Zwijmelen op Zaterdag: Walk this way

Pieterpad Etappe Vorden-Zelhem . > 17 km.

De dag voor kerst ben ik begonnen aan het tweede boekje van het Pieterpad. Doordat ik de kerst bij mijn zus en zwager in Noor-Duitsland ging vieren kwam ik eigenlijk min of meer langs het Pieterpad en besloot ik nog twee etappes mee te pikken.

Ik heb door de planning de route weer even los moeten laten en ik heb twee etappes omgewisseld. Eigenlijk was Laren - Vorden aan de beurt, maar het was om allerlei redenen handiger als ik eerst Vorden-Zelhem  zou lopen en daarna Laren - Voren. 

Het teken > meer dan, verraadt al dat dit de etappe werd waarop ik van mijn padje af raakte. Daarover later meer .

  
Om 6 uur ging de wekker al. Warm aangekleed (laagjes! Ik heb het gauw te warm), spullen in de auto geladen, en 2 uur gereden naar eindpunt Zelhem. Meestal parkeer ik de auto bij een plaatselijke buurtsuper, maar ik had goed voorzien dat dat kansloos was, zo op de zaterdag voor kerst. Ik koos voor de eerste de beste plek aan de rand van het dorp. Alleen maar mensen met kerstboodschappenstress in het dorp! Heerlijk om daar dit jaar niks mee te maken te hebben en lekker te kunnen gaan lopen: ik was de hele kerst onder de pannen!

Kasteel Vorden 

Ik nam de bus (rit van een uur ) naar station Vorden. Gelukkig was daar horeca open voor koffie en een plas en om 11.00 uur was ik en route. Langs kasteel Vorden, kilometers bos gezien. Amper mensen tegengekomen. Nul andere Pieterpadters. Hooguit honden die hun mens uitlieten.

Een hoog Efteling gehalte

 

Bij de molen van Linde een fijne rustplek gevonden.

 

Ik schreef deze zomer al dat ik het zo leuk vond om de kenmerken in seizoen en in landschappen te zien. Geen beschutting nu van groen in het bos, geen herfsttinten meer, alleen maar grauw en kaal.

Dingen die je ook niet ruikt in de zomer: de geur van een knapperend haardvuur en vuurwerk.
Het had goed geregend de afgelopen dagen, de paden waren modderig en vol plassen.

 

De vlag van de Achterhoek.
De vlag is geïnspireerd door het Achterhoekse coulisselandschap. De verschillende kleuren groen representeren de weilanden en bossen in de Achterhoek; het licht gebogen witte kruis verbeeldt de Achterhoekse kronkelwegen met bomenrijen erlangs

Anders dan in het Noorden: hier ook veel landbouw, maar in plaats van uitgestrekte akkers en kale vlaktes veel kleine akkertjes omringd door bomen. Mooie landhuizen. Mooie boerderijen.

 
Veel droge beken. De beken waren vroeger wel gevuld en stroomden naar de landhuizen, die vaak een watermolen hadden. Er zijn diverse projecten om de droogte tegen te gaan en te zorgen dat de beken weer gevuld worden.

 

 

Een knotwilg met een gespleten persoonlijkheid. Als ik knotwilgen zie moet ik altijd aan mijn vader denken. Niet vanwege de gespleten persoonlijkheid, maar mijn vader is lid van een knokploeg... eh... knotploeg en onderhoudt daarmee de wilgen in het Zuid-Hollands landschap.

Tot vlak voor Zelhem ging het voorspoedig.
Opeens stond ik voor een 5-sprong waar ik geen rood-wit pieterpadpijltje zag. Ik moest er 1 gemist hebben. De navigatie zei dat ik op 12 minuten lopen terug een afslag had gemist. 12 minuten terug... dat vond ik te ver. Ik dacht op de navigatie en op de kaart te zien dat ik een doorsteek-pad naar de route vond, maar dat bleek niet zo te zijn.

De lessen die ik deze etappe leerde: ga voortaan toch maar terug tot je weer je pijltje tegenkomt. Zéker als je midden in een bos loopt. En wees niet eigenwijs als je dan weer richting het pad loopt door langs de drukke N-weg tóch af te wijken van wat je had bedacht omdat je een veel leuker en onverhard pad tegenkomt.
Hoewel... dat laatste was eigenlijk wel een goed idee. Het bracht me niet terug naar het Pieterpad maar toevallig wel in één rechte streep naar Zelhem, waar mijn eindpunt was. Dat was mazzel want dit pad stond niet op de kaart en werd ook niet op de navigatie aangegeven.

O ja, en nog een les: als je gevoel zegt dat je links moet, en de kaart zegt rechts: volg de kaart! 
Het loopt echt een stuk rustiger als je gewoon de markering kan volgen en niet zelf hoeft te navigeren.

Eindpunt in Zelhem. En kijk! Blauwe lucht op deze grauwe dag!

Om 3 uur bereikte ik het eindpunt in Zelhem.

Vanaf Zelhem was het nog 2 uur rijden naar zus en zwager. Wat zijn ze toch een belachelijk eind weg gaan wonen!
Als altijd kwam ik daar in een warm bad. Figuurlijk dan. De douche was heerlijk. Er kwam een heerlijke borrelplank op tafel. De wijn werd ingeschonken. Er was Irish Coffee. En speciaal voor mij hadden ze een Windbeutel gekocht. De Windbeutel heeft een geschiedenis die ik maar nèt na kon vertellen (iets met letterlijk bijna stikken van het lachen) en is altijd een heerlijke Duitse traktatie. Na de start van de top 2000 heb ik lekker mijn bedje opgezocht. Het was al met al een lange dag! 

De overheerlijk luchtige maar potentieel levensgevaarlijke windbeutel

Het liedje bij vandaag: Walk this way. Als reminder dat het echt rustiger is voor mijn hoofd als ik gewoon de pijltjes kan volgen. 
Rap is zéker niet mijn genre, maar deze rap van Run DMC met Aerosmith kan ik wel waarderen. 
Dit nummer was één van de vroege Rap-Rock nummers. Later kwamen er meer bands met Rap Rock, zoals Limp Bizkit, the Red Hot Chilli Peppers, Linkin Park, the Beastie Boys. Maar toen dit in de jaren '80 uitkwam was het nog vrij vernieuwend. Zo zie je maar weer, dat er buiten je favoriete genre toch ook nummers zijn die toch weer raakvlakken hebben met genres die je wel leuk vindt. En de latere Rap Rock uit de jaren '90... daar zit wel weer heel veel toffe muziek bij, vind ik dan. 

Wil je mee zwijmelen? 
Plaats hier je link. 

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter