Het ene autisme is het andere niet.
Toch denk ik dat onderstaand plaatje wel een beetje duidelijk kan maken hoe het bij kinderen met autisme kan gaan. Voor Jip zal het op bepaalde momenten zeker zo gaan:
(Je kan ook even op de foto klikken... dan wordt-ie wat groter en beter leesbaar).
Heel knap uitgelegd. Ik herken daar onze jongste in.
BeantwoordenVerwijderenHelder plaatje. Ik snap het ineens veel beter. Dat betekent dus dat je in jullie gezin moet zorgen voor veel structuur voor Jip, lijkt me. En dat veranderingen tijdig aangekondigd en goed begeleid moeten worden. Daar is veel tijd en aandacht voor nodig. A1thans zo begrijp ik het.
BeantwoordenVerwijderenWat ik me afvraag: hoe doe je dat tegelijkertijd met een dochter die niet autistisch heeft en dus denkt als een auto. Hoe betrek je haar er bij en in hoeverre beïnvloedt de begeleiding van Jip tegelijkertijd Janneke? Neem je haar in vertrouwen, kunnen verschillende sporen in één huis tegelijkertijd?
Gek, terwijl ik dit zit te overdenken aan de hand van dat plaatje, moet ik sterk denken aan Annie MG. Hoe zou dat nu toch komen? :-)
Klopt Plato. Structuur is heel belangrijk om alles soepel te laten verlopen. En veranderingen van tevoren duidelijk aankondigen. Als ik bijvoorbeeld nu iets wil (stoppen met spelen en eten bijv.) dan bereik ik er meer mee als ik zeg dat ik dat over 5 minuten wil in plaats van nu. Jip moet nu leren om in bepaalde dingen zelfstandiger te worden, en nu komt het bij mij aan op discipline om hem de nieuwe structuren en rituelen aan te leren. Janneke voegt zich meestal. Ze weet niet beter. Maar ze maakt wel steeds vaker een punt dat er veel aandacht naar Jip gaat. Gelukkig geeft ze ook dit aan. En ja, ik neem haar ook weleens in vertrouwen door uit te leggen hoe het bij Jip werkt. Ik zal nog eens een blogje toelichting geven geven.
Verwijderen