scenario's

Een groot probleem bij Jip is het uitvoeren van wat complexere taken. 

Voorbeelden van complexere taken? 

- Jezelf helemaal aankleden (inclusief schoon ondergoed en sokken)

- Jezelf klaar maken om naar school te gaan (inclusief haren kammen en tanden poetsen)

- Je schooltas inpakken

- Uit school vandaan je spullen op de juiste plek opruimen (jas aan de kapstok, schoenen eronder, broodtrommel op het aanrecht, gymspullen uit de tas, tas aan de kapstok, sleutel op zijn plek, etc.)

- Je tanden poetsen. 

Hier zitten voorbeelden bij die alle moeders van jongetjes van 12 zullen herkennen en dagelijks tegen zullen komen. Andere dingen zullen voor andere jongetjes van twaalf probleemloos verlopen. 

Het probleem bij Jip is dat hij meervoudige taken niet goed kan uitvoeren omdat het toch te complex voor hem is. Neem daarbij het feit dat hij enorm snel is afgeleid, weinig probleemoplossend vermogen heeft... je kan je voorstellen dat het zonder sturing uitloopt op een chaotisch gebeuren.

Om de chaos in goede banen te leiden ben ik geneigd om vanalles te sturen en uit handen te nemen. Maar ook Jip zal moeten leren een weg te vinden waarop het hem zelf lukt. Ik ben er immers niet meer altijd bij.

Hij is bij zijn therapie-groepje begonnen met het werken met scenario's. En soort van protocollen of recepten waarop stap voor stap wordt beschreven wat hij moet doen. En het is de bedoeling dat wij hier thuis ook met die scenario's gaan werken. 

Vorige week heb ik het scenario 'tandenpoetsen' uitgewerkt: 

  Ik pak de tandenborstel uit de oplader.

·        Ik doe mijn eigen kleurtje op de tandenborstel.

·        Ik pak de tandpasta uit de keukenla.

·        Ik doe tandpasta op de tandenborstel.

·        Ik poets eerst linksboven, dan rechtsboven, dan rechtsonder dan linksonder. Steeds 30 seconden.

(De tandenborstel maakt een geluidje als ik een andere gedeelte moet gaan poetsen.)

·         Na 2 minuten ben ik klaar met poetsen.   

(Dat hoor ik omdat de  tandenborstel dan een dubbel geluidje maakt.)

·        Ik loop met de tandenborstel naar de wasbak.

·        

·        Ik spoel het  borsteltje af met water.

·        Ik zet mijn eigen kleurtje in de houder .

·        Ik zet de tandenborstel in de oplader.

·        Ik ruim de tandpasta op in de keukenla.

·        Ik spoel mijn beugel om.

·        Ik doe mijn beugel in.

Kleine, voor de hand liggende stapjes dus.

En dat hangt nu op een opvallend geel papiertje boven de tandenborstel.

En ja.... het succes hiervan valt of staat bij mijn eigen discipline. Want nu moet ík Jip erop wijzen dat hij zich houdt aan zijn scenario. 

De bedoeling is dat hij hiermee leert werken en zo meer zelfredzaam kan worden. En dan zal ik met de tijd meer scenario's uit kunnen werken. Het lijkt erop dat ik tijd over ga houden :-)

Kennelijk liet mijn discipline het vanavond afweten en is Jip afgehaakt bij het punt: ik spoel mijn borstel af.

Zijn 'kleurtje' kreeg een slinger richting de houder, de tandpasta stond nog op het aanrecht en zijn beugel lag nog onomgespoeld (is dat een woord?) op het aanrecht. 

Overigens kreeg ik van de week nog een goede tip om ervoor te zorgen dat Jip zijn tanden goed poetst. Ook dat is een punt van frustratie en krijg ik maar niet onder controle.

Normaal gesproken lieten we Jip altijd poetsen en gaven we daarna een plakverklikker ( zo'n roze tabletje) om te controleren of er goed was gepoetst. Het antwoord was steevast nee... er zaten overal nog roze plekjes. Teleurstelling - falen - negatieve ervaring - er zat geen verbetering in. 

Totdat mijn collega (tandartsassistente) de volgende tip gaf: 

Geef hem gewoon vóór het poetsen een tabletje. En laat hem voor de spiegel net zo lang poetsen tot al het roze weg is. Dan poetst hij tenminste goed, dan krijgt hij de beweging misschien vanzelf in de vingers, en dan is het ook niet zo negatief geladen. Simpel maar briljant!

Nou ja... we gaan ermee aan de slag met de scenario's . En met mijn discipline. En dan geloof ik zeker dat het kan helpen.

Jeetje... wat een lang verhaal over tandenpoetsen... 

·