Zwijmelen op zaterdag: Enjoy the Silence

Allereerst: we zitten weer in een nieuw jaar, dus voor iedereen: de allerbeste wensen! 
Maak het mooi, zorg goed voor jezelf en elkaar en  neem de tijd om te genieten van de mooie dingen die het leven biedt. 

Mijn jaar is met wat strubbelingen begonnen. 
Mijn auto kreeg kuren en mijn internet lag er een paar dagen uit. 
Vooral het feit dat ik niet wist hoe snel het allemaal opgelost kon gaan worden gaf veel stress. 
Gedoe met OV. Gedoe met dingen niet goed uit kunnen zoeken, want ik had geen internet en maar een kleine data-bundel op mijn telefoon... Ik was na een paar dagen alweer helemaal klaar met het nieuwe jaar. 

Woensdagavond ben ik na het werk om kwart over zeven naar bed gegaan en heb ik 14 uur geslapen. Daarna was ik weer ontprikkeld en kon ik het leven weer aan. De auto en het internet deden het weer, dus alle strubbelingen lagen weer achter me. 
|
Ik vind het leuk om weer even terug te grijpen naar waar ik gebleven was met mijn verslagen van het Pieterpad. Ergens in de herfst ging ik weer een weekendje naar het Noord-Oosten van het land om weer twee etappes te wandelen. Het liedje wat ik voor vandaag heb gekozen vind ik ook goed bij deze etappe passen. Het was een eerlijk lang stuk, stil, met veel heide, en mijn loopmaatje had ook niet altijd een gesprek nodig. Hij kon heel goed in zijn eigen hoofd zitten en de stilte de stilte laten zijn. Prima, op zulke lange etappes!  

Etappe 10 Ommen-Hellendoorn 21 km.

Ik was deze zomer gestopt in Holten. Daarbij had ik vanwege de warmte én de afstand etappe 10, Ommen-Hellendoorn overgeslagen. 21 km over open terrein in 30 graden durfde ik toen in mijn uppie niet aan. Nu was het herfst. En heerlijk loopweer. En nu ik deze etappe liep vond ik dat ik deze zomer een verstandig besluit had genomen om deze etappe over te slaan. Veel heide, veel zand, veel heuvels, weinig beschutting. Maar.... ook weer prachtig!




Ik had voor deze etappe een leuk loopmaatje gevonden: Thomas. Thomas is de de vriend van de dochter van mijn zus en zwager (kun je het nog volgen? Een 'schoonneef', dus eigenlijk :-) ) en wij kunnen het altijd goed vinden met elkaar. 
Hoe het 48 uur op elkaar lip zou zijn was afwachten, maar het pakte goed uit! 

Ik ging samen met Thomas al voor het ochtendgloren op pad. Eerst ruim twee uur rijden naar Ommen. Auto geparkeerd op het station. Eerst koffie en plassen, en rond 10 uur gingen we van start.
Ik vond het heerlijk om de herfst te beleven. Het voelde zo anders dan in de zomer.
Helaas was de heide al lang uitgebloeid, maar de herfstkleuren maakten dat weer goed.

 

We beklommen een uitkijktoren. Natuurlijk waren er schaapjes onderweg.
De Lemelerberg over. Prachtige vergezichten.

Ergen op de Lemerberg troffen we de dikke steen. 
Het was voor mij even een heel bijzonder moment. Misschien een beetje zweverig, maar voordat ik de bocht om kwam en de stenen zag liggen voelde ik dat er iets was. Ik weet niet of het een kracht van de stenen was, of misschien wel alleen een verandering in de luchtvochtigheid omdat er loofbomen om de steen heen stonden en omdat er aan de rand van de berg een oud smeltwaterdal is... geen idee. 
Het voelde oud en krachtig en wat mysterieus in ieder geval. 




Aan de voet van de Lemelerberg stond al een wegwijzer naar onze B&B: Barg Willem. We liepen er aan voorbij, want we moesten eerst Hellendoorn nog halen.

  

Het werd 'de tocht van het bankje dat maar niet kwam'. Nèt toen we wilden rusten en wilden gaan eten gingen voor ons twee andere wandelaars op het bankje zitten. We besloten de volgende bankje te nemen. En die kwam maar niet. Eindelijk... na een kilometer of 5 stond er weer een bankje. Uiteraard weer bezet. Weer een kilometer verder zag Thomas in de verte een bankje staan... maar toen was de kerktoren van Hellendoorn al in zicht. We besloten toch even de meegenomen broodjes op te eten en de laatste 2 kilometers liepen daarna nèt even lichter.

Respect voor Thomas, die als ongeoefende loper zomaar even zonder klagen 21 kilometers wegstouwde! In Hellendoorn hebben we lekker een terras gepakt en de gastvrouw van de b&b gebeld om ons op te halen en naar de auto terug in Ommen te brengen. Vanuit Ommen reed ze voor ons uit naar de b&b. Dat was hele fijne service!

De b&b lag prachtig aan de voet van de Lemelerberg. Er werd heerlijk voor ons gekookt, dus we hoefden niet meer op pad. Twee verschillende gerechten: Voor mij vegetarische stoof van jackfruit, en voor Thomas een vleesstoofpotje. Toe verrassend lekker chocoladebavarois met peper.

Als een bejaard stel gingen we met de kippen op stok. De wekker zou weer vroeg gaan voor de volgende etappe: Holten-Laren.
Wordt vervolgd dus!

Wil je mee zwijmelen? 

Plaats hier je link! 

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter