Zucht....
Vorige week kwam Janneke thuis met een briefje. Ze zouden een soort X-factor-actig iets doen op school. Ze had bedacht dat ze mee zou doen met vriendinnetje D. Dus ik heb haar gezegd: regel het maar, maak maar een afspraakje dat je gaat oefenen, en zeg het maar tegen de juf dat je meedoet. Chipz zou het worden.... Verder niks meer van gehoord.
Ik had me voorgenomen om die moeder nog even te contacten over hoe of wat, maar in een volgepropt pinksterweekend was ik het weer helemaal vergeten. Tot dinsdagmorgen. Toen schoot het weer te binnen. Josha vroeg of ik het cd-tje al gevonden had. cd-tje.... cd-tje..... welk cd-tje..... O, het Chipz cd-tje....
Op de vraag of ze geoefend had zei Janneke dat ze 2 keer had geoefend tijdens de overblijf. Ik vroeg op welk liedje: Janneke zei: misschien het eerste liedje of het tweede liedje ofzo.... Lekker vaag.
Ik zie tegen Janneke: weet je wat, we cancelen de boel wel, ik zeg wel tegen de juf dat het niet gelukt is en dat er geen optreden is van jou. Zo gezegd zo gedaan... dat kon ik ook weer van mijn lijstje schrappen.
Tussen de middag komt de juf naar me toe: Jaha.... over dat optreden.... D. zou ook meedoen, en die was toch wel heel erg teleursteld....
Shit... teleurgestelde kindertjes dat valt niet helemaal goed bij mij. Zo kwam het dat ik beloofde om het allemaal nog te regelen. Tussen de middag heb ik de moeder van D. nog gebeld. Die was helemaal verbaasd, zij had D. er nog niet één keer over gehoord. Afgesproken dat ze vanmiddag zouden gaan oefenen.
Terwijl de kinderen op school zaten ben ik aan de slag gegaan. Liedje, choreografietje..... shit... ik kán geeneens dansen. Om te beginnen was de cd zoek. Alle hoesjes die ik kon vinden opengetrokken... geen chpiz cd. Uiteindelijk vond ik het hoesje... en je raadt het al... zonder de betreffende schijf erin. Ruim drie kwartier later had ik alle speelgoedkisten/boekenkasten/lades op zijn kop gehad en gelukkig met resultaat. Nu nog het dansje. De hele middag zitten youtuben om uit te vinden hoe men tegenwoordig danst op muziek van chipz. Tegen de tijd dat ze uit school kwamen had ik een aardig idee. Ging helemaal goed komen. We hadden de hele middag om te oefenen!
Not!!!!!!
Jip moest naar de Ortho. We waren pas om half 5 thuis.... bleef er 3 kwartier over. Janneke wilde een ander liedje. Janneke wilde buitenspelen met haar waterpistool. Janneke wilde op haar kamer spelen. Janneke wilde alles, behalve het dansje oefenen. Uiteindelijk heb ik bij D. het dansje erin gestampt. En Janneke heeft mokkend op de bank gezeten. En D. beloofde me dat ze het ook wel alleen wilde doen als Janneke geen zin had morgen.
Hoe het afliep? Geen idee. Ik heb verdorie geeneens kunnen kijken. Ik moest werken. Als ik Janneke moet geloven dan heeft ze op het podium gestaan. En toen ik vroeg hoe ze danste, deed ze wonder boven wonder keurig het bedachte choreografietje na. Gelukkig zou de moeder van D. het filmen en foto's maken.
Wat heb ik hier nou van geleerd?
Misschien dat het toch wel handig is om dingen te plannen en te overleggen... dat meisjes van 6 dat natuurlijk helemaal nog niet zelf kunnen... en dat dat door een moeder begeleid moet worden.
Maar misschien moet ik hier eigenlijk vooral van leren dat ik het los moet laten... en moet laten gaan als ze inspanning van de kinderen er zelf ook niet is....
Zucht.... ik ben er nu nog moe van.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten