Klik hier als het liedje niet laadt op je smartphone.
Het is vrijdagavond, als ik deze zwijmel schrijf. 23.00 uur. En ik heb zojuist de buurman 'uitgelaten'.
Dat klinkt echt veel spannender als het is, nu, zo in mijn vrijgezelle status.
Het gaat om de buurman met zijn gouden stuukhanden.
Probleem is dat we allebei nooit thuis zijn.
Hij altijd aan het stuken. Ik altijd aan het werk of op naailes, of gewoon de hort op.
En als je dan afspraken wil maken over de uit te voeren werkzaamheden, dan kan het dus voorkomen dat je op vrijdagavond laat constateert dat je allebei thuis bent, en dan toch maar besluit om direct de geplande werkzaamheden door te spreken.
De buurman zei al een paar maanden tegen mij: na de zomer kom ik je huiskamer stuken.
Na de zomer is een ruim begrip. Het is intussen herfst.
Maar ik weet: hij is druk... ik kwam hem nooit toevallig tegen... ik durfde niet aan te bellen.
Tot mijn collega vroeg of ik in de herfstvakantie niet een extra dagje vrij wilde. De agenda liet het toe.
En toen dacht ik: hoe fijn zou het zijn als de buurman dan komt stuken?
Dan kan ik mijn plafond witten, de muren verven, laminaat leggen en dan is straks mijn studentikoze huiskamer gewoon een echte woonkamer?!! Dan ben ik gewoon in de laatste fase van het opknappen van mijn huis en dan kan het echt gewoon vóór de kerst af zijn.
Natuurlijk. Er moeten nog dingen. Zoals een nieuwe keuken. Een nieuw toilet. De zolder aftimmeren. Lampen aan het plafond. Puntjes op de i's.
Maar hiermee komt het einde echt in zicht.
Dus.. Ik appte mijn buurman. Ik vroeg: kun je dan en dan. Hij appte terug: OK.
Alleen OK. En vervolgens een week radiostilte. Ik begon te twijfelen. Zal hij mijn boodschap goed begrepen hebben? (Er is een taal-barrière.) Stel nou dat ik erop reken dat hij kan, en hij komt niet? Die teleurstelling kan ik niet verwerken hoor.
Maar vanavond toch zijn belletje: 'kan ik even komen kijken hoeveel materiaal er nodig is'.
Ik kan me er nog geen voorstelling van maken hoe het zal zijn om straks in een huis te wonen met een mooie, gezellige woonkamer, met laminaat op de vloer, lampen aan het plafond en keurig ingeruimde kasten. Maar het punt waarop het zover is lijkt toch te komen.
Dinsdag ga ik kijken voor een nieuwe keuken. Die zal dan pas na april, na mijn examen, geplaatst worden. Maar dat geeft niet. Niet alles tegelijk. Dat kan ik toch ook niet handelen.
Het lijkt erop dat mijn voorspelling die ik in maart, toen ik mijn huis in ging: 'het zal wel kerst worden voordat alles een beetje op orde heb' gewoon echt uit gaat komen.
En mijn zwijmel? Thumbs up. Voor mijn buurman dan maar. Omdat hij toch weer tijd voor me vrij maakt en zorgt dat ik mijn huis af kan maken. En voor mezelf :-). Omdat ik toch maar mooi zover gekomen ben als waar ik nu ben :-).
Verder geen bruggetje met mijn verhaal. Maar gewoon een mooi liedje wat van de week op de radio voorbij kwam.
Mee zwijmelen?
Plaats hier je link.
De laatste puntjes op de i, hoe belangrijk zijn ze wel niet voor iedereen. En dan is er de buurman met de Gouden Handjes die er de aanzet aan geeft. Ik duim voor je mee dat het klaar zal zijn voor kerst. Fijn Weekend!!
BeantwoordenVerwijderenFijn om dit soort berichten van jouw kant te lezen, en je kan niet anders zeggen dat je het qua hulp met je nieuwe huisje enorm getroffen heb, en ben blij voor jou dat het voorspoedig gaat...
BeantwoordenVerwijderenStraks kan je zeggen dat je van je vrijgezelle status overgaat in een vrij gezellige status als huisje op orde is.....
Mooie zwijmel heb je geplaatst, heerlijk relaxt zo vroeg in de morgen.
Fijn weekend!