Zwijmelen op Zaterdag: Weet je wat pas stinkt?

Hoe zit dat eigenlijk als je nieuwslezer (m/v) bent?
Word je dan geacht klakkeloos alles voor te lezen wat er op je blaadje staat?
Of schrijf je je blaadjes zelf vol en lees je op wat jij geschreven hebt?
Wie bepaalt wat nieuwswaarde heeft? De redactie natuurlijk. Maar in hoeverre heb jij daar zelf een stem in? Ben je samen met de redactie degene die bepaalt welke woorden straks je strot uit moeten komen in de eerste minuten na het hele uur?

Gisteren in de auto kwam het volgende nieuws voorbij.
Ik weet de woorden niet precies te citeren, maar de strekking was dat er in Nijmegen een aantal vluchtelingen was weggelopen uit het opvangkamp. Ze vonden het er stinken.
Echt hè? Een verdere nuance werd er niet bij vermeld.
In het volgende uur kwam het bericht nog een keer voorbij, met de toevoeging dat de asielzoekers weer waren teruggebracht door de politie.
En weer werd erbij vermeld dat ze waren weggelopen omdat ze het er vonden stinken.

Waarom heeft dit nieuwswaarde? Waarom wordt juist dit, van alles wat er op de wereld gebeurt, vermeld in het nieuws? En waarom zo ongenuanceerd in deze woorden?

Ik weet wel waarom hoor. Het is vast omdat dan half Nederland weer kan roeptoeteren dat het ondankbare honden zijn. Dat er weer een politicus 'zie je wel, stank voor dank' kan roepen. Dat er vervolgens weer nieuws gecreëerd wordt omdat er iemand iets gezegd heeft over vluchtelingen en ondankbaarheid.

En weet je?
Ik kan het me gewoon voorstellen dat je wegloopt. Sterker nog... ik denk dat ik hetzelfde zou doen.

Stel.
Ik kan het me bijna niet voorstellen, maar stel.
Je woont in een land waar het allemaal niet zo goed gaat. Ik kan de scenario's beschrijven, maar iedereen weet wat er in de wereld gebeurt.
Er worden je gouden bergen beloofd door verkeerde figuren: 'Ik kan je naar Europa brengen. Daar kom je bij een loket, daar krijg je geld, een huis, een auto, een baan en een Rolex'.
Thuis is het ook niks, dus je schraapt je laatste spaargeld bij elkaar en je vertrekt met je gezin. Zie je het voor je? Niet zij? Maar jij. Jij met misschien wel je partner en je kinderen.
Of ik. Ik met Mr.C., met Jip van 15 en met mijn Prulleke van 12.
Dan ben ik nog in de gelukkige omstandigheid dat ze dingen nog redelijk kunnen begrijpen en dat ik ze niet hoef te dragen.
Nog voordat je het land uit bent blijkt dat je vreselijk bent geflest. De helft van je poen is al op voordat je überhaupt de grens bereikt hebt en dan ben je nog niet eens bij de kust waar je de overtocht zal maken.
Die overtocht, daar kan ik me al helemaal geen voorstelling bij maken, hoe vreselijk dat moet zijn. Hoe bang we zouden zijn en wat we tegen de kinderen zouden moeten zeggen om het vertrouwen in ons als ouders te blijven houden. Ze zien immers ook de angst van jou en je partner.

Na een reis van dagen, misschien wel weken, word je opgevangen in een tentenkamp. Geen loket, waar je een huis, een baan, een auto, geld en een Rolex krijgt. En je moet dankbaar zijn voor alles wat je krijgt.
Je bent ook dankbaar voor alles wat je krijgt. Ik zou ontzettend dankbaar zijn voor elke hap eten en elk glas water. Denk ik...

Maar stel nou hè? Je bent moe na zo'n reis. Je bent bekaf, gedesillusioneerd en verdrietig om alles wat je kwijt bent.
Je hebt een zoon bij je die weliswaar al 15 is, maar wat moeite heeft met veranderingen en niet te hanteren is bij overprikkeling.
Dan zit je met een paar honderd man en een overschot aan prikkels waar je je niet voor af kunt sluiten in zo'n kamp. En bovendien hangt er ook nog eens een verschrikkelijke stank, met al die mensen bij elkaar.
De kans is heel groot dat ik tegen mijn man zou zeggen: weet je wat, ik blijf wel hier met onze jongste. Het is mooi weer, het is weliswaar koud vannacht, maar droog. Neem lekker je deken mee, kleed je zo warm mogelijk aan, een zoek een rustig plekje waar je samen de nacht door kunt brengen. Morgen zien we elkaar wel weer.

Ik kan me zo goed voorstellen dat ik zou kiezen voor iets anders dan de situatie waarin ik terecht ben gekomen. Ben ik dan ondankbaar?
Nee. Ik maak het beste van de situatie.

En vervolgens word je een item in het nieuwsbericht, en wordt er verteld dat je wegloopt omdat het stinkt.
Ik snap echt niet waarom een nieuwsbericht zo zonder nuance zo gebracht moet worden.
Ik word hier pislink van.

Weet je wat pas stinkt?
Stemmingmakerij!


En na publicatie werd me verweten dat de zaterdagse zwijmel werd gemist. Met de tip voor deze muziek erbij. Bedankt zus, voor het meedenken.
Paradijs. Van de Nijmeegse Frank Boeijen...