Jongens, mochten jullie binnenkort eens denken: Ik zoek een leuk verblijf, niet ver weg, maar ook niet te dichtbij, op een leuke plek waar vanalles te doen en te beleven is, voor niet te veel geld en toch niet te shabby… dan heb ik voor jullie een tip. Ga naar hotel Dijkzicht. Gelegen in het mooie Rotterdam, op een toplocatie aan de Maas, uitzicht over de havens en voorbijvarende bootjes, met topmusea als het Booijmans van Beuningen en de Kunsthal en niet te vergeten de Euromast (dé meest onderschatte topattractie van Rotterdam) op loopafstand.
Op het eerste gezicht doet het gebouw een beetje massaal aan, maar doordat het gebouw is verdeeld in verschillende afdelingen behoudt de plek zelf toch zijn intimiteit.
Bij aankomst werden we verwelkomd door een lieve gastvrouw en kregen we direct een kamer voor 2 personen toegewezen. Dat was wel een klein minpuntje, dat ik geen 1-persoonskamer had, maar daar viel gelukkig over te praten en mijn wensen voor een privé kamer werden direct ingewilligd. TV en ook telefoon waren op de kamer aanwezig. ( min-puntje: geen toegang tot internet.) Vrijwel direct na binnenkomst werd er op de kamer een zalmschotel voor 2 personen geserveerd. De rest van de middag bestond het vertier uit luieren, lezen en kijken naar het prachtige uitzicht vanaf 10 hoog over de havens van Rotterdam en naar de bootjes die het sluisje in de diepte beneden passeerden. Na een eenvoudige maaltijd, op de kamer geleverd door de roomservice, bestond avondvertier uit een romantische wandeling door het museumpark. Tot het tijd was om te gaan slapen kwam er regelmatig een aardige dame van de roomservice, keurig gekleed in een wit uniformpje, vragen of alles naar wens was.
Desgewenst wilden ze me ook wel iets lekkers geven om te gaan slapen, maar de sfeer was zo ontspannen dat dat niet eens nodig was.
Helaas… uitslapen was er niet bij, om 7 uur kwam een aardige dame me wekken, en raar maar waar, na het douchen kreeg ik een pil aangeboden waar ik wel zó ontzettend lekker stoned van werd. Veel heb ik niet meer meegekregen van de rest van de dag. Ik ben een paar keer in een bed van de ene etage naar een andere gereden, en de rest van de dag heb ik lekker liggen trippen in mijn bed. Ik vermoed zelfs dat ik pure alcohol heb gekregen, niet gewoon uit een glaasje, of via een trechter, maar letterlijk via het infuus. Er stond op het zakje Nacl 0,9 % en ik vermoed dat dat staat voor Normaalwaarde AlCohoL. Met andere woorden: ze wilden vast het promillage van mijn bloed op 0,9 houden. Ik ben er van overtuigd het goedkope illegaal gestookte rommel uit het oostblok was waar bij het %-tje een nulletje op het zakje was weggevallen is. Helaas, op een bepaald ogenblik vonden ze het wel weer genoeg, en werd ik ontkoppeld van het infuus. Maar op dat moment stond er naast mijn maaltijd, die weer geserveerd werd op bed, een kwartetje aan pilletjes voor me klaar. Toen ik weer bij positieven was, kwam Mike om me weer mee te nemen naar huis. Ik bedankte de dames hartelijk voor het aangename verblijf en de goed zorgen en ben zonder dat er een rekening volgde, nog lichtelijk zwevend aan Mikes arm de deur uit gegaan.
Blijft voor velen van jullie natuurlijk de vraag: Rotturdam??? Waarlègdattan?
En dan nu de serieuzere berichten waar jullie nattuurlijk allemaal op zitten te wachten:
De operatie is prima verlopen.. Volgens het plan zijn de eierstokken en eileiders middels een kijkoperatie verwijderd. De arts wist me te vertellen dat er op het oog geen afwijkingen te zien waren. En dat is al heel positief. Er volgt nog een uitslag van de kweek van de eierstokken en het spoelwater. Dat duurt nu nog een dag of 10. Maar daar heb ik alle vertrouwen in dat dat goed gaat zijn. Gisteren heb ik meer last van pijn gehad dan ik van te voren had ingeschat, ik voelde me moe, was mopperig, kortom, ik had het allemaal een beetje onderschat. Vandaag voelt als de wonderbaarlijke wederopstanding. De pijn in mijn schouders ( dat hoort bij een kijkoperatie, ze blazen lucht in de buik, om goed te kunnen kijken, en dat zoekt het hoogste punt op) is nagenoeg verdwenen. De buikspieren krijgen hun oorspronkelijke vorm weer terug, dus ook die pijn verdwijnt langzaam. Van opvliegers heb ik nog geen last gehad! Ik heb 4 kleine sneetjes, waarvan 1 in mijn navel, dus ook dat droogt vast goed op :-)
En het allerfijnste is, dat ik voor het eerst sinds tijden weer durf te geloven dat ik gewoon 100 jaar kan worden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten