Zwijmelen op Zaterdag: Maria, Maria

Vandaag blik ik terug op een etappe van het Hildegard von Bingen Pelgrimspad die we in april liepen. 

Etappe 7 Dalberg-Stromberg
Ongeveer 15 km.

Ik begon niet heel lekker aan deze etappe. Ik had heel slecht geslapen. Tot 3 uur ieder uur op de klok voorbij zien komen. Ik zag er tegenop. De buienradar had de hele dag regen voorspeld, en maar weer een graad of 6. Was strontchagerijnig met een ochtendhumeur ver below zero. Maar gelukkig zijn we samen en hebben we samen een doel: morgen aankomen in Bingen, en de dag erna bij de Beentjes van Sint Hildegard.

 
Dus hop.... toen om 7 uur de wekker ging toch maar onder de douche gesprongen en me klaar gemaakt voor de etappe van vandaag. Deze etappe was eigenlijk 20 km. Maar we hadden met de rustdag gisteren vast een kilometer of 5 van deze etappe gehad.

 
De truc met de auto's: met 2 auto's naar eindpunt Stromberg rijden. 1 auto laten staan. Met de andere auto samen terug naar het startpunt om straks na de etappe met 1 auto weer terug te rijden van het eindpunt naar het startpunt om de auto daar weer op te halen. Het is en blijft een puzzel .

Eerst wachten in de auto tot de buienradar zei dat de ergste regenpiek voorbij zou zijn. 

 

In Dalberg mochten we gelijk klimmen richting de burcht. We hebben me daar toch een partij strakke beentjes als we eind deze week klaar zijn! We hebben heel veel geklommen de afgelopen weken.

 


Bij de burcht haalden we onze eerste stempel van vandaag en liepen we even rond bij de burcht. Zo fijn dat we zo vroeg in het seizoen de attracties nog niet met toeristen hoeven te delen. We liepen daarna door een stuk bos waar de hellingen bezaaid lagen met omgevallen bomen. Eén grote ravage in het bos.

 
En we keken, na de Hexen-kruidenbijeenkomst van gisterenavond, met hele andere ogen naar de planten. We zagen zoveel wat eetbaar was! Hele maaltijdsalades stonden er aan de rand van het pad! Zo leuk! Hoe meer je weet, hoe meer je ziet. Dat is met alles zo. En dus ook met plantjes en kruiden in het bos.
In deze etappe kwamen we veel Maria-verering tegen. Kapelletjes, ook voor andere heiligen.

 


En de (van binnen prachtige kerk) van Spabrücken is het eindpunt van een Maria pelgrimspad. Hier haalden we onze tweede stempel. Het altaar is gebouwd om een zwarte madonna uit 1400. 



Verder is er in de dorpjes niks te beleven. Alles is dicht. Geen horeca. Geen winkels. Geen openbare toiletten. Misschien dat het in het zomerseizoen wat levendig is, maar we moeten het echt hebben van meegenomen broodjes en onze thermosflesjes thee.

 
We hadden vandaag echt 4 seasons in one day. Hagel, regen, sneeuw, koud.
Maar we waren dankbaar voor de droge momenten en soms kwam de zon er zelfs even bij. Kleine Tas wist zelfs een positieve draai aan de hagelbui te geven: hagel stuitert van je af, dus je wordt er minder nat van dan van regen .

 
Doordat er op het eerste stuk van de etappe zoveel te zien was, deden we 2 uur over de eerste 3 kilometer. We zagen weinig wijnbouw vandaag. Wel weer meer bos. En het bos is zoooo prachtig fris groen op dit moment!



We passeerden Schöneberg. Bij een oud huis was ook weer een stempelpost. Daar kwam een man naar buiten lopen met een gastenboek, en hij vroeg of wij er, als pelgrims, wat in wilden schrijven. Hij wees ons op de kruidentuin bij de kerk, die ook open is, zei hij.
We bezochten in de hagel de kruidentuin, herkenden ook weer veel van gisteren, en gingen daarna even een rondje door de kerk.
Op een bankje aten we nog een broodje, niet in de zon, maar wel in de droog, dat was al heel wat. We kwamen langs een Mariakapelletje en vonden stempel 4. Na een laatste stukje prachtig bos liepen we ons eindpunt, Stromberg binnen. Bij de kerk vonden de 5e stempel. Het ging hard met de stempels vandaag!



We waren echt moe maar voldaan na de etappe van vandaag. De kou, de buien, regenjas aan, regenjas uit.... het zit met het weer echt niet mee. Maar het wandelen is heerlijk, en we hebben ook echt een hoop lol met elkaar. En ook mooie gesprekken. Want zo'n pad nodigt toch ook uit tot bezinning.
Morgen de laatste lange etappe: 20 km naar Bingen. Daarna volgt nog 1 kortere en dan zit het er alweer op.
De voorspellingen voor het weer zijn iets vriendelijker morgen.

"Vakkenvullen"

En de zwijmel van vandaag? 
Een liedje over Maria. Omdat het vandaag toch wel een Mariapad was. Er wordt gezongen over een hele andere Maria dan die we vandaag steeds zagen in de kerken en kapelletjes. Maar ik vond de associatie wel leuk. 

Wil je mee zwijmelen? 
Plaats dan hier je link. 

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter