. Meer lezen/meedoen? http://platoonline.wordpress.com/

13 opmerkingen:

  1. Het is nog vroeg maar bij het lezen van jouw observaties ben ik meteen wakker. Hier is iemand aan het woord die ECHT kijkt. Het treinraam als wissellijst, een troosteloze mondriaan van treurige balkonnetjes, zijn prima vondsten. Bij de laatste alinea zie ik het vernieuwde Amsterdam-CS plein zo voor me, begrijp ik ook het waarheen-dilemma.
    Natasja, je bent een fijnzinnig waarnemer en je schrijft het ook nog eens mooi en eigentijds op.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel Plato. Ik heb juist altijd het idee van mezelf dat ik zo in mijn eigen wereld zit, dat mij veel ontgaat. Maar misschien zit ik juist in mijn eigen wereld veel te observeren. Dank je wel Plato voor de complimenten.

      Verwijderen
  2. Knap verwoord. Ik reisde even met je mee.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik zit ook vaak te lezen in de trein maar soms is het zo leuk om naar buiten te kijken, inderdaad van alles langs te zien komen. Daarom vind ik trein zo leuk en jou verhaal beschrijft dat gevoel.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik reisde met je mee. Je zat toch wel in een stiltecoupé te lezen?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik zou graag eens een treinreis met jou maken, je ziet zo veel!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. En wat mooi dat je ons mee laat reizen.... heb ervan genoten.... zou bijna willen zeggen dat ik die route nu ook ken ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Men neemt bewust en onbewust veel op. Mooi weer gegeven :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Gaaf om met jou in de trein te zitten, dan zie je nog eens wat! Je hebt weer op je geheel eigen wijze een prachtige WE geschreven Natas. Met veel plezier gelezen!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik vind het ook altijd spannend hoor om naar de grote stad te gaan en zeker met de trein. Blijf me dan toch zo'n dorps troeleke voelen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat goed beschreven die treinreis, je leeservaring en daarna de aankomst in die drukke stad. Ik hoorde letterlijk het lawaai van alle kanten op mij af komen. Gewldige WE

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Die reis heb ik ook meerdere keren gemaakt, het uitzicht blijft mooi. Alleen stopt de trein niet (altijd) meer in Lelystad, maar reist deze door naar Zwolle. Mooi reisverslag.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat vind ik dit een knap verhaal! De kans waargenomen om alle waarnemingen van je zintuigen in onder te brengen en meevoelbaar te maken!

    BeantwoordenVerwijderen