dikke tranen (over partijtjes)

Dikke tranen en een berg frustratie vanavond voor het eten bij Jip.
Wat was er gebeurd? Hij had een kwartje zien vallen. Namelijk dat Janneke toch wel heel vaak voor een partijtje wordt uitgenodigd en hij nooit.
Janneke heeft de afgelopen weken bijna wekelijks een partijtje. En vanmiddag werd ze ook nog eens, naast het partijtje, bij haar klasgenootje op de echte verjaardag uitgenodigd. Compleet met taart en ijs. En hoe gaat dat dan als Josha thuiskomt: 'Jip.... ik heb lekker taart op en ijssss ....' En het toontje waarop het gezegd wordt, dat kan ik hier niet opschrijven, maar dat kun je er zelf vast wel bij bedenken.
Jip is sinds het begin van het schooljaar nog maar één keer uitgenodigd op een partijtje. En toen vond hij het nog te spannend ook, waardoor hij met buikpijn en hoofdpijn voortijdig weer werd thuisgebracht.
En gelukkig had hij er tot voor kort geen idee van dat er een wereld van partijtjes en uitnodigingen en kom- ik-bij -jou-dan-mag-jij-bij-mij-komen bestaat. Hier op school geldt gelukkig een uitnodigingen- uitdeelverbod (leuke voor galgje). Die moeten via de brievenbus gebracht worden en iedereen houdt zich daar prima aan. En tot voor kort had hij daar dus geen weet van. Totdat hij zag dat zijn zusje wekelijks naar een partijtje ging. En totdat hij weer na moest gaan denken over zijn eigen partijtje.... 2 vriendjes wil hij uitnodigen... en zijn nichtje en neefje.... en dan houdt het op. Dikke tranen dus, toen Josha met het ijs nog om haar toet vanavond thuis kwam.
Ik heb hem uitgelegd dat het ook niet eerlijk is, maar dat je er nu eenmaal niks aan kunt veranderen. Dat hij nu eenmaal wat moeilijker met de kinderen in de klas kan spelen, en dat je daardoor minder vriendjes hebt. En dat dat bij Janneke wel heel makkelijk gaat. En dat dat ook niet eerlijk is. Ik heb hem uitgelegd dat we al beloofd hadden dat we een keer extra iets leuks gaan doen en dat Janneke dan niet mee mag. Maar ook dat is volgens Jip niet de oplossing... Janneke moet de volgende keren maar gewoon een paar keer overslaan.
Het zal de laatste tegenslag nog wel niet zijn... En hij zal er ook vast niet aan wennen. Maar sneu vind ik het wel :-(