In onze vakantie, een klein maandje geleden, waren een paar weken in ons huisje bij zee. Op een avond belandden we op een naburige camping in de kantine. Er speelde een live-bandje. We dachten: laten we hem even checken, misschien is het leuk.
De avond begon een beetje gezapig. De band speelde leuk, maar er kwam niet veel volk op af. De stemming kwam er niet helemaal in.
Net toen we besloten hadden om na het volgende nummer naar huis te gaan, kwam er een vrouw op mijn man toegelopen: "Heeeeejjjjj! Wat leuk om jou na al die tijd weer te zien!!! Hoe ís het???!!!!"
Er volgde een ongemakkelijk moment met het raden van namen... Het duurde even voordat Mr.C. zijn kwartje viel. Het bleek een jeugdvriendin te zijn, van pak hem beet 30 jaar geleden. Ze hoorde bij een cluppie dat Mr.C. jaren geleden jaarlijks trof tijdens de zomervakanties daar aan zee. (Mr. C. komt er al sinds eind jaren 60).
Ze hadden elkaar destijds uit het oog verloren, maar bleken allemaal toch weer een vaste kampeerplek te hebben op één van de campings in de buurt. Een deel van de club bleek een eindje verderop aan de bar neergestreken te zijn. En ineens werd het een hele gezellige avond.
Vorige week werd er in dezelfde kantine, naar aanleiding van dit leuke treffen, een 80's-90's feest gegeven. De club had via alle social media en via via bijna iedereen weer weten te vinden, en ze waren bijna allemaal van de partij. Nu mét aanhang én een groot deel van de (puber)kinderen was er ook voor te porren. En het was écht een ouderwets gezellige avond.
Meestal ben ik niet zo'n danser, maar ik heb de hele avond op de dansvloer gestaan. Zelfs Jip, die normaal gesproken alleen op zíjn muziek (lees: metal) beweegt, heb ik die avond alleen maar op de dansvloer gezien.
Hoogtepunt van de avond (of was het misschien het dieptepunt... ik zou het niet meer weten...) was toen The Poppies werden gedraaid (jaja, jaren 70, I know... de DJ nam het allemaal wat ruim).
Wie had dat ooit gedacht dat ik samen met Jip keihard op The Poppies los zou gaan?
Ik vond het helemaal geweldig. En hij ook.
Mr. C. heeft het die nacht weer ouderwets licht zien worden (ik taaide met Jip iets eerder af). En de dag erna hebben we met de hele club ouderwets uit liggen brakken op het strand.
Eigenlijk leek er niets veranderd.
En ik realiseer me nu pas hoe toepasselijk dit liedje is voor deze zwijmel:
Non Non Rien N'a Changé
Tout, tout a continué
Nee, er is niets veranderd, alles ging door.
Er zat alleen maar 30 jaar, bijna een half leven met hoogte- en dieptepunten, tussen.
Oh wow geweldig, wat een heerlijk verhaal, het enthousiasme en de blijdschap spat er van af!!
BeantwoordenVerwijderenEn ja dan is dit nummer natuurlijk perfect.
Heerlijk numnmer, kan me er alles bij voorstellen dat je los ging
BeantwoordenVerwijderenSchitterend verhaal! En mooi oud nummer, een van de weinige Franstalige nummers die mij destijds (en nu nog) bekoren kon!
BeantwoordenVerwijderenBij dat reüniëren ;) dacht ik even terug aan een klassereünie van de lagere school: we hebben toen zonder advertenties en zonder sociale media (die er toen nog niet waren) in een maand tijd bijna iedereen teruggevonden, zelfs de meisjes - die door huwelijk bijna allemaal een andere achternaam gekregen hadden. Dat was niet op het strand, maar wel een bijzonder weerzien.