Ik heb in geen tijden zo'n topweek gehad als de afgelopen week.
Vorige week dinsdag kwam het verlossende woord:
Mr.C. is aangenomen voor een hele gave baan!
Niet zomaar een baan waarbij je denkt, laten we dat maar in godsnaam gaan doen... Nee, gewoon echt een hele leuke en uitdagende functie!
Alle zorgen waar ik
hier over schreef zijn in één klap voorbij!
Het werd die dinsdag een dag met een euforische stemming.
Om 1 uur, toen M. thuiskwam na het laatste sollicitatiegesprek, knalde de kurk van de champagnefles. Er was taart, er waren bloemen en felicitaties van alle kanten.
De kinderen kwamen met een brede lach terug uit school. Zo fijn om die koppies te zien stralen. Zo fijn om goed nieuws te kunnen brengen. We gingen uit eten en dronken nog meer bier en bubbels!
Ik bedacht dat het leuk zou zijn om voor Jip een kaartje voor Pinkpop cadeau te doen, alvast voor zijn verjaardag. Zijn stralende ogen toen hij hoorde dat we zaterdag al zouden gaan... Goud waard!
En wat was het een gave dag op zaterdag!
Jip heeft het zo goed gedaan die dag. Omdat hij nogal gauw overprikkeld is en slecht tegen hard geluid kan (behalve als het muziek is die door zijn koptelefoon komt) was ik bang dat een hele dag Pinkpop teveel voor hem zou zijn. Maar hij wist zaterdag zo goed zijn grenzen te bewaken. We konden echt merken dat hij de afgelopen jaren ontzettend veel heeft geleerd.
De hoofdact was Rammstein. Tegen de tijd dat Rammstein begon merkte ik wat onrust bij Jip. En toen ze 5 nummers hadden gespeeld wilde hij heel graag het veld af. Jammer. Ik had graag nog even willen blijven. Ik vond het écht zonde om voortijdig naar huis te moeten gaan, maar dat betekent wel dat een volledig optreden van Rammstein bijwonen op mijn bucketlist is komen te staan.
Het was zijn tofste verjaardagscadeau ooit zei Jip.
Kijk, zijn blije koppie terwijl we op het gras van de muziek lagen te genieten!
Het allerfijnste nieuws is dus dat we in ons fijne huis kunnen blijven wonen. Dat was écht mijn allergrootste zorg. En dat was ook de grootste zorg van onze buurtjes. Want dat was aan beide kanten, naast de vreugde voor ons, hun reactie: We blijven buurtjes!
Vrijdag hebben we genoten van het sinterklaascadeau dat we vorig jaar van de buren kregen. Het was een cadeaubon voor een High Tea en het leek ons leuk om dat een keer in de zomer te doen in de zon op een terras. We hadden gekozen voor het Oude Raadhuis in Halsteren en het bleek een goede keuze. Warme hapjes, hartig, afgesloten met een bordje zoet. Heerlijk!
En echt... hoewel ik eigenlijk nauwelijks zuivel meer eet, ben ik me te buiten gegaan aan de lekkerste kaas die ik ooit had geproefd: truffelkaas. Goddelijk!
Voor Janneke betekent dit goede nieuws dat haar wens waar ze nu al 2,5 jaar op wacht in vervulling kan gaan.
Vóórdat M. zijn baan kwijtraakte hadden we tegen haar gezegd dat ze een nieuwe kamer zou krijgen. Wij zouden naar zolder gaan en zij zou doorschuiven naar onze kamer. Maar goed... voor het opknappen van de zolder waren investeringen nodig die we even niet wilden doen. Dus ging ook het verhaal van haar nieuwe kamer niet door. Het heeft bij haar regelmatig voor traantjes gezorgd. Hoe fijn is het dat we hier nu aan kunnen gaan werken?
Mijn verlanglijstje / to do lijstje lag al maandenlang klaar.
En ik weet... het zijn hele luxe wensen. En snap me goed dat ik vooral blij ben dat de basis gewoon blijft zoals die is, maar na die tweeëneneenhalf jaar de handrem overal op is het zo fijn om de teugels weer te kunnen laten vieren.
- De caravan kan van marktplaats af.
- We gaan deze zomer gewoon toch een weekje camperen in Duitsland.
- We gaan de zolder opknappen en lekker behangetjes en meubels uitzoeken voor de kamers van J&J. (Echt... Jip heeft nog motortjesbehang van toen hij 8 was... hij moppert er nooit over, de schat, maar eigenlijk vind ik het al een paar jaar niet meer kunnen).
- Ik ga mezelf weer eens lekker in het nieuw steken.
- Ik ga weer een flesje van mijn lievelingsparfum kopen
- Voor Janneke ga ik kaartjes bestellen voor de Lion King die in oktober weer gaat draaien. En natuurlijk ga ik met haar mee!
-Lekker uit eten en een festival bezoeken zijn lekker al afgevinkt!
En weet je waar ik stiekem ook wel weer naar verlang?
Dat ik straks weer vaker alleen thuis zal zijn.
De momenten waarop ik de afgelopen jaren alleen thuis was, die waren op één hand te tellen.
Ik ben er zelfs blij mee dat ik straks de regie weer krijg over het huishouden. Wie had dat gedacht!
En ik hoop ook echt dat mensen die in hetzelfde schuitje zitten hier ook hoop uit kunnen putten.
Je hebt er maar één nodig die vindt dat jij de beste bent voor zijn bedrijf.
Ik vond het bewonderenswaardig dat Mr.C. de afgelopen jaren altijd positief is gebleven en dit ook voor ogen heeft gehouden. Met zijn positieve instelling heb ik regelmatig het gevoel gehad dat ik niet gehoord werd in mijn zorgen, maar het heeft mij ook geholpen de moed erin te houden en erin te blijven geloven dat het ooit echt een keer ging lukken.
We hebben dus al een week lang vleugels.
Zo fijn om die grauwe deken van zorgen niet meer te hoeven voelen...
