Back to the eighties!
Van de week kwam deze vroeg in de morgen voorbij.
Deze setting: een donkere polder, de zon nog lang niet op, de donkere dagen voor kerst en een beetje mistig. Een totaal andere setting dan de beelden uit deze clip. Maar het paste zo enorm bij de sfeer van die ochtend.
Wát is dit nummer destijds kapotgedraaid op de radio. Maar nu was het een hele tijd geleden dat het voorbijkwam. Mijn moeder noemde het altijd: het Krokettenlied.
Ik was geen uitgesproken fan van Miami Vice. Ik keek het weleens, maar dat was het dan ook. Maar mijn klasgenoten en vriendinnen gingen helemaal stuk op deze serie en op Sonny Crockett en Ricardo Tubbs. Snelle, gladde jongens. Ik had het er toen niet zo op.
Van de week kwam deze vroeg in de morgen voorbij.
Deze setting: een donkere polder, de zon nog lang niet op, de donkere dagen voor kerst en een beetje mistig. Een totaal andere setting dan de beelden uit deze clip. Maar het paste zo enorm bij de sfeer van die ochtend.
Wát is dit nummer destijds kapotgedraaid op de radio. Maar nu was het een hele tijd geleden dat het voorbijkwam. Mijn moeder noemde het altijd: het Krokettenlied.
Ik was geen uitgesproken fan van Miami Vice. Ik keek het weleens, maar dat was het dan ook. Maar mijn klasgenoten en vriendinnen gingen helemaal stuk op deze serie en op Sonny Crockett en Ricardo Tubbs. Snelle, gladde jongens. Ik had het er toen niet zo op.
Maar... ook weer een heerlijke jaren '80 vibe in dit stukje muziek en in de clip.
Wil je meezwijmelen?
Plaats hier je link.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten