Een paar weken geleden vertelde ik in mijn blog over mijn vroegere buurvrouw, die overleden was. Over mijn buurman die alleen achterbleef.
Vorige week mocht ik afscheid nemen van hem.
Hij is zijn vrouw achterna gegaan. Ze zijn weer samen.
En hoe verdrietige het ook is, dat vind ik een fijne gedachten. Hoe moet je in Godsnaam alleen verder als je altijd samen bent geweest?
Tijdens de dienst viel me vooral op dat een paar psalmen eigenlijk 'best mooi' waren.
Ik kwam als kind heel vaak in de kerk. Maar ik heb daar nooit opgelet.
Ik luisterde niet naar de preek. Stond op het juiste moment op, pakte op het juiste moment mijn 'kniekussentje' van het haakje om op te knielen, ging zitten als iedereen weer ging zitten en haalde mijn hostie op. Die hostie liet ik vervolgens zolang mogelijk in mijn mond te laten zitten om die na 10 minuten aan mijn zus te laten zien, waarbij we dan weer ons best moesten doen om niet in de lach te schieten.
Het kerkuurtje was voor mij vooral de tijd uitzitten en mijn gedachten lekker laten dwalen.
De liedjes vond ik maar traag en stom.
Die dag snapte ik dat mensen 'in vervoering' kunnen raken van een psalm.
Een aantal 'nummers' herkende ik ik van vroeger, andere van een paar weken terug. En ééntje dus uit een de film Schindlers List. Jerusalem of Gold heet het, of Jersalem, stad van goud. Ik heb er geen herinneringen aan, dat ik het ooit in een katholieke kerkdienst heb gehoord. Maar zoals ik al zei... Ik lette daar nooit op.
Sinds ik het lied ken uit de film dacht ik dat het een lied was uit het joodse geloof.
Maar kennelijk zijn de psalmen ook raakvlakken in het jodendom en christendom?
Ik weet het niet. Ik ben er helemaal niet in thuis. Is er een lezer die hier meer over kan vertellen?
Nu ik erover nadenk: ze lezen allemaal dezelfde bijbel, maar leggen hem anders uit toch? In ieder geval voor wat het oude testament betreft, toch? Dus dan zal het niet zo gek zijn dat ze dezelfde psalmen zingen?
Ik was er in iedereen geval door geraakt, door dat Jersalem. Vooral ook omdat ik de slotscène van Schindlers List zo indrukwekkend vind, waarin de mensen uit de film samen met de 'echte' mensen, de overlevenden, een steen leggen op Oscar Schindlers graf.
Haha, ooit gedacht dat ik een psalm in de zwijmel zou zetten?
Ik niet!
Vanaf nu is dit voor mij 'het nummer' van mijn buurman.
Ik hoef me geen zorgen meer te maken om zijn verdriet, eenzaamheid, gezondheid. Hij is weer bij zijn vrouw.
Een zegen dat de buurman nu weer terug is bij zijn vrouw. Eigenlijk heel jammer dat al deze verbindende factoren tussen de geloven toch zoveel haat kan veroorzaken. In plaats van trots op hun geloof te zijn.
BeantwoordenVerwijderenZoals jij beschrijft heb ik vroeger ook de kerkgang ervaren. En ik moest naar de kerk. Eenmaal getrouwd praktiseerde ik niet meer, maar het geloof bleef wel hangen. Nu ik met Jan ook regelmatig naar de kerk ga beleef ik het heel anders. Het is een prachtig nummer, en ja zeker bekend, maar ik kan me ook niet herinneren het ooit in de katholieke kerk te hebben gehoord. Triest dat ook je buurman is overleden, maar aan de andere kant mooi, want hij is ongetwijfeld weer samen met zijn vrouw! Mooie keuze met je verhaal als achtergrond!
BeantwoordenVerwijderenMooi dat ze weer samen zijn.
BeantwoordenVerwijderenHet lied dat je laat horen, is een Joods lied.
BeantwoordenVerwijderenPsalmen worden gezongen in Christelijke kerken, en bij mijn weten niet in Roomse kerken.