zondag 11 september 2011

Middagje stadhouderslaan

Vandaag was het de beurt aan Den Haag voor een bezoekje.
Met vriendinnetje Keine Tas en 4 kinderen in de leeftijd van kleuter tot pré-puber is het altijd weer een hele uitdaging om iets te vinden wat we allemaal leuk vinden.
Tijdens de lunch leek het er nog op dat we vandaag niets zouden gaan doen; we konden het niet eens worden over de activiteit. K.ai wilde naar de skate-baan, Jip wilde gaan karten, R.une was te klein voor karten, Jip wilde geen insecten, Janneke wilde niet naar een museum. En ik wilde eigenlijk naar het strand, maar ja, 't was slecht weer. En eigenlijk wilden Kleine Tas en ik het liefste een activiteit waarbij we de kinderen los konden laten zodat wij wij even ongestoord bij konden praten.
B.ardo kwam op het lumineuze idee om de kinderen onder zijn hoede mee te nemen naar het omniversum. Dan konden Kleine Tas en ik lekker het café induiken om een uurtje bij te praten en dan zouden we daarna gezamenlijk naar het Museon gaan.
We hebben een heerlijke middag gehad!

Het was al snel duidelijk dat de 2 activiteiten iets te veel van het goede waren voor Jip. Zo'n film is natuurlijk al redelijk prikkelrijk. En als je dan ook nog eens een museum in gaat waar je niet precies weet wat je kan verwachten... dan wordt het best wel heel spannend. Kleine Tas zou een voorbeschouwing gaan doen: de ruimte controleren op spinnen, insecten en krabben. De radars van Jip staan natuurlijk scherp afgesteld op dat soort gespuis. Nadat Kleine Tas de museumruimte veilig had verklaard, durfde hij naar binnen. Dat was een poos heel leuk. Lekker interactief, de kinderen kunnen overal op knoppen rammen, aan dingen draaien en steeds gebeurt er wel wat.
Totdat Jip in zijn ene ooghoek een uitvergroting van een mug zag, en een paar meter later  in zijn andere ooghoek een levensgroot Sumatraans masker. Toen liep zijn emmertje over. Hij wilde geen stap verder meer doen en het was klaar. Janneke is nog lekker een uurtje met de rest in het museum gebleven. Thuisgekomen zag ik in de mailbox dat ze een ontmoeting had gehad met een Neanderthaler!

Met Jip ben ik naar beneden gegaan. Daar ontdekten we een 'windmachine' waarmee je duinen kon vormen in een berg zand. Net zo attractief als een draaiende wasmachine !!! Zo hebben we ruim een uur gevuld met kijken naar hoe de wind vanuit steeds verschillende windrichtingen steeds weer het duinlandschap vervormde. Een heerlijke, rustgevende auti-activiteit! We hebben het uitgehouden totdat de bezemwagen ons naar buiten kwam vegen: de dames van het museon wilden ook naar huis.

Al met al, de rit naar den haag, de rit door den haag (wat is den haag toch groot, sprak het provinciaaltje), de rit door de hoosbuien weer terug naar huis, de files (en dat op zondagavond), 4 redelijk stuiterende kinderen en het bijkletsen met Kleine Tas, was het allemaal best intensief. Maar nu de vermoeidheid weer wat is gezakt kijk ik terug op een heerlijke middag!

1 opmerking:

  1. Tja, soms moet je concessies doen, maar dat je genoten hebt is duidelijk!!!
    Groetjes,
    Marion

    BeantwoordenVerwijderen