Pasta-humeur

Iedereen die mij weleens binnen een uur na wakker worden heeft meegemaakt weet dat er een zekere gebruiksaanwijzing bij mij hoort. Of eigenlijk: dat er een zone om mij heen is die je beter niet kan betreden.

Na een aanvaring met een pasta-pot die in de koelkast had gestaan tijdens een gezamenlijk ontbijt met familie op vakantie, weten zij dat er bij mij maar beter niets in de weg kan staan op de vroege ochtend. Na dit incident met de koude, niet smeuïge chocopasta, en vooral mijn reactie hierop, is mijn ochtendhumeur door mijn lieve familie omgedoopt tot pasta-humeur, en vonden ze het zo grappig dat ze dit incident op mijn huwelijk in de speech moesten vermelden.
Was het om Mr.C. voor de laatste maal te waarschuwen?
Het was al te laat. Het ja-woord was al gegeven.

Vorige week, 's morgens vroeg, vloog Janneke uit d'r stekker. Er kwam een gat in haar heerlijke geroosterde broodje. Wat was het geval... de pasta was hard. Want die stond in de koelkast en ze kon niet lekker smeren.

Omdat ik uit ervaring weet hoe vervelend dit kan zijn , besloot ik haar te helpen en het even in goede banen te leiden. Ik deed een nieuw broodje in de broodrooster. Dacht bij mezelf... als ik nou even de pasta op een mes boven het rooster hou, dan wordt de pasta zacht en kunnen we hem lekker smeren.

Je raadt het al... dat deed ik iets te lang. De klodder pasta smolt sneller dan ik dacht, viel in de broodrooster en de pasta droop in alle kleine kiertjes in het broodrooster. Paniek! Het apparaat vloog in de fik en de stoppen sloegen door.

Moraal van dit verhaal?

Don't try this at home.

Maar vooral: Zet nooit, maar dan ook NOOIT de pasta in de koelkast!