Zwijmelen op Zaterdag: radioactive

Het nieuwe jaar is van start. 
Echt veel goede voornemens heb ik niet. 
Ik kreeg deze van de week toegestuurd van mijn nicht. 
Zij is een soort 'partner in crime'. Ook vrijgezel, en ze geniet van al het moois dat in het leven voorbij komt. Wij hoeven elkaar niet uit te leggen hoe het werkt in een 'vrijgezellenbestaan'. Wij verstaan elkaar zonder woorden. 

De wilde plannen kan ik me wel in vinden. Doelen op gebied van uitdagingen en bewegen heb ik niet. 

Vorige week liet ik al vallen dat ik 'wat last' heb van mijn heup. 

De 'wat last' zorgt ervoor dat ik momenteel helemaal niet kan wandelen. De oefeningen die ik kreeg van de fysio gaven zoveel pijn vannacht dat ik ze vandaag maar weer een dagje oversla. 

Staan voor een podium gaat gelukkig nog. Daarna naar huis lopen is een probleem. Een stofzuiger de trap optillen lukt al niet meer. Zonder trapleuning, als ik mijn handen vol heb, de trap op of af lukt alleen met een voetje op de trede bijzetten. Dat dus... 

De orthopeed denkt dat een operatie nodig is, ondanks dat er op de röntgenfoto niet zo heel veel afwijkends te zien is. Ik vind het nogal kort door de bocht. Intussen probeer ik het zelf op andere manieren beet te pakken. 
Ik heb veel baat bij de behandelingen van de osteopaat. Hij kijkt verder dan mijn heup. Gek genoeg ziet de verzekering zijn behandelingen als een 'alternatieve geneeswijze'. De fysio heeft geprobeerd de spanning in mijn spier die is ontstaan door de pijn en bewegingsbeperking, op te lossen met 'dry needling'.  Ik vond dit als zodanig nog een grotere 'hocuspocus'... maar wel heel effectief. 
De cranio-sacraal therapeuten pakten het nog breder aan. 
En zowaar: voor mijn gevoel loop ik, bij vlagen, weer heel soepel. Maar als ik mezelf in een spiegelruit voorbij zie schuiven, dan lijk ik echt op Oma Duck. En als ik 's avonds mijn benen op de bank te rusten wil leggen, moet ik echt nog met mijn handen 1 been optillen. 

Volgende week krijg ik een nader onderzoek met contrastvloeistof. 
Radio-actief, las ik in de folder. Maar het zal wel meevallen, want ik hoef niet in quarantaine, en ik mag van het gewone toilet gebruik maken in het ziekenhuis. 

Dat brengt me bij het volgende liedje: Radioactive van Imagin Dragons. 
Imagin Dragons was de band die, alweer een tiental jaar geleden, met het liedje 'Demons' mijn liefde voor livemuziek opnieuw aanwakkerde. Sinds ik deze band zag is mijn podiumverslaving alleen maar gegroeid. 
Ik hoop heel erg dat ik de komende zomer alle concerten en festivals die ik gepland heb bij kan wonen. 
Het verloop van de heupklachten is onvoorspelbaar. 
Al moet ik een rollator meenemen... ik zal gaan! 

Ik kies voor een live versie van een optreden op Sziget. Een festival dat hoog op mijn lijstje staat. 
Niet voor dit jaar, maar voor ooit. 
In dit stukje van Youtube worden Demons en Radioactive beiden vertolkt en mennnnn.... het breed uitgemeten slagwerk bijna op het einde... 
Als het hele fragment te lang is om alles te luisteren, scroll dan gewoon even door... 
Ik vind het fantastisch. 

Lang verhaal kort: Mijn doel voor 2025 is genieten en genezen. 
Mijn bewegingsvrijheid terugkrijgen en pijnloos alles weer kunnen doen waar ik zin in heb. 
En dat genieten graag met alle mijn lieve vrienden, family en liefst ook mijn lief aan mijn zijde. 

Ik wens jullie allemaal een prachtjaar toe! 
En als het leven toch even minder leuk is... dan wens ik je heel veel liefde om je heen toe, om je door de lastige tijd heen te helpen. 

Wil je mee zwijmelen? Plaats dan hier je link! 

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter