Dit liedje heb ik al eerder gepost in een zwijmel, zo'n twee jaar geleden toen Henny Vrienten overleed.
Ik heb de gewoonte om eigenlijk nooit twee keer een zelfde nummer in de zwijmel te plaatsen. De vijver met liedjes is immers groot. Maar soms is er een moment voor een liedje, waarop het ontzettend binnen komt omdat het past bij het moment in je leven. Vorige week was dat met dit liedje.
Ik put onderweg in de auto nog altijd uit mijn cd-voorraad. En als het laat wordt, en als ik ver moet rijden, dan zoek ik een album waarvan ik veel mee kan zingen. Dan gaat de tijd lekker snel voorbij :-).
Vorige week overleed een tante van mij plotseling. Heel verdrietig voor haar naaste familie en gezin.
Na mijn werk ging ik naar de condoleance. Ruim een uur heen, ruim een uur terug.
Op de terugweg kwam dit liedje voorbij, en al denkende aan: ze zeggen er is haast geen tijd...
En later: want wat ook een ander zegt, er is tijd genoeg, voor jou voor mij voor iedereen... kwam er een soort van error in mijn hoofd.
Mijn tante, die er van de ene op de andere dag overleed.... er is helemaal geen tijd genoeg.
En dan was mijn eigen leven op een punt gekomen waarop mijn lief en ik besloten om voor elkaar te gaan. Rustig aan. Er zijn een heleboel redenen om niets te overhaasten. We hebben nog een een heel leven voor ons, zeiden we tegen elkaar. We hebben alle tijd om leuke dingen met elkaar te doen, elkaar te ontdekken en te kijken of er meer tijd samen voor ons in zit. Er is tijd genoeg...
En kijkend naar dit jaar.
Er is weer zoveel gebeurd. De weken vlogen werkelijk voorbij.
Ik liep een pelgrimstocht. Ik ging naar Zwitserland. Ik kreeg nieuwe taken op mijn werk, met de bijbehorende uitdagingen. Mijn dochter en schoonzoon kwamen terug na een jaar wonen in Zwitserland. Mijn zoon zat in een pittig medisch onderzoekstraject. Hij kreeg een indicatie voor begeleid wonen. Ik kreeg een schoondochter in huis, die na een paar maanden weer vertrok. Ik kreeg een naar mankement aan mijn heup. Ik bezocht talloze concerten. Er ontstonden nieuwe vriendschappen. Ik ben gaan daten op Tinder, omdat er geen nabije toekomst leek te zitten in de relatie die ik had met mijn lief. (Al met al vond ik dat daten een wisselend succes.) Ik liet mijn lief los, het brak mijn hart... en het brak zíjn hart... een lang verhaal kort... We kwamen erachter dat zonder elkaar onze weg niet ging zijn. We besloten dat er tijd genoeg is om te gaan ontdekken wat het leven voor ons samen kan gaan bieden.
Ik heb de gewoonte om eigenlijk nooit twee keer een zelfde nummer in de zwijmel te plaatsen. De vijver met liedjes is immers groot. Maar soms is er een moment voor een liedje, waarop het ontzettend binnen komt omdat het past bij het moment in je leven. Vorige week was dat met dit liedje.
Ik put onderweg in de auto nog altijd uit mijn cd-voorraad. En als het laat wordt, en als ik ver moet rijden, dan zoek ik een album waarvan ik veel mee kan zingen. Dan gaat de tijd lekker snel voorbij :-).
Vorige week overleed een tante van mij plotseling. Heel verdrietig voor haar naaste familie en gezin.
Na mijn werk ging ik naar de condoleance. Ruim een uur heen, ruim een uur terug.
Op de terugweg kwam dit liedje voorbij, en al denkende aan: ze zeggen er is haast geen tijd...
En later: want wat ook een ander zegt, er is tijd genoeg, voor jou voor mij voor iedereen... kwam er een soort van error in mijn hoofd.
Mijn tante, die er van de ene op de andere dag overleed.... er is helemaal geen tijd genoeg.
En dan was mijn eigen leven op een punt gekomen waarop mijn lief en ik besloten om voor elkaar te gaan. Rustig aan. Er zijn een heleboel redenen om niets te overhaasten. We hebben nog een een heel leven voor ons, zeiden we tegen elkaar. We hebben alle tijd om leuke dingen met elkaar te doen, elkaar te ontdekken en te kijken of er meer tijd samen voor ons in zit. Er is tijd genoeg...
En kijkend naar dit jaar.
Er is weer zoveel gebeurd. De weken vlogen werkelijk voorbij.
Ik liep een pelgrimstocht. Ik ging naar Zwitserland. Ik kreeg nieuwe taken op mijn werk, met de bijbehorende uitdagingen. Mijn dochter en schoonzoon kwamen terug na een jaar wonen in Zwitserland. Mijn zoon zat in een pittig medisch onderzoekstraject. Hij kreeg een indicatie voor begeleid wonen. Ik kreeg een schoondochter in huis, die na een paar maanden weer vertrok. Ik kreeg een naar mankement aan mijn heup. Ik bezocht talloze concerten. Er ontstonden nieuwe vriendschappen. Ik ben gaan daten op Tinder, omdat er geen nabije toekomst leek te zitten in de relatie die ik had met mijn lief. (Al met al vond ik dat daten een wisselend succes.) Ik liet mijn lief los, het brak mijn hart... en het brak zíjn hart... een lang verhaal kort... We kwamen erachter dat zonder elkaar onze weg niet ging zijn. We besloten dat er tijd genoeg is om te gaan ontdekken wat het leven voor ons samen kan gaan bieden.
En ondanks dat er lessen in dit verhaal zitten waaruit blijkt dat er haast geen tijd is, vertrouw ik volledig, maar dan ook echt volledig, op de sterren en op het universum dat wij tijd genoeg hebben om hierachter te komen. En als dat niet zo blijkt te zijn... dan zullen de sterren daar vast ook hun plan mee hebben.
en al zijn de dagen nog zo grauw
ik weet het zeker als jij wou,
dan verfde jij de wolken blauw
want wat ook een ander zegt
er is tijd genoeg, voor mij, voor jou, voor iedereen
want wat ook een ander zegt
er is tijd genoeg, voor mij, voor jou, voor iedereen
en als je wou,
dan is elk ogenblik voor jou
dan is elk ogenblik voor jou
en alles wat je vragen zou
maar laat mij dan niet alleen.
Het is zo'n mooi liedje. Zo'n lief liedje.
Ik heb het wel een keer of 3 achter elkaar geluisterd, op die donkere weg naar huis.
Met m'n hoofd vol allerlei gedachtes.
maar laat mij dan niet alleen.
Het is zo'n mooi liedje. Zo'n lief liedje.
Ik heb het wel een keer of 3 achter elkaar geluisterd, op die donkere weg naar huis.
Met m'n hoofd vol allerlei gedachtes.
Er is echt heel veel gebeurd bij jou. Gecondoleerd met het verlies van je tante.
BeantwoordenVerwijderenToitoi met je heup. Ik hoop dat je er met wandelen en andere sporten niet teveel last van hebt.
En alle goeds voor morgen, overmorgen, 2025....
Helaas Dorothé.... de situatie is zodanig dat ik nu helemaal niet meer kan wandelen. Ik kan zelfs geen stofzuiger de trap optillen. Ik ben echt heel beperkt in mijn bewegingen. De orthopeed denkt dat een operatie nodig is. In januari volgt nog een onderzoek. Dan beslissen we: opereren of niet. De behandelingen bij de osteopaat geven wel veel verbetering. Ik hou me voorlopig even vast aan de resultaten bij de osteopaat.
VerwijderenAls eerste gecondoleerd met je tante. Het kost tijd maar het krijgt uiteindelijk wel een plekje.
BeantwoordenVerwijderenEn ja... wat je schrijft kan ik onderschrijven... tijd raakt nooit op, maar iedereen komt op zijn eigen tijd uit tijd.
Wat er ook gebeurt... ik gun jou dat wat op de bodem van je hart gestapeld is aan wensen!