Zwijmelen op Zaterdag: Child of Sin

Ik weet eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen met deze zwijmel. Ik heb deze week zoveel tofs zien en horen voorbijkomen op muziekgebied. 

Wordt het de nieuwe release van mijn favoriete bandje DeWolff? Ze hebben met Night Train wel een hele vette track neergezet. 
Wordt het een nummer van Sinéad O'Connor omdat ik zo enorm onder de indruk was van de documentaire Nothing Compares die van de week te zien was bij Het Uur van de Wolf? Wát een vrouw! Kwetsbaar en krachtig tegelijk. Er werd gezegd: de wereld was nog niet klaar voor Sinéad. Ze was de tijd ver vooruit met haar ideeën. 
Wordt het het nieuwe nummer van onze Floor Jansen: Invincible. Een heel hoopgevend nummer over PTSS ( Post Traumatische Stress Stoornis). 
Of wordt het het mooie liedje van Dean Lewis, als hart onder de riem voor mijn vriendin Kleine Tas? 
Of wordt het toch het nummer van Kovacs, in samenwerking met Rammsteinzanger Till Lindemann. 
Dit was wel het nummer dat vandaag de meeste indruk maakte. Eigenlijk week ik niet of ik het meer grappig vind dan mooi: Till Lindemann die met een zwaar Duits accent Engels zingt. Maar jemig... wat een mooie diepe stem. 
Of wordt het toch een nummer dat aansluit bij de etappe van het Pieterpad waar ik nog een verslag van wil plaatsen. Want ook dat verhaal wil ik toch eigenlijk wel voltooien voordat ik komend voorjaar weer verder ga op het pad. 

Ik kies voor Kovacs en Till. 
En ik ga daarna gewoon zonder bruggetje verder met mijn Pieterpadverslag. 
Dat is het voordeel van zo'n zwijmelrubriek he? Je mag ermee doen wat je wilt. 

Het Pieterpad. Waar waren we gebleven? 

Ik was met Thomas, mijn 'schoonneef' op pad van Ommen naar Hellendoorn en we overnachtten bij B&B Barg Willem. We slaan de etappen Ommen-Holten even over omdat ik deze etappe in de zomer al gelopen had. 

Etappe Holten-Laren. 

Alle voorwaarden waren er voor een goede nachtrust. Een zacht bed. Een frisse kamer met open ramen. Een stille, donkere omgeving. Maar ik sliep heel slecht. Vaak is bij mij een vreemde omgeving en een andere energie al voldoende om mij uit mijn slaap te houden.
We waren op een rustige plek, maar juist deze nacht was er in het bos een nacht-mountainbike tour en was er in Hellendoorn een feesttent waarvan het geluid ons kilometers verderop uit onze slaap hield. Maakt niet uit... we hadden weer een mooie dag voor ons.

 

Het ontbijt met zicht op de opkomende zon.
Een tafelgenoot die zijn best doet om alle foto's te verpesten met duistere blikken of ander soort ongein. 

 
Heerlijk. Er lagen boterhamzakjes klaar om de overgebleven broodjes van het ontbijt mee te nemen als lunchpakket. Heel attent.

Met de auto naar het eindpunt van vandaag in Laren gereden.
Spannend of ons vervoertje klaar zou staan op het afgesproken tijdstip. Ik had geregeld via de Facebookgroep "Pieterpad Vervoer" dat iemand ons naar het startpunt in Holten zou rijden. En jawel... ze stond keurig op ons te wachten! Het Pieterpad is leuk vanwege de ontmoetingen. Onze Chauffeuse bleek van geboorte een Roosendaalse te zijn. En hoe leuk was het dat ik haar (als extra attentie voor het vervoer) een Bergs gebrouwen biertje kon geven.

En daar stond ik dan weer op het station in Holten... op de plek waar mijn pad deze zomer zo plotseling geëindigd was.

Het was de route van de rechte wegen. Prima. Thomas was in een doorstamp-bui. Dus de rechte paden lagen hem wel. En ik hobbelde braaf achter hem aan. De route was prima, maar weinig fotogeniek. Veel landbouwgebied. Veel verharde wegen. De bankjes stonden vandaag op tijd voor ons klaar .


Op het einde een stuk over landgoed Verwolde, met een mooi landhuis.

 

 


In het Pieterpadboekje was te lezen dat we hier een ommetje konden maken langs de Dikke Boom. 
Ommetjes moeten dan wel de moeite waard zijn om te maken, maar ja... dat weet je nooit van tevoren.
Nadat we gisteren de Dikke Steen hadden gezien, leek de Dikke Boom me ook wel het omlopen waard. Met een omtrek van 7.60 meter is dit de dikste eik van Nederland. Het is inderdaad een imposante boom!

 
15 kilometer was relatief kort ten opzichte van gisteren, dus Thomas schroefde op het einde het tempo nog even lekker op. In mars-tempo bereikten we Laren. En daar zat dit deel van ons Pieterpad er alweer op. Met de terugrit naar het westen hadden we toch weer een dagtaak deze dag.
Het was heerlijk herfstweer. Natuurlijk voorbereid op kou maar dat was niet nodig. De dikke trui heb ik alleen de eerste 500 meter aan gehad en verder voor niks de hele weg meegezeuld. Verder gewoon nog korte mouwen weer. 

De volgende etappes, Laren-Vorden en Vorden-Zelhem zijn met de kerst bewandeld. Dus daarover volgende week meer. Laren Vorden is de laatste etappe van het eerste van de twee boekjes van het Pieterpad, dus ik ben al een heel eind op weg. Ik denk zo ongeveer halverwege.
Het was fijn om weer op het pad te zijn, om weer de rood-witte markeringen te volgen en om te genieten van het moois wat Nederland biedt! 

Wil je mee zwijmelen? 
Plaats hier je link. 

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter