Zwijmelen op Zaterdag: walk on the wild side

Vandaag plaats ik in de zwijmel een verslag van de eerste wandeletappe van het Hildegard von Bingen Pelgrimspad dat ik in april liep.

15 april 2024
Wandeldag 1: etappe Idar-Oberstein - Fischbach. +/- 15 km|

 
Vandaag werd ik wat ik al heel lang wilde worden: ik werd een Pelgrim!
We lopen deze vakantie het Hildegard van Bingen Pelgrimspad.
Kennen jullie de film van Herman Finkers, de beentjes van Sint Hildegard? Nou de Hildegard uit die film, daar is dit pelgrimspad aan gewijd. Ik zal er later meer over vertellen, maar tijdens dit pad volgen we een soort van het leven van deze non. Gisteren waren we (vriendin Kleine Tas met wie ik het pad samen loop en ik) al aangekomen in Idar-Oberstein. We hebben een heerlijk, gezellig appartementje met werkelijk alles erop en eraan.
Vóór de wekker wakker vandaag. Vlug ontbijtje. Broodjes voor onderweg. Even wennen aan het uit je ochtendroutine zijn.

eerst naar boven, naar kerk en burcht. 

 
Vanuit ons huisje wandelden we naar het VVV waar we op weg geholpen werden met informatie en een stempelboekje door een alleraardigste meneer. Hij wees ons de weg naar het begin van de route, aan de overkant van het pleintje. 'Daar loop je de trappen op, dan kom je bij de kerk (hij wees naar boven naar een kerk die aan de rotswand zat geplakt) en daarna kom je bij de burcht (hij wees nog hoger)'. Zonder dat we nog maar 1 stap gelopen hadden, ontvingen we daar al onze eerste stempel voor in de pelgrimspas. 

De allereerste stempel

De allereerste wegwijzer met onze grote vriendin Sint Hildegard. 

De trappen op naar boven, richting kerk en burcht. 

Felsenkirche 

Prachtig uitzicht over de stad vanaf de burcht. 


Over de hele route zijn informatie borden gezet met uitleg over het leven van Sint Hildegard. 
Soms wordt er een vraag gesteld die dan weer uitnodigt tot inspiratie of meditatie tijdens de wandeling. 

De eerste twee uur waren we alleen maar aan het klimmen. Daarna alleen maar dalen én klimmen, we hebben amper een vlak stukje gezien. 

De route was prachtig. Heel veel bos. Laagstaande zon. Frisgroene blaadjes aan de bomen die het licht prachtig doorlieten.
De tocht was ook zwaar. Niet gewoon even rustig inkomen, zo'n eerste etappe, maar gelijk volop aan de bak.

De bankjes waren wat ongelijk verdeeld vandaag. Toen we écht niet meer konden, besloten we een bankje te manifesteren en gooiden we hem de kosmos in, en een paar honderd meter verder stond hij daar: het lekkerste bankje dat ik ooit op mijn wandelingen ben tegengekomen. Zo eentje voor met je voetjes omhoog. Voorverwarmd door de zon, toet in de zon, broodje, thee, uitzicht over een veldje, uit de wind. Het was een zalig moment (terwijl vanuit nederland de berichten over code geel en storm voorbij kwamen).

 
Het laatste stuk was sterk afdalen. Soms glijdend op de hurken naar beneden. Met mijn zwakke enkels (ik heb het talent om te zwikken op een kiezeltje) durf ik alleen maar met het tempo van een bejaarde te dalen.
In Fischbach verlieten we het pad. Nog 2,5 km lopen naar het station. Hopend op een terrasje onderweg. Maar helaas. Fischbach was een spookdorp.

Eigenlijk was de eerste etappe nog langer. Maar op de website werd geadviseerd om deze etappe in twee delen te lopen. Ik ben blij dat we daarvoor gekozen hadden, want het was echt pittig zat, de eerste wandeling met gelijk dat  stijgen en dalen. De route was heel goed aangegeven. Om de 50 meter ofzo was er wel een bordje met het silhouet van Sint Hildgard waardoor verdwalen eigenlijk onmogelijk was. 

De terugrit met de trein ging voorspoedig. Maar het was erg spannend want het was ons niet gelukt om een kaartje te kopen. Sorry Duitse Trein, maar de VVV meneer had gezegd dat je daar wel mit die karte kon betalen en ik had dat geïnterpreteerd als: je kan wel bij zo'n paaltje inchecken op het perron. In de trein was ook geen incheckding, dus dan maar zwartrijden en als dieven in de nacht de trein uit sluipen .


We sloten de wandeling af met spagetti-eis (dat hoort voor mij bij Duitsland), Tas met een wafel, en een lekker drankje.
Kant en klaar maaltje uit de supermarkt gehaald... en nu lekker gedouched en wel met de beentjes omhoog bijkomen.

En het liedje? De zwijmel van vandaag? Gaat volgens mij helemaal niet over een wandeling op een stukje wilde grond. Maar vanwege de walk on the wild side vond ik het wel leuk om deze bij het verhaal van vandaag te plaatsen. 

Wil je mee zwijmelen? 
Plaats dan hier je link! 

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter