Hoe fijn is het in deze tijden dat de lente gewoon zijn gang gaat.
Ik heb de afgelopen weken zo enorm genoten van alles wat weer bloeit en uitloopt.
Van de was die droogt in de zon (ja... daar word ik echt gelukkig van, de was laten drogen in de zon). Van vroege, stille boswandelingen in het opkomende zonlicht.
Van de zon op mijn gezicht.
"Ik heb je lief, zo lief!"
Er was er één die koningin zon-aanbidden was. Dat was mijn moeder.
Vorige week schreef ik dat ik het maar een rare week vond.
Dat deze week nog veel gekker werd, dat had ik deels kunnen voorzien. Maar hoe onwezenlijk het zou voelen... dat weet je alleen maar als het zo is...
Ik heb het allemaal vanaf een afstand op the socials en televisie gadeslagen maar niet beleefd.
Ik lag ziek in mijn bed. No worries. Niet doodziek ofzo. Maar ik moest me wel gewoon aan de ophokplicht houden. En eigenlijk vond ik dat wel prima zo.
Volgende week zal ik vermoedelijk weer beter zijn en mijn veilige cocon moeten verlaten.
De reis naar Portugal die ik donderdag zou maken met mijn vriendin gaat niet door. Ik zal 'gewoon' moeten gaan werken. Weer in contact moeten komen met mensen, want de praktijk waar ik werk draait gewoon door.
En hoewel het een soort storm is waar we allemaal in zitten, voelt het ook als stilte voor de storm. Het ergste zal nog komen. En ik ben daar best een beetje bang voor.
Dit raakt iedereen. Klein leed. Groot leed.
Mensen verzinnen dingen om het leed kleiner te maken. En dat is mooi.
Om maar even bij de muziek te blijven: veel artiesten streamen hun optredens zodat we vanuit de huiskamer de optredens kunnen kijken.
Vandaag om kwart voor 9 werd op heel veel radiozenders in Europa het lied: You'll never walk alone gedraaid.
Mijn favoriete Nederlandse band DeWolff riep radiozenders op om Nederlandse artiesten te steunen door zoveel mogelijk muziek van Nederlandse artiesten te draaien.
Kink FM pikte dit op door vandaag alleen maar Nederlandse muziek te draaien.
Dus daarom een prachtig plaatje van de Nederlandse band Di-Rect vandaag: Soldier On.
Een song over moed.
En ik kies voor deze versie omdat de zanger zo illustratief voor deze tijd door een lege tv-studio loopt.
Soldiering on woman, you're always true to form Just keep on pushing your shopping cart through the storm Most people buy it, but you feel it's one that we can no longer afford You stopped believing in our story, you say it's way too short
Ain't nobody out there as brave as you, you're holdin' your own A million different voices that are trying to break you just listen to one The one that's inside you, and soldier on You're governed by the winds that reign You armed yourself with a flower chain and a broken cane
Nobody cares how you feel like they think your heart doesn't bleed the same
We wouldn't hear the truth if it cried in our faces Ain't nobody out there as brave as you, you're holdin' your own A million different voices that are trying to break you Just listen to one The one that's inside you, and soldier on
Ik vond het maar een rare week hoor.
Vol twijfels.
Waar doe je goed aan.
Onderschatten we vanalles? Of overdrijven we gewoon een beetje? Of zijn we gewoon goed bezig zo? Wat is wijsheid om te doen?
Het was de week waarin de school van de oudste gesloten was en de jongste nog gewoon naar school mocht gaan. Zelfde organisatie. Ander gebouw.
De week waarin hun stages afgelast werden.
De week waarin we het (op mijn werk bij de tandarts) niet overdreven vonden dat patiënten hun afspraak afzegden bij geringe verkoudsheidsklachten. Dat het zelfs ons advies was. Dat ik ze dankbaar was dat ze thuisbleven.
De week waarin ik me voor het eerst schaamde bij een kuchje of een nies. Moet ik nu binnen blijven? Het was echt maar een enkel kuchje en een enkele nies hoor!
De week waarin we ons bij de naailes netjes verspreidden over het lokaal, maar waarna we ons na afloop gewoontegetrouw met ons zevenen in de kleine lift persten. (Dom, dom, dom, het drong pas door toen de deur dicht was).
De week waarin Nederland compleet het verstand verloor door WC-papier te hamsteren.
In Godsnaam. Wáárom hamsteren? Wáárom wc-papier? Haal wat extra groente en fruit. Zorg dat je gezond eet, genoeg slaapt, lekker buiten beweegt! Maar hamsteren??? Ik snap het niet.
De week waarin de vakantie naar Portugal eind deze maand op losse schroeven kwam te staan.
Als iemand had gezegd, toen we boekten, dat de vakantie misschien niet door zou kunnen gaan vanwege een virus dat tegen die tijd over de wereld zou gaan, dan had ik diegene denk ik voor gek verklaard.
Ach... laat het wel of niet doorgaan van een vakantie in hemelsnaam dan ook maar mijn grootste zorg blijven in deze tijden. Dan prijs ik mezelf gelukkig.
Ik had deze week regelmatig dit liedje in mijn hoofd, van The Cure. Close to me.
Oké...ik was een beetje opstandig deze week.
En sinds ik dit nummer van de week op de radio hoorde, heb ik het voor nu als mijn lijflied bestempeld.
Je leest het al: opstandig. Dus als je de zaterdag rustig wil beginnen... dan kun je nu nog wegduiken.
Als je denkt: lamaarkome die bak met herrie... Spring dan lekker met me mee in het geweld.
Volgens de zanger gaat dit nummer over de relatie met jezelf.
Dat is ook terug te zien in de clip: ieder bandlid komt een andere versie van zichzelf tegen.
En ja, ik kwam deze week de opstandige versie van mezelf tegen.
Ik mocht haar wel :-).
What if I wanted to break Laugh it all off in your face What would you do? What if I fell to the floor Couldn't take all this anymore What would you do, do, do?
Come, break me down Bury me, bury me I am finished with you What if I wanted to fight Beg for the rest of my life What would you do?
You say you wanted more What are you waiting for? I'm not running from you
Come, break me down Bury me, bury me I am finished with you
Look in my eyes You're killing me, killing me All I wanted was you I tried to be someone else But nothing seemed to change I know now, this is who I really am inside I've finally found myself Fighting for a chance I know now, this is who I really am
Come, break me down Bury me, bury me I am finished with you, you, you Look in my eyes You're killing me, killing me All I wanted was you Come, break me down Break me down Break me down What if I wanted to break What if I, what if I, what if I (bury me, bury me)
Ik plaats toch nog even een stukje life-optreden erbij, omdat ik dat ook wel heel fijn vind klinken.
