vrijdag 25 september 2020

Zwijmelen op Zaterdag: Time to Give


Voorspelbaarheid. Ik vaar er goed op. Wie niet? 
De een heeft het misschien meer nodig als de ander. Maar  ik hou ervan als ik weet wat er komen gaat. 
Ik heb iedere dag hetzelfde ochtendritueel. Ik ontbijt al jaren met havermoutpap en koffie met sojamelk. 
Ik hou van protocollen. We gaan al meer dan 25 jaar naar dezelfde plekken op vakantie. 
Als ik moet rijden naar een plek die ik niet ken dan kijk ik op streetview zodat ik dingen kan herkennen als ik er ben. We roepen hier in huis al jaren: mijn zoon heeft het label, maar feitelijk ben ik de grootste autist. Ik krijg echt errors in mijn hoofd als ik niet kan voorspellen hoe dingen gaan. 

En dat is misschien ook wel het fijne aan muziek. Je weet, van de liedjes die je kent tenminste, precies wat er komen gaat. En van de liedjes die je niet kent is het soms voorspelbaar wat er gaat volgen. En juist als er dan een live-versie is van een nummer waar lange solo's aan worden toegevoegd bijvoorbeeld, maakt dat de muziek juist weer verrassend en spannend. Daar krijg ik dan weer géén error van. 
 
En zo kom ik op een liedje waarbij ik zelfs na vaak luisteren nog naar moeilijk kan voorspellen waar het heen gaat. 
Het gaat om Time to Give van White Lies.
De eerste helft is oké. Het nummer begint een beetje (sorry voor de makers) als 13 in een dozijn. 
Maar in de tweede helft heeft een opvolging van modulaties die alle kanten op gaan. En ik word er helemaal in meegezogen. Grappig dan weer, dat ik het ondanks de onvoorspelbaarheid een heerlijk nummer vind. 

Overigens geeft het dozijn ook errors bij mij. Net als het gros. Wat is 144 nou voor raar getal? 
Doe dan 10 of  150. Historisch gezien is het allemaal te verklaren. Maar het is toch niet meer van deze tijd? 

Mee zwijmelen? 
Plaats hier je link!





 

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter

6 opmerkingen:

  1. Ik heb het label evenmin maar een deel van het rijtje is van toepassing... ook binnen mijn eigen labels gelukkig....

    ja ik snap je dus wel .... ik ben niet van verrassingen, althans, wel geven maar niet ontvangen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het begin is idd een beetje tam, maar daarna wordt het beter! Ik begrijp je wel, ik houd ook van regelmaat, systemen en controle houden. Helaas is het niet altijd mogelijk!
    GRappig jouw commentaal op dozijn en gros, slaat ook werkelijk nergens op 🙄
    Fijn weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je hebt vandaag een pracht van een nummer geplaatst, mij maak je er blij mee, wat structuur betreft de ene heeft het op bepaald gebied nodig, de ander leeft hoe het leven komt, bij autisme hoort vaak een vast protocol, van die fiets moet zo staan en niet anders, maar soms mag het ook een wir war zijn, kijkt een autist bijvoorbeeld auto race, kan hij of zij je precies vertellen meestal waar een ieder rijdt, op welke plek van 1 tot 20 bij geen uitvallers...
    Fijn weekend.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Inderdaad, eerst een beetje tam maar later komt het. Structuur vind ik makkelijk om alles lekker te kunnen overzien maar af en toe lekker in het diepe springen vind ik ook fijn, verlang er soms naar als het me te saai wordt.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Een mooi nummer heb je uitgekozen.
    Lief houdt van structuur. Elke dag hetzelfde, zeven dagen in de week. Gaat het anders is hij helemaal van de leg. Best vermoeiend allemaal.
    Soms mag alles best een beetje anders gaan.

    Liefs Joanne

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Structuur heb ik niet nodig, maar dingen die ik wil ondernemen bereid ik altijd goed voor, zodat er geen verrassingen op mijn pad komen. Maar ik kan het goed handelen als het anders loopt. Fijne Zondag!!

    BeantwoordenVerwijderen