Pink Project: On the Turning Away

Gisteren heb ik met mijn langharig tuig (AKA Jip) zo'n unieke voorstelling beleefd!
De coverband Pink Project (die alleen maar muziek maakt van Pink Floyd) treedt eens per jaar op in het Omniversum in Den Haag.
Op de koepel worden dan prachtige beelden vertoond en vooraan, voor het scherm, speelt de band muziek.
Al een paar jaar had ik daar met Jip heen willen gaan, maar de voorstelling was steeds al uitverkocht voordat ik er erg in had. Dit jaar ben ik de band gaan volgen via Facebook, en bij ik bij de start van de kaartverkoop direct achter de computer gedoken om kaarten te kopen. En we waren erbij!
Het was zo'n leuke ervaring.
Mijn zoon en ik kennen de muziek van Pink Floyd van achter naar voren en we zaten er helemaal in.
Lekker achterover hangend in de stoelen... de muziek en de beelden binnen laten komen...
Ik wil vaker zo'n ligconcert! De muziek van Pink Floyd leent zich hier prima voor.

De beelden die ik in deze blog plaats zijn van vorig jaar, maar dit nummer werd gisteravond ook gespeeld. Het geeft een aardig beeld van hoe het gisteravond was.
Hoogtepunt waren de laatste nummers, onze favorieten: Comfortably Numb en Shine On.
Mijn langharig tuig sloeg een arm om me heen, ik kreeg een kus op mijn haar en samen, in elkaars armen, hebben we liggen luisteren. Ik in tranen.
Want God, wat houd ik veel van dat joch. En het is even een tijdje niet zo lekker gegaan met hem, maar gelukkig gaat het steeds beter. Ik heb hem in gedachten keihard toegeroepen: Shine on, you crazy diamond! En ik hoop dat hij in 2019 gaat shinen zoals hij nog nooit geshined heeft!