Ik vrees dat het niet lukt om een goede zwijmel met link te plaatsen. Ik zit te prutsen op mijn telefoon want ik ben ineens pc loos, tgv de verhuizing.
Ik hoop dat vlg week alles weer op orde is.
Medezwijmelaars, jullie kunnen je links posten in de reactie!
Ik zat dus, zonder verwarming en zonder warm water, in mijn nieuwe huisje.
Samen met de buurman had ik besloten (of eigenlijk besloot de buurman voor mij) het stuken goed aan te pakken en ook de muren achter de radiatoren beet te pakken. Maar dan moeten dus de radiatoren losgekoppeld worden en moet ook de stekker uit de ketel anders gaat de ketel stuk.
De muren moesten drogen. Maar ik kon geen ramen en deuren open zetten omdat het zo koud was. En twee muren hadden deze winter al wat vochtproblemen gehad, vanwege een vuile dakgoot, dus het drogen wilde maar niet vlotten. Uiteindelijk heb ik maar besloten dat ik vandaag de muurtjes tóch maar ging primen, ze morgen ga witten, zodat ze zondag droog genoeg zijn om de radiatoren weer op te kunnen hangen. En de rest stoken we dan maar droog.
Dus ik sliep, voor de verandering, toch maar weer een paar nachten in mijn oude huis. Want daar was het warm, daar was een warme douche, daar was een vaatwasser. En niet geheel onbelangrijk... daar waren de kinderen ook nog.
Mijn humeur wankelde deze week een beetje. Dingen kostten meer tijd dan ik wilde. Het eindpunt lijkt nog zo ver weg. Ik was blijven eten bij mijn ex, en hij zit daar dan, prinsheerlijk, in zijn al ingerichte huis blij te wezen met zijn nieuwe spullen. "Kijk, hoe handig, mijn Quooker!" Eh...ja, heel fijn voor je, maar voorlopig zit ik met pannetjes water op het fornuis als ik een kopje thee wil zetten. En ik gun hem zijn fijne plek. Zéker. Maar het contrast was zo groot... Voordat ik aan decoreren toe ben? Ik denk dat de zomer dan voorbij is... Ik kan gelijk de kerstboom optuigen denk ik.
Maar... ik heb een vriendin bij wie ik mag uithuilen. Die relativeert. Die op een rijtje zet wat er allemaal al gedaan is. Die zegt hoe fijn het proces is dat ik ieder hoekje van het huis aanraak, mijn energie erin stop en eigen maak ( ik zou dit proces niet eens wíllen missen! ) En ik besefte dat ik volgend weekend al zover kan zijn dat ik de kinderkamers kan 'lamineren'. Hoe fijn is dat?
Dus ik heb gelijk de laminaat-koning en de laminaat-koningin geappt met de vraag of ze volgende week willen komen, en dat willen ze! En ja, dan gaat het ineens hard hoor.
Vandaag had ik een hele fijne klusdag met mijn (bijna ex-) buurvrouw, die een heerlijke positieve vibe meenam. Morgen komt mijn (bijna-ex) buurman een paar uurtjes lakken en komt een vriendin haar handen laten wapperen. Zondag is het dreamteam, bestaande uit mijn zus, zwager en broer weer van de partij voor de radiatoren en andere hand en spandiensten. Dus ik ga echt weer meters maken deze week.
En ondertussen zingt Danny Vera een heel mooi liedje over sneeuw in april en ander wereldleed.
Zo... even een update. Met een ode aan mijn vrienden in deze zwijmel. Want wat ben ik dankbaar dat ze er voor me zijn. Elk op hun eigen manier!
18 maart kreeg ik de sleutel van mijn nieuwe huis. Ik begon heel moedig met het afsteken van het behang. En dan val je dus al van het één in het ander. De muren kwamen heel slecht onder het behang vandaan. Ik had op voorhand al een potje muurvuller gekocht, maar al gauw werd duidelijk dat ik het daar niet mee ging redden. Maar hoe zeer bof je als je een buurman blijkt te hebben die aanbiedt om de boel te komen stuken, die beschikbaar is, en die het ook nog eens echt heel snel en netjes kan! Sommige mensen hebben ook altijd mazzel in hun leven ;-).
Maar goed. De buurman houdt niet van half werk. Want als er gestuukt wordt moet er ook achter de radiatoren gestuukt worden. Dan moeten de radiatoren van de muur af en losgekoppeld worden. Dan moet de stekker van de ketel eruit. Dan blijkt dat er echt wel schimmel en doorslaand vocht is ten gevolge van een lekkage op het balkon. En terwijl ik beneden een plan zat te maken over hoe dit op te lossen, had de buurman de lekkage boven al gefixt met de zak cement die ik die ochtend van hem bij de gamma vandaan mee moest nemen. Hij is goud die man.
Net zo goud als mijn broer, mijn zus, mijn zwager en mijn vrienden die echt gewoon dagen keihard gebuffeld hebben, me moed ingesproken hebben, zich bemoeid hebben met de volgorde van aanpak en af en toe ook doorgepakt hebben op punten waar ik over twijfelde.
Over het bouwmarkt gedoe met tijdsloten en afspraken enzo kan ik een blog vullen. Waarover later dus meer.
Ik zit erbij als een student. Ben qua comfort gewoon weer 30 jaar terug in de tijd. Toen zat ik er zelfs beter bij, want toen had ik gewoon een douche en warm water :-). Maar... ik voel me de koning te rijk!
Ik ben gewoon eigenaar van een heel fijn huis! Wederom met hele fijne buren!
Dankzij de helpende handjes staan de muren te drogen. Is alles boven geschuurd en gegrond. Staan de radiatoren in de lak (die waren toch van de muur, dus gelijk maar beetpakken) en kan ik morgen al beginnen met aflakken! Alle lelijke schrootjes zijn verwijderd. De Apentreiter is gerooid.
We gaan met ons allen als een speer. Dus samengevat: een hele dikke emergo!!!
En @Kleine Tas: Zelfs als ik je niet zie, voelt het nog altijd met zijn twee! Maar deze weken was ik blij dat ik je zag!
Klik hier als het liedje niet laadt op je smartphone.
Jeetje, deze hoorde ik van de week weer eens op de radio. Lang geleden. Soms moet je rijp zijn voor het moment dat een tekst binnenkomt. Het was een nummer als support tegen de Aparteheid in Zuid-Afrika in 1987 als ik me niet vergis.
Ik hou de zwijmel even kort. Ik zit in een enorme klusmodus. Het gaat als een speer. En geloof me, ik zit erbij als een student, qua comfort, maar ik ben de koning te rijk. Volgende week verhuis ik mijn pc, en dan heb ik vast weer tijd voor een update, om bij te lezen en luisteren en om te reageren op jullie zwijmels.
