vrijdag 9 mei 2014

Zwijmelen op zaterdag: Run

Moeders...
Ze liepen verweven door heel deze week.
De belangrijke en onvervangbare rol die je moeder speelt in je leven.
Het verdriet en alle gevoelens die je voor haar gevoeld hebt. Ze komen voorbij als je moeder overlijdt. Of als je weet dat het leven van je moeder niet zo lang meer duurt.

Eén vriendin heb ik de afgelopen week mogen steunen toen haar moeder overleed. Mogen klinkt raar in deze zin. Maar hierin zie ik ook een bevestiging van onze vriendschap als ze laat weten dat ze me nodig heeft. En dat vind ik dan ook weer een soort van mooi.

Een andere vriendin en haar moeder zijn stapelgek op elkaar. Ze willen elkaar niet kwijt, maar weten dat ze langzaam afscheid moeten nemen. Los moeten laten, en vast willen houden... Het is bijna onmogelijk.

Ik moest veel denken aan mijn schoonmoeder deze week. Zij pakt de draad nu, na het overlijden van haar dochter, mijn schoonzus Annemiek, zo ontzettend goed op. De regenboog is met Annemiek verbonden. En ze was een beetje teleurgesteld. Iedereen liep te strooien met regenbogen, en zijn had er in 8 maanden tijd nog niet één gezien. En afgelopen woensdag was ze er. Een prachtige regenboog zag ze vanuit haar tuin. En diezelfde middag kwam ze zelfs drie keer voorbij.

De aankomende moederdag. Kadootjes verstopt. Maar ook achteloos achtergelaten op het nachtkastje van Mr. C. Ik moet me al twee weken bedwingen om niet te kijken wat erin zit. Maar zondag ook weer het missen van mijn eigen moeder. En ja... het allermoeilijkste zal deze dag voor mijn neefje en nichtje zijn. Wat zal het missen met moederdag weer rauw bij hun binnendreunen.

Vorige week zijn er op heel veel plaatsen acties geweest voor een moeder die niets liever wil dan er gewoon nog heel lang te kunnen zijn voor haar zoon *klik*. Met mijn buren en mijn gezin zijn we dagen in touw geweest om te kunnen helpen. Het klinkt als een simpele wens. Maar het leven is niet simpel. Verre van dat.

Het nummer dat ik vandaag plaats in de zwijmel is voor haar.
Ze deelde vorige week dit nummer via haar facebook-account.

Met moeders heeft het nummer niet direct te maken.
Maar wel met iemand die aan iemand de liefde verklaart terwijl ze afscheid nemen.
En dat heeft dan ook weer met al die moeders, dochters en zonen te maken die deze week in mijn gedachten en om mij heen waren.

Run, van Snow Patrol.


11 opmerkingen:

  1. Mooi nummer Natasja!

    Je proloog is ook mooi, op een ontroerende wijze.

    Ik wens je een hele fijne moederdag toe! Het is je van harte gegund!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi logje...... en een prachtig nummer. Ik wens je een fijne Moederdag.

    Liefs Frederique

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat heb je dit liefdevol en warm verwoord. Het nummer past er wonderlijk goed bij.
    Fijn weekend.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een prachtig eerbetoon aan heel veel moeders! Ik ben er een beetje stil van. Helaas zijn mijn moeder en schoonmoeder beiden al overleden, maar gedenken op zo'n dag... natuurlijk, nog een beetje extra, want uit mijn gedachten zijn ze nooit! Een mooi nummer!
    Ik wens je een fijne moederdag!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel stemmig nummer en heel mooi blogje erbij, veel plezier morgen, ondanks het gemis.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Pfff je voorwoord komt al binnen en het nummer ook ...

    Bij mij komen ook persoonlijke emoties los daarom geen ZOZ van mij, gisteren binnen de familie slecht nieuws gekregen ook daar wordt binnen afzienbare tijd definitief afscheid genomen dus ze zullen het heel intens beleven.

    Mijn moeder lag 4 jaar geleden in het ZH ook haar laatste moeserdag :-(

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Owww sorry Tasja natuurlijk ook voor jullie een dubbele lading dikke knuffel xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Natasja je blogje ontroert me , pracht eerbetoon voor moeders.

    Lieve groetjes, Ria

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Je hebt een mooi bericht geschreven, met een mooi nummer erbij.

    BeantwoordenVerwijderen