Zwijmelen op Zaterdag: een mooi stukje plaat

Ik speel vandaag een beetje vals.
Ik plaats een plaat in een andere zin van het woord dan een stukje muziek.
Hoewel... de muziek die onder het filmpje zit, die kan mij ook wel bekoren.
Er kwam een filmpje voorbij van de wijk waar ik woon.
De wijk wordt de Plaat genoemd. De Bergse plaat.
En ik zwijmel helemaal weg als ik dit filmpje zie.
Want wat wonen we toch prachtig hier.

Als ik de straat uitloop en rechtsaf ga dan loop ik naar het water toe.
Vanaf daar begint mijn hardlooprondje, rechtsom om de Binnenschelde heen.
Of een fietsrondje linksom, om het Markiezaatsmeer en via de Kreekkraksluizen weer terug.

Ik hou echt van de plek waar ik woon.
Zoveel water om me heen... dat vind ik fijn.

Dit bijvoorbeeld.
Vorige week onderweg naar mijn werk.

Eigenlijk loop ik al heel lang met het plan om iedere morgen een foto te maken op deze plek. Omdat het iedere ochtend weer anders is. De lichtval, de lucht, de spiegeling op het water... Maar ja... vaak ga ik toch net iets te laat van huis weg, hoewel een foto maken maar een paar seconden hoeft te kosten... En misschien schaam ik me ook wel een beetje om iedere dag een foto van hetzelfde te gaan staan maken. Wat zullen de mensen wel niet denken... die spoort niet. En als ze dan bij me aan de balie komen dan denken ze: dat is dat gekke mens die iedere dag een foto van hetzelfde staat te maken. Maar waarschijnlijk denken mensen helemaal niet zoveel en gaat er een gaaf project nu aan mijn neus voorbij. 

In het Markiezaatsmeer ligt een plaat waar lepelaars broeden.
En er broedt een zeearend.
Niet dat ik die zeearend al een keer gezien heb, maar het feit dat-ie er zit, dat vind ik wel zo tof.
De lepelaars zijn een enkele keer al fouragerend (dat vind ik zo'n mooi woord hè) te spotten in de rietlanden tussen de twee plassen in.

Je snapt vast waarom ik verslaafd ben aan hardlopen.

En je snapt vast ook dat ik er niet aan moet denken om ooit het huis op dit stukje plaat te moeten verkopen.

Overigens... waar wij wonen was tot ongeveer 1970 de zee.
Met de aanleg van de Oesterdam (een onderdeel van de Deltawerken) werd Bergen op Zoom afgesneden van de Oosterschelde. 
In de jaren 90 werd dit stukje met zand opgespoten om er een woonwijk op aan te leggen.

De straten de scholen in de wijk zijn vernoemd naar de verdronken dorpen. Nieuwland, Laan van Everswaard, Iersekenoord, Crabbendijke, Lodijke, enzovoorts.
Deze kaart hangt toevallig in ons zomerhuisje.
Ik kan er uren naar kijken...

Nou ja, ik kan nog veel meer wetenswaardigheden vertellen over onze mooie wijk, maar dat doe ik nu niet. Zwijmel gewoon maar lekker mee op dit fimpje.