Zwijmelen op zaterdag: Baby can I hold you

Vandaag draai ik een plaatje voor mijn nichtje.

Olga.

Ik gok dat het vandaag 11 jaar geleden is.

Een ongeluk met de auto maakte een einde aan haar jonge leven.

In Denemarken.
In één klap een einde aan zoveel plannen, zoveel levenslust.

Verkeerde tijd. Verkeerde plek.

Het was koud in de kerk bij de uitvaart.

En druk.

Keer op keer werd bij het binnenkomen van de mensen die een afscheid namen dit nummer gedraaid.
De stoet met mensen hield maar niet op.

Olga, deze is voor jou. Voor je vader en je moeder. En voor je zussen.
Een warm gezin.
Waar altijd een plekje voor jou is gebleven.

Waar ze ieder jaar, je zussen met je ouders, op deze dag hun Olga-dagje vieren.

Tak!

zwijmelen op zaterdag: wicked games

Vroeger had ik een vriend die eigenlijk niet zo heel erg romantisch was.
Op deze ene uitspatting na.
Hij gaf me de CD van Chris Isaak kado vanwege dit nummer.

Het is een echte zwijmelplaat.

No Presents No Glory !

Vandaag ben ik met een nieuwe blog de lucht in gegaan.

No Presents No Glory!

http://nopresentsnoglory.blogspot.nl

Of klik op de nieuwe button rechts op mijn blog.

Er is zoveel gemaakt en gedoneerd voor de stichting No Guts No Glory, en ik heb niet altijd een kraam voor handen om mijn spullen te verkopen.
Daarom deze blog, en de facebookpagina: https://www.facebook.com/nopresentsnoglory .

Alle opbrengsten gaan volledig naar No Guts No Glory. (www.stichitngngng.nl).
En zij besteden al het geld VOLLEDIG aan de behandelingen tegen kanker voor hun begunstigde.

Ik kreeg bijvoorbeeld deze prachtige hangers gedoneerd.

En deze leuke uiltjes :-)

Op mijn blog lees je hoe het werkt.
Jullie kunnen mij helpen door de facebookpagina te liken en te delen.

zwijmelen op zaterdag: Jarig

Speciaal voor het zwijmelfeestje van Marja!
Haar rubriek bestaat vandaag 1 jaar.
We zwijmelen gewoon al een jaar lang op zaterdag!

Dit liedje heeft een leuk verhaal.
Zo'n 20 jaar geleden, toen Mr.C. en ik net samenwoonden, hadden we een stel vrienden.
Zelden met mensen meer gelachen als met hun.

We hadden een cd-tje. Met een verhaardagsliedje van Bert en Ernie. En iedere keer als er 1 van ons jarig was, dan werd dat cd-tje gegeven. En weer teruggegeven. En weer doorgegeven.

Dusseh... Marja... nu geef ik hem aan jou.
En ik hoef hem niet meer terug!

Ontdek je plekje: het berglandschap rondom Huijbergen

Eén keer per jaar lopen we met de loopgroep op zaterdagochtend op een andere plek dan in ons vertrouwde bos. Op een mooie of bijzondere plaats in de omgeving. Er wordt dan vooraf verteld over bijzonderheden in het landschap door iemand die er verstand van heeft. Een heemkundige bijvoorbeeld. Of een lid van de loopgroep die zich goed heeft ingelezen in de materie. En onderweg houdt een gids een praatje over de natuur.

Ik vind dit soort loopjes altijd één van de leukere loopjes. Ik ben niet opgegroeid in de omgeving waar ik woon, ben niet grootgebracht in de bossen en kan nog net een eik van een den onderscheiden, dus ik word graag bijgepraat over wat we zien.

Vandaag hadden we een hoogtetraining :-) in het ‘berglandschap’ rond Huijbergen. De Nootjesberg, de Pilberg, de Tiestenberg en de Overberg, om maar eens een paar Cols in de buitencategorie te noemen. Het hoogste punt lag, zo vertelde de landschapskenner, op wel 22 meter. De Brabantse wal waar de bergen rondom Huijbergen een onderdeel van zijn, waren oorspronkelijk duinen en zijn ontstaan in het Pleistoceen, miljoenen jaren geleden. En tijdens een latere ijstijd heeft de Schelde er stukjes van afgekalfd, waardoor er steile wallen zijn ontstaan. Huijbergen wordt het eerst als nederzetting genoemd rond 1200. Waarschijnlijk komt de naam van het Germaanse Hoi, dat waterig gebied betekend. Het werd vooral bevolkt door schapenhoeders. In die tijd lagen de plaatsen Ossendrecht, Woensdrecht, Huijbergen en Bergen op Zoom gewoon aan zee! Aldus heel in het kort de samenvatting van wat onze deskundigen veel beter wisten te vertellen. 

Een kapelletje in het bosgebied bij het klooster

De gidsen wisten leuke anekdotes te vertellen over markante figuren uit de geschiedenis, of weten opmerkelijke zaken aan te wijzen over waarom het in de geschiedenis júist logisch was dat op een bepaalde plek een gebeurtenis plaatsvond.

Hoe mooi om te zien hoe een oud-biologie-leraar de groep enthousiast krijgt als hij vol vuur vertelt hoe de gehoorszenuwen bij een vleermuis in de hersenen zijn gelinkt aan het gebied waar het zicht zit, zodat ze met hun oren kunnen zien. En ooit weleens gehoord dat het bij een hond precies zo werkt, maar dan met zijn neus? Het is toch een wondere wereld!

 

Uiteindelijk gaat het natuurlijk altijd gewoon om het lopen. 8 kilometer was de uitgestippelde route.

Hier op de Tiestenberg. Bekend van de NK's veldrijden. Laat ik nu altijd gedacht hebben dat het de Artiestenberg heette? Jarenlang verkeerd verstaan! 

Ik denk dat deze onderstaande foto meer zegt. Zo kennen we de berg van de tv!

Gelukkig! We hebben het hoogste punt bereikt zegt de coach! :-)

Oeps, vergeten te dweilen

Het merendeel van de loopgroep kent de omgeving door en door en al lopende en pratende werden de herinneringen en verhalen gedeeld. Over het straaljagerongeluk op de vliegbasis bij Woensdrecht, waar we langsliepen. Over vermoedde aanwezigheid van kernwapens in het verleden, op diezelfde vliegbasis. En over een duivenmelker die aan de overkant van de vliegbasis zijn duiven altijd in een rechte lijn aan zag komen vliegen, totdat ze er met radar gingen werken. Toen vlogen de duiven er voortaan met een bochtje omheen. Over de eendekooi die er oorspronkelijk was gelegen, en waaraan het vliegveld zijn naam dankt.

Willem vertelt...

... en de groep luistert aandachtig.

En hier is  een karakteristiek door de Schelde afgekalfd stukje steile helling goed zichtbaar.

Ooit weleens gehoord van een ‘wandelende boerderij’ ? Ik niet. De gids ging er snel aan voorbij, maar ik heb het opgezocht. Bij Huijbergen is een boerderij die nu 150 meter verder ligt dan hij oorspronkelijk is gebouwd. Door verwoesting bij brand en andere schade is er steeds een stukje aangebouwd. Steeds zoveel mogelijk met de materialen die na de schade overbleven.

En ja… ik vermoedde al dat er ongetwijfeld een link zou zijn tussen de sierasperge die vroeger in de kamer stond had en de asperges die hier in de omgeving groeien… Vandaag zag ik duidelijk dat het familie was, toen iemand me op de doorgeschoten aspergeplanten wees.

Enne... zou het toeval zijn dat de schoorsteen van de oude zuivelfabriek het silhouet van een melkfles heeft? (klik op de foto voor een vergroting). 

En we hadden publiek!

Ik vond het een geweldig leuk en gezellig loopje. Veel gezien, veel geleerd en veel gezellige verhalen van de mensen om mij heen gehoord! Ik ben benieuwd op welke mooie plek het loopje volgend jaar gehouden wordt!

Zwijmelen op zaterdag: Partygirl!

Ach... het was al een dikke maand geleden dat ze jarig was.
Verjaardagspartijtjes staan bij mij niet hoog op de lijst.
Meestal is er ergens rondom de verjaardagen ineens een o, ja moment: We moeten ook nog een partijtje doen.

Janneke vindt het geweldig.
Jip vindt het vooral erg druk.

Nou ja... alle weekenden na haar verjaardag kwam het niet uit.
En uiteindelijk op vrijdagavond moest het ervan komen.

Glow-in-the-dark bowlen.
En natuurlijk frietjes toe.

(Haha, mijn enthousiasme straalt ervan af, nu ik het teruglees).

Onderweg regende het enorm.

'Het spoelt !' roepen ze hier dan in Bergen.

En ik moest onderweg denken aan een heel oud nummer van U2: Partygirl.

I know a girl, a girl go party... Partygirl...!

Ook op dat legendarische concert (at Red Rocks) spoelde het. Bijna was het concert afgelast, vanwege de regen. En ik ben blij dat het toch doorging.

Ik heb de video van dat concert vroeger keer op keer bekeken.

IJzersterke tekst :-P. Maar dat doet er niet toe. Ik krijg altijd nog een soort van een vlindertje in mijn buik als dit nummer voorbijkomt.

Ondertussen onder de Euromast...

Ondertussen liep er onder de Euromast een groepje mee met 'Nederland Fit' in een No Guts No Glory Shirt.

5 kilometer was de loop.
No guts No Glory! Omdat de mensen om wie het ging, twee maanden geleden zijn begonnen aan een fitter en gezonder leven, en nu dus al een 5 kilometer konden lopen. Superknap!

En ik liep mee, samen met mijn vriendin Kleine Tas. Ons allereerste loopje samen!
Kleine Tas (slechts in lengte kleiner dan mij), die een jaar of twee geleden is begonnen met lopen, en die mij vandaag de titel 'mijn voorbeeld en inspiratie' gaf. Bloos...

Hier na de finish! Blij en gelukkig dat we elkaar ook op dit vlak goed kunnen vinden!

En zie... we zijn allemaal heel goed gefinished!

Na de 5 kilometer had ik nog een verjaardag in Capelle aan den IJssel. Ik zou er met de Metro heen gaan, vanaf de Euromast. Maar als ik érgens een hekel aan heb.... dan is het aan reizen met de Metro. Ik had gegokt dat het zo'n 6 à 7 kilometer zou zijn tot aan de taart en de wijn dus daar had ik, met de wetenschap dat ik de wind in de rug zou hebben wel zin in.

Het was een prachtige route zo langs de Maasboulevard!

Langs de zwaan... (denkend aan de legendarische dag in april, dat ik er overheen liep :-) )

Langs de Willemsbrug...

Onder de Brienenoord door...

En hier begon ik toch wel een beetje moe te worden.

Ik had geen horloge bij me, dus ik had geen idee hoe lang ik al liep. Ook de oortjes voor de runkeeper was ik vergeten, dus ook die hield me nergens van op de hoogte.

Om de hoek was het eindpunt, de Algerabrug al in zicht. En wat ik hier zo mooi vond... op dit fiestpad heb ik in 2006 mijn allereerste loopje van 20 minuten gedaan :-)

Het voelde een beetje als een cirkel die rond was. 

En haha... hier kwam ik erachter dat ik 10 km verder was en ruim een uur gelopen had! Geen wonder dat mijn benen moe voelden! De diesel had dus gewoon al 15 kilometer gedraaid.

Op het feestje stonden een warme douche, een heerlijke door Janneke en haar Jarige Vriendinnetje zelfgemaakte taart, lieve vrienden en een lekker glas wijn te wachten.

En ja... vandaag was No Guts No Glory voor mij écht no Guts No Glory... alle bruggen heb ik gewoon links (oké... in mijn geval rechts) laten liggen en ik ben ze allemaal gewoon lekker onderlangs gepasseerd.