woensdag 17 oktober 2012

bijZONder


Maandagavond

Jip ligt bij me in bed. Dicht tegen me aangekropen, dikke tranen, dikke snotterbellen. Het is ook niet eerlijk. Zijn therapie gaat gewoon door in de herfstvakantie. Hij heeft ook recht op vakantie. Hij wil ook uitrusten. Vakantie is voor hem lekker uitslapen, in je pyjama rond blijven lopen, beetje gamen, beetje lego-bouwen... en meer niet. En dat zijn zusje wel vakantie heeft... dat maakt het helemaal oneerlijk. 
Jip heeft gelijk. Hij is ook toe aan vakantie. En hij heeft er gewoon ook recht op. Maar zijn begeleidsters hebben ook gelijk... de therapie is maar zo kort, en er is nog zoveel te doen... laten we de tijd goed benutten. Ik beloof Jip dat ik morgen met het GGZ ga praten, of we toch niet een dagje kunnen smokkelen. Maar Jip heeft er geen vertrouwen in en huilt en moppert nog even door.

Janneke komt binnenhuppelen. Ze doet een gek dansje en vraagt of ik het mooi vind. Jip zegt dat ze op moet donderen. Ik zeg tegen Janneke dat ik het mooi vind, dat ze naar haar eigen kamer moet gaan, en dat ze eventjes moet wachten tot ik klaar ben met Jip. Daarna is zij aan de beurt.

Door de muur heen hoor ik Janneke huilen. 'Jullie hebben altijd tijd voor Jip, en NOOIT voor mij !!!" Ik geef Jip nog een laatste knuffel en een kus, en ik beloof nogmaals morgen te gaan praten. Als goedmakertje beloof ik dat we morgen naar de film van Mees Kees gaan. Schoorvoetend gaat hij akkoord.

Janneke is intussen goed in de moppermodus. "Jullie houden veel meer van Jip dan van mij, ik moet altijd maar wachten. En..... ' zo gaat ze nog even door. Eindigend met: 'En ik ben zo onzéker! ' (inclusief het disney-XD-dramatoontje).' Ze zeggen allemaal dat ik lelijk zing, enzo, en niet goed ben in de klas. ' Ook hier weet ik de juiste dingen te zeggen (hoop ik) en ook Janneke is na een dikke kus en knuffel toe aan slapen.

Dinsdagmiddag

De film begint over 3 kwartier. We hebben nog tijd over om de stad in te lopen. We komen in een straatje waar ik eigenlijk nooit kom. Jip ziet een edelstenenwinkel en wil naar binnen. Ik volg. Jip komt ogen tekort. Hij mag overal aanzitten benadrukt de winkelmevrouw. Oók aan de stenen die in de vitrine liggen. Jip zegt dat hij heel veel krachten voelt, zit overal aan, maar kan niet kiezen. Ik raak ook vanalles aan, maar ik voel niks. 
Janneke loopt recht op een steen af, en maakt direct haar keuze. Ik laat haar gaan. Ik heb zelf nog nooit de kracht van een steen ervaren, maar ik heb me laten vertellen dat je een steen moet kiezen op gevoel. 

Janneke betaalt de steen van haar eigen zakgeld. Ze krijgt er een kaartje met uitleg bij. Mijn zondags-meisje heeft een Zonnesteen gekozen. En, zo staat er op het kaartje: helpt bij mensen die zich gediscrimineerd en verwaarloosd voelen, geeft een gevoel van zelfvertrouwen en eigenwaarde. 

Kijk... en dan moet ik toch weer mijn beeld een beetje bijstellen. Die stenen... ik hink een beetje op geloof en ongeloof. Ik heb gezien wat het bij Jip (die er dus echt wel wat mee heeft) voor helende  werking heeft. En nu Janneke ook weer precies de steen kiest die past bij hoe ze zich voelt... ik vind dit toch wel heel bijzonder...

En P.S.:  Mees Kees... dat is een aanrader!

4 opmerkingen:

  1. Vergis je niet in de intuïtiefactor van je kinderen, Natasja. Wat je hier hebt opgemerkt is heel bijzonder. Het toont aan dat mensen, hoe jong ze ook zijn, diep in hun hart weten wat goed voor hen is. Ik heb eens in de Bijenkorf in Amsterdam, met een boekenbon. Ik wist niet wat ik moest kiezen.Plotseling was het alsof ik naar een hoek geleid werd. Even later stond ik voor een boek van Towie Maris. Dat is een boek dat is ingegeven door iemand aan gene zijde via een pendelaar. Ik wist er niets van, maar ik moest dat boek kopen. Ik vond het allemaal zelf erg vreemd. Maar het boek was fantastisch. Nu pendel ik zelf ook. Pendel zelf uitgekozen, op intuïtie. Zwaar bergkristal. Het versterkt je eigenschappen. Nou ja, dit alles gaat te ver. Maar jouw verhaal deed me doordenken. Je stukje was ontroerend. Ik denk dat jij een moeder uit duizenden bent en dat je zeker de juiste woorden tegen je dochter hebt gezegd.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat ik heel bijzonder vind, Plato, dat jij nu over pendels begint. Jip wilde dus heel graag een pendel kopen. Ik heb daar in mijn blog niet over uitgewijd... hij zag voor het eerst een pendel, hij kon niet kiezen, ik vond dat hij zich eerst maar eens in het pendelen moest gaan verdiepen... etc. Ik wil er graag meer over lezen. Als je links/tips hebt... graag!

      Verwijderen
    2. Oh... en van schrik lees ik helemaal over je compliment heen. Dank je wel... ik doe mijn best :-)

      Verwijderen