Bij deze verklaar ik mijn verzuim van mijn zwijmel van vorige week :-)
Wat wil nou het geval: al zo'n jaar of 30 kamperen we in Duitsland aan de Rijn, tegenover de Loreley. En al die jaren aten we pizza op de plek waar je de lekkerste pizza's kan eten. En deze eigenaren lieten weten dat ze er op korte termijn mee gaan stoppen. Dus ik zei tegen mijn zoon: Als we nog 1 keer een pizza willen eten daar, dan moeten we heel snel een keer gaan. Dus wij de agenda's bekijken. Er bleef één weekend over. Vorig weekend dus. En dan hadden we maar 1 nachtje tijd. Dus... we gooiden tent en kampeergerei in de auto, en scheurden naar Duitsland om nog 1 keer de pizza der pizza's te eten.
We propten een hele vakantie in 24 uur.
We dronken een biertje voor de tent. We aten Spagetti-eis. We maakten een een wandeling vanuit het dal naar boven op de berg. We bezochten de burcht. We dronken wijn. We aten de pizza. En we ontbeten met een kaizerbroodje en een croisant.
En we namen innig afscheid van de eigenaren van het restaurant. Met de afspraak dat we, geen idee hoe en waar, elkaar ooit vast nog zouden zien.
We hadden maar 24 uur. Maar als je zegt dat we een midweek weg waren geloof ik het ook. Wat een weldaad voor je geest om er even uit te zijn.
En mijn langharig tuig? Die had een smile op zijn gezicht die er niet meer af te branden was!
Dus vandaar mijn verzuim van de zwijmel van vorige week.
Halsoverkop vertrekken en ook nog een een zwijmel eruit rammen ging even echt niet lukken.
En met het oog op het concert van Rammstein volgende maand vind ik het leuk om een liedje van deze Duitse band te plaatsen. Met een uiterst vermakelijk clip.
.jpg)
