Zwijmelen op zaterdag: I won't back down

Dit weekend is het weekend van Werchter.
Omdat ik heel, heel, heel, heel, heel, erg graag Pearl Jam eens wil zien optreden gaan Mr.C. en ik er zaterdag naartoe.

Eén dingetje was over het hoofd gezien. 'Nederland speelt'.
En Mr.C. heeft tot nog toe in de jaren dat ik hem ken nog geen belangrijke voetbalwedstrijd overgeslagen.

Gelukkig lost de organisatie het goed op door er een groot scherm neer te zetten.

Ik vrees dat om 22.00 uur onze wegen zullen scheiden. Dan begint het concert van Pearl Jam en dan is ook de aftrap van Oranje.
Ik zal zwijmelen bij Eddie Vedder, en Mr.C. zal de mannen toejuichen.

Al maanden had ik gedacht dat ik vandaag dus een zwijmel van Pearl Jam zou plaatsen.

Het is hem niet geworden.
Er kwam vandaag iets anders in de plaats.
Ik wil met de zwijmel van vandaag een verhaal laten lezen over moed en kracht.
(Alweer over moed en kracht. Ik heb zoveel moedige mensen om me heen...)

Het verhaal is geschreven door Ellen, de directeur van No Guts No Glory.
Zij schreef een blog over de begunstigde Corine, van wie we vandaag afscheid hebben genomen. Op 27 juni is zij, na een hele moedige strijd, overleden.

Dit is het verhaal dat Ellen schreef: *klik*

Ze begint haar blog met de dag waarop ik Corine heb ontmoet. De enige keer dat ik Corine heb gezien. Ze kwamen afscheid nemen van mijn schoonzus Annemiek. En wat heeft het veel voor ons als familie betekend dat Ellen en Corine er waren.
Annemiek en Corine vonden elkaars gelijke in de strijd. Ze volgden deels hetzelfde behandeltraject, en hun samenzijn maakten de behandelingen een stuk draaglijker.

Slechts één keer heb ik Corine gezien. Maar ze heeft een onuitwisbare indruk op mij gemaakt. Wat een kracht, wat een volharding en wat een positiviteit!
Ik heb me het afgelopen jaar betrokken gevoeld bij haar strijd, en hoewel je afscheid nemen natuurlijk nooit fijn kunt noemen, vond ik het toch 'fijn' dat ik haar vandaag een laatste groet kon geven.

Vandaag dus een deels gepikte zwijmel. De blog gepikt van Ellen. En het liedje, I won't back down (Johnny Cash) gepikt van Corine. Het was haar lijflied in de strijd die ze verloren heeft.

(Nog even een disclaimer: Ik weet niet of ik met dit nummer in herhaling val, ik heb Johnny Cash onlangs voorbij zien komen... maar ik heb vandaag ook geen andere keus als deze... )