Zwijmelen op Zaterdag: Bodypaint

Ik heb behoefte aan een rustig liedje. 
De week was weer zo vol, dat ik sinds zondagavond nu (vrijdagavond) eindelijk voor het eerst weer even een avondje kan gaan zitten. Ik heb zelfs nog niet eens de zwijmels van vorige week kunnen luisteren. Ik hoop echt dat ik er dit weekend even de tijd voor kan nemen. 

Ik had geen lekkere week. 
Ken je dat? Dat je op je werk met je taken bezig bent, of thuis, en dat er continu zij-input is van dingen die ook moeten en mensen die wat van je nodig hebben. 
Ik was totally overprikkeld (en moet vooral niet vergeten om straks even mijn magnesiumpil te nemen, hèt middel om razende stuiterballen in je hoofd weer rustig te krijgen),  heb ontzettend intensief liggen dromen 's nachts, waardoor ik ook niet uitgerust wakker werd. Ik mis mijn focus, ben heel gauw afgeleid en spring van de hak op de tak. 
Ik merkte zaterdag, toen de zon er even was, hoe groot de behoefte aan zonlicht en warmte is! 

Zaterdagmorgen staat er nog een ritje Utrecht op het program. Gelukkig mag ik meerijden, dat scheelt in prikkels. 
Daarna is het weekend lekker leeg. Althans... er wacht een naaiopdracht maar eigenlijk hoop ik dat ik zondag op mijn gemak alle tijd heb om daaraan te werken. En zaterdagavond speelt er een metal bandje waar ik met mijn zoon naartoe wil. Lekker even tijd om te ontspannen. 

Het liedje... bodypaint van Arctic Monkeys. Het is een liedje wat vaak voorbij komt op mijn favoriete radiostation Kink. Op de andere zenders hoor ik het eigenlijk nooit. Het is een liedje waarbij ik altijd even van de 'ik hoor radio' switch naar de 'luisterstand'. En ik ontdekte net dat er  een hele mooie clip bij zit. Dus ik dacht... ik deel hem even hier. Want ik vind dat het nummer het waard is om gehoord te worden. 


Wil je mee zwijmelen? 
Plaats hier je link. 

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter

Zwijmelen op Zaterdag: The loneliest

 

Het heeft een poosje geduurd voordat ik doorhad door wie dit nummer uitgevoerd werd. 

Het draaide al een poosje mee op de radio, maar ik kon de stem niet thuisbrengen en ik vergat steeds om het op te zoeken. Ik was verbaasd dat het van Maneskin is. 

Maneskin... dat waren toch die maffe Italianen die wonnen met dat gekke liedje op het songfestival? 

Nou ja... ze zijn behoorlijk populair bij de Nederlandse jeugd, speelden laatst in een vol Ziggo Dome, maar ik was ze zelf eigenlijk alweer vergeten. 

Dit nummer blijft me altijd wel pakken als het voorbij komt. 

Ik wens iedereen een fijn weekend toe. Geniet van het zachte weer. 
De lente is er! Eindelijk! 

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter

Zwijmelen op Zaterdag: Pachelbel

 Sinds medeblogger Melody een poosje terug benoemde dat veel hedendaagse muziek is gebaseerd op klassieke muziek, heeft dat gegeven mijn aandacht een beetje vast gehouden. 
Ik weet te weinig van muziek om akkoorden te herkennen, dus ik vind het altijd wel leuk als filmpjes mij daarbij een beetje op weg helpen. 

Van de week stuitte ik op het volgende filmpje: 

Ik begin even met het plaatsen van het origineel: Canon in D van Pachelbel.

En ja.... je komt de basis van dit muziekstuk tegen in ontzettend veel liedjes. 
Het best vond ik het te herkennen in het liedje van Maroon 5. 

Maar luister ook eens naar het nummer van Greenday: 

En zo kan ik nog wel 20 liedjes plaatsen. 
Radio luisteren zal de komende tijd nooit meer hetzelfde voor me zijn. 
Ik luister steeds of er een Pachelbelletje in verstopt zit. 


Wil je mee zwijmelen? 
Plaats hier je link. 

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter

Zwijmelen op Zaterdag: If I had words

 

Vorige week was ik met de Vastenavend een avondje op stap met mijn dochter en haar vriend. 

We kwamen in kroegen waar ik anders gezien de populatie nooit kom. Als 50 plusser tussen jong volwassen volk gaan staan is toch een beetje sneu. Maar met de vastenavond vervagen de grenzen en is weinig raar en daar kwam ik dus in een kroeg met jong en oud grut en daar werd dit nummer gedraaid. 

En tot mijn verbazing zong de hele kroeg, óók de jong garde, dit nummer mee. Ik had geen idee dat dit nummer nog steeds zo populair is. 

Voor mij geldt dat dit nummer mijn eerste muzikale herinnering is. Ik was 5 jaar en ik vond die mevrouw zou mooi in haar witte jurk en die bloem in die mooie rooie krullen. 

En in mijn herinnering stonden ze ook met een schaatsbeschermhoes heen en weer te zwaaien. Ik heb het filmpje nog even terug gekeken, want waar haalde ik in dit liedje in hemelsnaam die schaatsbeschermer vandaan? Maar ergens zwaait iemand met een sjaaltje. We waren toen al vaak op de schaatsbaan te vinden dus ergens zal mijn hoofd twee dingen met elkaar verbonden hebben. 

Al googelend kwam ik erachter dat de zangeres, Yvonne Keeley, de zus is van Patricia Paay. Heb ik nooit geweten. En medezwijmelaar Melody reageerde een paar weken terug al in de comments dat veel (metal)muziek gebaseerd is op klassieke muziek. Zo ook dit nummer. Luister maar eens naar Symphony No. 3 van Saint-Saens.

En ik realiseerde me voor het eerst dat hier wel een hele lekkere reggea achtige beat in zit. Eigenlijk vind ik het nog steeds een mooi nummer. 

Wil je mee zwijmelen? 
Plaats hier je link. 

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter