bijZONder

Maandagavond

Jip ligt bij me in bed. Dicht tegen me aangekropen, dikke tranen, dikke snotterbellen. Het is ook niet eerlijk. Zijn therapie gaat gewoon door in de herfstvakantie. Hij heeft ook recht op vakantie. Hij wil ook uitrusten. Vakantie is voor hem lekker uitslapen, in je pyjama rond blijven lopen, beetje gamen, beetje lego-bouwen... en meer niet. En dat zijn zusje wel vakantie heeft... dat maakt het helemaal oneerlijk. 

Jip heeft gelijk. Hij is ook toe aan vakantie. En hij heeft er gewoon ook recht op. Maar zijn begeleidsters hebben ook gelijk... de therapie is maar zo kort, en er is nog zoveel te doen... laten we de tijd goed benutten. Ik beloof Jip dat ik morgen met het GGZ ga praten, of we toch niet een dagje kunnen smokkelen. Maar Jip heeft er geen vertrouwen in en huilt en moppert nog even door.

Janneke komt binnenhuppelen. Ze doet een gek dansje en vraagt of ik het mooi vind. Jip zegt dat ze op moet donderen. Ik zeg tegen Janneke dat ik het mooi vind, dat ze naar haar eigen kamer moet gaan, en dat ze eventjes moet wachten tot ik klaar ben met Jip. Daarna is zij aan de beurt.

Door de muur heen hoor ik Janneke huilen. 'Jullie hebben altijd tijd voor Jip, en NOOIT voor mij !!!" Ik geef Jip nog een laatste knuffel en een kus, en ik beloof nogmaals morgen te gaan praten. Als goedmakertje beloof ik dat we morgen naar de film van Mees Kees gaan. Schoorvoetend gaat hij akkoord.

Janneke is intussen goed in de moppermodus. "Jullie houden veel meer van Jip dan van mij, ik moet altijd maar wachten. En..... ' zo gaat ze nog even door. Eindigend met: 'En ik ben zo onzéker! ' (inclusief het disney-XD-dramatoontje).' Ze zeggen allemaal dat ik lelijk zing, enzo, en niet goed ben in de klas. ' Ook hier weet ik de juiste dingen te zeggen (hoop ik) en ook Janneke is na een dikke kus en knuffel toe aan slapen.

Dinsdagmiddag

De film begint over 3 kwartier. We hebben nog tijd over om de stad in te lopen. We komen in een straatje waar ik eigenlijk nooit kom. Jip ziet een edelstenenwinkel en wil naar binnen. Ik volg. Jip komt ogen tekort. Hij mag overal aanzitten benadrukt de winkelmevrouw. Oók aan de stenen die in de vitrine liggen. Jip zegt dat hij heel veel krachten voelt, zit overal aan, maar kan niet kiezen. Ik raak ook vanalles aan, maar ik voel niks. 

Janneke loopt recht op een steen af, en maakt direct haar keuze. Ik laat haar gaan. Ik heb zelf nog nooit de kracht van een steen ervaren, maar ik heb me laten vertellen dat je een steen moet kiezen op gevoel. 

Janneke betaalt de steen van haar eigen zakgeld. Ze krijgt er een kaartje met uitleg bij. Mijn zondags-meisje heeft een Zonnesteen gekozen. En, zo staat er op het kaartje: helpt bij mensen die zich gediscrimineerd en verwaarloosd voelen, geeft een gevoel van zelfvertrouwen en eigenwaarde. 

Kijk... en dan moet ik toch weer mijn beeld een beetje bijstellen. Die stenen... ik hink een beetje op geloof en ongeloof. Ik heb gezien wat het bij Jip (die er dus echt wel wat mee heeft) voor helende  werking heeft. En nu Janneke ook weer precies de steen kiest die past bij hoe ze zich voelt... ik vind dit toch wel heel bijzonder...

En P.S.:  Mees Kees... dat is een aanrader!