het leven toonde zich weer in veel facetten....

't Was me maar weer een raar weekend.

Genieten. Blij zijn. Droevige berichten. Dankbaar zijn. Fijne berichten. Dubbele berichten. Verdrietig zijn.

Wat kwam er allemaal voorbij?

Een zwager.  Die weer geopereerd werd. Waar iets langer gesleuteld werd dan verwacht. En die er niet helemaal goed genoeg van bekomen was om zijn verjaardag te vieren.

Een schoonzus. Die bericht dat ze toch weel heel veel zorgen heeft om de pijn die erger wordt. Om de behandeling die uitgesteld moet worden. En in dezelfde zin meldt dat ze 'nu of nooit' met haar dochter naar Berlijn reist om het concert van haar all-time idool Barbara Streisand bij de wonen.
http://onvermijdelijkavontuur.blogspot.nl/2013/06/the-way-we-are.html

Een nichtje en een neefje. Die zielsgelukkig waren dat ze hun vader en moeder weer zagen na een week missen. En die er even volledig doorheen gingen toen bleek dat mama toch nog niet mee terug kon naar Nederland omdat het met papa toch nog niet helemaal lekker ging in het ziekenhuis.

Een kom pasta. En de bodem daarvan. Met liefde gemaakt door de mensen van het restaurant waar we al jaren komen eten. Die nu kost  en inwoning en vooral betrokkenheid en liefde laten zien aan mijn zus. Die er dankzij hun niet alleen voor staat.

Nog een schoonzus (je kan er niet genoeg van hebben). Eigenlijk nog maar een paar maanden in de familie. Die alles liet vallen toen bleek de kinderen van mijn zus zorg nodig hadden. Samen met mijn broer heeft zij dit zo goed opgepakt. Zo invoelend en zo lief....

Een hoge taart! Omdat mijn zwager een dag later toch in staat was om zijn verjaardag te vieren. De Bikkel.

Een Mr.C. Die vaderdag vierde op de manier waarop hij dat het liefste doet. Het uitgebreide ontbijt op zondagmorgen is zíjn moment van de week. En waar doe je dat beter als op de camping in de zon? Met je kindjes en je vrouw bij je aan tafel...

En daarbij gelijk een gemengd gevoel. Omdat je je nichtje en je neefje dit ook gunt.

Een snelstromende rivier. Die je zorgen op de vroege morgen tijdens een heerlijk duurloopje lijkt mee te nemen. Onzin natuurlijk. Als je thuiskomt zijn ze er nog steeds. Maar voor het moment voelde het wel even heel erg lekker.

Een huis met een pestbende. Twee weekenden weg, een man die een week van huis is geweest en allemaal eindejaarsafsluitafspraken maken het huishouden er niet geordender op. Laten we het erop houden dat het fijn zou zijn als dat huishouden mijn grootste zorg zou zijn voor de komende week.

Nog even: zoek de verschillen:
Ik ben nog steeds onder de indruk van de enorme waterpartij...

Vorige week:

Deze week:

Zie het scheve boompje helemaal links op de bovenste foto.... die staat op de onderste foto weer netjes op de walkant.