Kerstvakantie. Dat is tijd over hebben. Tijd voor gezin. Tijd voor mezelf. Tijd om te sporten. Tijd voor gefreubel.
Er kwam een mail binnen. Of ik nog iets in de collectie had van No Presents No Glory voor een stel kleinkinderen.
Tasjes voor de jongens, die had ik op voorraad.
Voor de meiden moesten het schortjes worden, kwamen we overeen. Met een bijpassend setje ovenwantjes. Het was nog even spannend of het op tijd af zou komen, maar alles verliep voorspoedig.
Janneke vroeg of ze ook even achter de machine mocht.
En samen maakten we een labeldoekje.
Het werd een hit. Binnen een uur was haar doekje verkocht, en nummer 2 en 3 volgenden snel.
We kunnen weer een mooi bedrag overmaken aan NoGutsNoGlory.
En meer labeldoekjes, ook voor jongens, volgen snel.
O, ja, het is weer zaterdag vandaag. Zwijmelen dus.
Dat doen we weer volop in deze dagen, met de top 2000 op de radio.
Die staat non-stop aan.
Op dit nummer moeten we nog een paar dagen wachten, Hij staat wat hoger in de rij.
Eigenlijk gewoon een heerlijk nummer met een lekkere beat.
Iedere keer krijgt de volumeknop een slinger erbij, als hij voorbijkomt.
Geplaatst door het rebelse deel in mij, nu de wereld deze morgen wit kleurt.
Tot een half uur geleden was ik inspiratieloos voor de wekelijkse zwijmel.
Ik had geen idee. Geen zin in een kerstliedje. En eigenlijk wilde ik de zwijmel overslaan.
Ik opende twitter en daar kwam deze Ier voorbij.
Glen Hansard met Bird of Sorrow.
En ik hou wel van zangers / zangeressen die iets met passie brengen.
Dus daar was mijn zwijmel.
Ik hoop dat ik ook jullie een plezier doe met 'mijn ontdekking' :-).
O, hemel, onder welke steen lag ik?
Hij trad op met Eddie Vedder, Bruce Springsteen en Bono.... zie ik nu ik verder kijk....
Och... Eddie... die plaats ik ook even... dat blijft zwijmelen....
Ik ga niet zwijmelen vandaag.
Ik heb zin in humor.
Ik gooi er wat Mamma Appelsapjes tegenaan.
Hier in huize C. mateloos populair, bij jong en oud.
Het vervelende is alleen: We hebben geen idee vaak wat de oorspronkelijke tekst ook alweer is.
Voor wie zich afvraagt: waar komt het vandaan?
Michael Jackson dus. Die zong in 'Wanna be starting Something' de tekst:
Mama-se mama-sa ma-ma-coo-sa.
Dat werd door veel mensen verstaan als: mamma-se-mamma-sa-mamma-appelsap.
Voor wie meer wil horen/zien... youtube staat er vol mee.
Een mondegreen is het verschijnsel dat een verkeerd verstaan gedeelte van een tekst (bijvoorbeeld van een liedje of gedicht) door de hersenen automatisch aangepast wordt tot een voor het verstand kloppend geheel. De luisteraar hoort dan dus andere woorden dan er eigenlijk te horen zijn. De kans op het ontstaan van een mondegreen is groter als de tekst niet in de moedertaal van de toehoorder is, maar het verschijnsel komt ook in de eigen taal van de toehoorder voor.
De mondegreen dankt zijn naam aan een strofe uit het Schotse gedicht The Bonny Earl of Murray. De eerste strofe van dit gedicht eindigt met de tekst They have slain the Earl of Murray / and they laid him on the green. Als kind verstond de Amerikaanse schrijfster Sylvia Wright dit als They have slain the Earl of Murray / and the Lady Mondegreen. In 1954 gaf zij de naam van deze niet bestaande dame aan het verschijnsel.
Nu moet ik alleen nog vinden of Mama-se mama-sa ma-ma-coo-sa ook nog iets betekent.
Manman...
Er kan er deze week maar 1 in mijn zwijmel staan.
Ik sta echt in de jubelstand deze week!
'Life' van Tiger Pilots.
Hoe het begon.
Een poos geleden vatte de directeur van No Guts No Glory het plan om een campagne te beginnen. No Music No Glory. 'Geen ellende-gejank, maar gitaren-gejank'. Om zo aandacht te vragen voor waar No Guts No Glory voor staat.
Eén van de regels waar voor de stichting niet aan te toornen valt, is dat iedere euro die binnen komt besteed wordt aan de behandelingen voor de begunstigden.
Er is dus geen budget voor salaris, geen budget voor overheadkosten, geen budget voor reiskosten, dus ook geen budget voor promotiekosten.
Hoe maak je een hit en een clip met 0 euro budget?
Juist ja, met vrijwilligers, en een hele grote achterban op social media.
Een paar weken geleden waren met een grote groep figuranten en vrijwilligers en een cameraploeg van Portretnet *klik* in Rotterdam. Sander Been *klik* (neem vooral ook even een kijkje bij zijn blogs) was zo moedig om de hoofdrol in de clip te spelen. Moedig, omdat het verhaal in de clip eigenlijk zijn leven is...
Daarna was het een paar weken spannend. Er werd gewerkt aan de clip... binnenkort zou de release zijn. Er kwam een datum. En afgelopen dinsdag werd hij dus gelanceerd.
Wat er toen gebeurde!
Binnen een halve dag kwam hij binnen in de I-tunes download charts. En langzaam kroop hij Bruno Mars voorbij en Mr. Probz. Om door te stomen naar de nummer 1 positie.
Diezelfde avond werd hij gedraaid bij Q-music in de I-tunes download top3.
Ondertussen ontplofte twitter en facebook bijna onder #NoMusicNoGlory.
De volgende morgen zag Giel Belen van 3 FM dat daar ineens een 'vreemde snuiter' op 1 in stond. Daar wilde hij meer van weten. De redactie belde de directeur van No Guts No Glory uit haar bed, en zo was zij een hele poos aan het woord op radio 3.
Hier een link naar het fragment: http://giel.vara.nl/media/329818 .
Nou ja... hoe vet is het dat het gewoon mogelijk is om dit te bereiken zonder budget?!!!!
Het mooie is, dat alle opbrengsten van de downloads dus ten goede komen aan No guts No Glory.
Ik vind het helemaal vet. Vet dat er zoveel mensen zijn die zich hiervoor inzetten. Vet dat er mensen zijn die ENORME inspanningen hebben gedaan om dit waar te kunnen maken. En vet dat er zoveel liefde en verbinding te zien is door zoiets.
Echt, ik stuiter gewoon mee met de club mensen die hier allemaal keihard voor gewerkt hebben.
No Music No Glory dus. En Life: Make it count!
En what the hack... ik zwijmel gewoon alvast op vrijdag... waarom wachten met zoiets moois totdat het zaterdag is?
Mijn nichtje vroeg er één voor haar verjaardag.
Niet zomaar een doorsnee plastronnetje uit een doorsnee ruitershopje.
Nee, een echte sjieke.
En ik snap dat wel, als je dressuur rijdt, en de ene wedstrijd na de andere wint, dan wil je goed voor de dag komen.
Een sjieke plastron dus.
Kijk maar even op internet zei haar moeder. En ze appte me de site.
Oeps... 50 euro's voor een zijden 'zaddekie'.
Dat moest anders kunnen.
Gelukkig heeft dat nichtje een handige tante.
Dus ze ging aan de slag.
En ouwe blouse van Mr. C. was het eerste slachtoffer.
Ik keek en ik keek en ik keek.
Ik rekende en ik tekende.
Ik begon te knippen.
En ik begon het te snappen.
Het proeflapje was geslaagd.
Daarna ging ik aan de slag met bruidszijde.
Lag al jaren op zolder. Te wachten op een doel.
En jawel... het eerste proefexemplaar zou voor mijn dochter zijn, en die lukte.
Vorige week reed mijn dochter haar F2A Dressuurproefje. En wat deed ze het goed. Maar ook... wat was ze mooi. 224 punten voor de kenners... da's geen kattepaardepis. En op ieder complimentje over d'r mooie plastron antwoordde ze: die heeft mijn moeder gemaakt ( +1 voor Janneke :-) ).
Nummer 2 is ingepakt, voor mijn nichtje, die deze week 15 werd.
Nummer drie is in de maak. Maar eerste plastron-op-bestelling! Een bestelling voor de kleindochter van mijn naailerares (Ehm... dat is er één die zegmaar niet zomaar ergens haar handtekening onder zet, dus ik ben best vereerd :-). ) En een deadline. 11 december moet hij af zijn. Uitdagingen genoeg in mijn gezapige leven :-).
En binnenkort komen ze dus ook in de collectie van No Presents No Glory.
Voor degenen die het hele plastron verhaal nu nog niet goed snappen... wat moet je ermee en wat kan je ermee. Dit dus. Mooi zijn bij je dressuurproefje!
O, enne... zoek je nog een doel voor die bruidsjurk uit je vorige huwelijk, of die jurk van je ex welke je zonde vindt om weg te gooien, die je al 10 keer op marktplaats hebt gezet, maar die niemand wil hebben? Ik kan nog wel wat metertjes bruidszijde gebruiken hoor. Aangezien ook de opbrengsten van deze plastrons naar No Guts No Glory gaan steun jij ook nog eens een goed doel :-).
O, enne 2... Kitscherige strassknopen/gespen mag ook. Hoe meer blingbling, hoe beter.
