Vandaag ben ik weer voor de jaarlijkse APK in Rotterdam geweest. Ze hebben weer een mooie pannekoek van mijn borsten gemaakt, ik had ze extra mooi opgewreven zodat ze glommen voor de foto :-d, en alles is goedbevonden. Ik mag weer een jaartje mee.
En zoals vaak de dingen op één dag zo mooi samen kunnen vallen kreeg tante Nelly vandaag bericht uit het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis in Amsterdam. Nadat bij haar wat gezien was op de foto, wat gelukkig goedaardig was, en nadat bij haar dochter een (gelukkig ook goedaardige cyste) op haar eierstok verwijderd was, zijn ze daar in Amsterdam toch nog eens rond de tafel gaan zitten. Ook met mijn verhaal erbij vonden ze het vreemd dat er nooit een genetische afwijking was aangetroffen in het bloed van mijn moeder en haar zusje. Maar het blijft wel steeds een beetje rommelen in de familie.
Uit dat gesprek is ook naar voren gekomen dat in 2005 het bloed van mijn moeder nogmaals met nieuwe technieken onderzocht is, en dat daar ook weer geen genetische afwijking in gevonden is. Toch fijn om te weten dat het daar allemaal niet in een hoekje ligt te verstoffen, maar dat er daadwerkelijk wat mee gedaan is. En ook fijn om nogmaals bevestigd te krijgen dat het genetisch materiaal oké is.
Toch bleven ze het vreemd vinden.
Nu hebben ze in Amsterdam besloten dat ze in Delft het weefsel van mijn moeder van haar eerste operatie (da's volgens mij alweer zo''n dikke 20 jaar geleden) op gaan vragen en dat nogmaals gaan onderzoeken. Als daar niks uit komt, dan hebben ze er echt alles aan gedaan om de onderste steen boven te krijgen. Al met al zal het pas augustus worden voordat we daar wat van horen. Geeft niks. Ik vind het een 'fijne' gedachte.
En toch moest ik ook wel even slikken hoor. Sowieso moet ik nog steeds emoties wegslikken als ik denk aan de tijd van die eerste operatie en alles wat er daarna volgde. En het idee dat ze hebben zitten 'klooien' met de resten van mijn moeder, dat vind ik ook maar raar. Maar het is fijn dat het kan. En fijn dat er toen ook zo goed vooruit gedacht is. Juist omdat wij het advies krijgen om preventief dingen te laten verwijderen zorgt dat er ook voor dat het puzzeltje niet meer compleet wordt. Je weet immers nooit wat er met mijn eierstokken of met die van mijn tantes had gebeurt over een paar jaar, ze zitten er immers niet meer. En omdat het verwijderen van de eierstokken ook de kans op borstkanker reduceert, wordt ook dat stukje van de puzzel niet meer compleet. We moeten dus niet denken dat met Janneke of L.ynn of N.ic alles over is als wij verder niks meer krijgen.
Nou ja.... dat is pas van veel later zorg. Eerst maar weer eens afwachten wat ze er in agustus over te zeggen hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten