Een koor!
Niet dat ik het liedje nu zo mooi vind, maar wel om het gevoel dat het bij me oproept!
We waren weer op de plek waar we zo gelukkig zijn met elkaar!
Al 20 jaar komen we bij de Lorey op de camping... u weet wel, bij die dame die volgens de legende op de rots zat, en alle schepen zich te pletter lieten varen. En al 20 jaar lang horen we op de passagiersbootjes standaard dit lied voorbijkomen. Of eigenlijk... we hóren het al niet eens meer.
20 jaar gelukkige vakanties. Met zus, met broer, en alles wat daar in de afgelopen jaar bij aan is komen waaien en uit voort is gekomen.
Tot vorig weekend dus het noodlot toesloeg bij een motorrit van de mannen: ***klik*** .
Afgelopen weekend heb ik een op-en-neertje Koblenz gedaan.
Om mijn zwager te knuffelen, om mijn zus te knuffelen, en om Mr.C. te knuffelen en weer mee naar huis terug te nemen. Hij is de hele week in Duitsland gebleven om bij te staan met raad en daad.
Het was fijn. Fijn om elkaar weer te zien. Fijn dat mijn neefje en nichtje hun vader weer konden zien. Fijn om weer met elkaar te kunnen lachen. Maar bovenal fijn om te horen dat de artsen hun stinkende best hebben gedaan om ervoor te zorgen dat mijn zwager zijn tweebenige leven voort kan zetten!
 |
| ballonnen voor mijn zwager |
En zo zit je dan... een paar weken eerder en anders dan verwacht... op een doordeweekse zaterdagochtend in je zomerjurkje te ontbijten. Op het hoogste punt van de camping, met je benen bijna bungelend in het water.
We stonden versteld van de hoeveelheid water die daar door de Rijn heen stroomde, maar gelukkig konden vanmorgen de opruimwerkzaamheden alweer beginnen.
Het Loreley-lied hebben we niet gehoord. De scheepvaart lag stil. Totdat we gisteravond gingen slapen. De kolonne stampende scheepsmotoren hebben tot ver in de ochtend het kabbelende water overstemd.
De kinderen hebben papa enorm gemist. Ballonnen en taart bij thuiskomst! Heerlijk, om het boeltje weer compleet te hebben.
Wat bijzonder, dit lied. Ik heb het vroeger op de ULO geleerd tijdens muziekles. (De muziekleraar was ook leraar Duits, vandaar.) Gelukkig gaat het nu weer wat beter met je zwager.
BeantwoordenVerwijderenSuper dat het nieuws voorlopig goed is. Dank voor je bijdrage. Ik heb je linkje aangepast.
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend.
Mooi lied, samen met de zandkunstenares. Heel bijzonder.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Frederique
Verdriet en blijdschap losten elkaar af in deze log. Wat een geluk heeft mr C. gehad. wens hem maar sterkte namens ons en het nummer past er goed bij.
BeantwoordenVerwijderenWat een kundigheid he van de artsen. Gelukkig is het allemaal goed gekomen. Sterkte nog hoor, want dit soort dingen gaan je niet zo maar voorbij.
BeantwoordenVerwijderenBijzonder zeg dit lied, en dan die zandkunstenares whow. Knap hoor
Groetjes
Hi Natasja,
BeantwoordenVerwijderenFijn ven het goede nieuws over die benen.... pfffffffft en fijn dat jullie weer lekker samen thuis zijn.
groetjes,
Dorothé
Ja, dan weet je weer waar het om draait in het leven.
BeantwoordenVerwijderenHet wij-gevoel heb je dan zo broodnodig!
Hartstikke fijn dat je zwager zijn beide benen kan behouden. Dat maakt het revalideren hoop ik iets gemakkelijker.
Sterkte en liefs,
Kakel
Prachtig lied. En gecombineerd met die zandkunst helemaal geweldig.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat het met je zwager zo goed is afgelopen. Een ook fijn dat jullie allemaal weer bij elkaar zijn. Goed nieuws.
Geniet er van.