Zwijmelen op Zaterdag: Witches Song

Vandaag blik ik terug op een etappe van het Hildegard von Bingen Pelgrimspad, die we in april liepen. 

Deeletappe 7
Braunweiler-Dalberg.

Nog geen 7 kilometer.


Vandaag hadden we zogenaamd rustdag. De volgende etappe is weer rond de 20 km. En daar hadden we vandaag gewoon echt geen zin in. We hadden een rondleiding geregeld in een kerk (waarover straks meer). De kerk was gisteren gesloten, maar er hing een telefoonnummer op een prikbord dat we konden bellen als we er toch in wilden, dus dat hadden we gisteren geregeld. Na de rondleiding gingen we 20 km gewoon niet redden. En we hadden behoefte aan rust. Dus we besloten van de volgende etappe een klein stukje (5km) vandaag al te lopen, zodat we morgen nog maar 15 hoeven.

 



Dus.... vanmorgen om 9.45 uur bij de Bartholomeuskirche in Waldböckelheim afgesproken. Omdat we wisten dat er een relikwie lag, de tweede halswervel van Hilly (Hildegard von Bingen dus), wilden we er toch gaan kijken. Dat kon dus op afspraak, en die afspraak was vanmorgen. 

Toen we aan kwamen, liepen er alleen maar vrouwen de kerk uit. Er was juist een dienst afgelopen voor medewerkers van de kinderopvang. De gids vertelde dat na de tweede wereldoorlog de glas in lood ramen zijn vernieuwd en dat er was besloten dat ze op de de nieuwe ramen van de kerk alleen maar sterke, vrouwelijke heiligen af zouden beelden. Natuurlijk stond Sint Hildegard erbij. Maar ook de eerste heilige uit Canada. Een heilig verklaarde indiaan. En dat voelde toch weer een beetje een soort van ongemakkelijk.

 

Het relikwie van Hildegard ligt daar omdat de abt ooit had verteld dat Hilly in Waldböckelheim geboren was en dat daarom die kerk belangrijk was. Maar achteraf blijkt de geschiedenis anders te zijn. Tas en ik zijn het pad gaan lopen met Hildegard en alle sterke vrouwen uit de geschiedenis in ons achterhoofd, en dat juist deze kerk de vrouwen aandacht gaf, maakte voor ons de cirkel mooi rond. En ook toepasselijk, de halswervel: Hilly was een vrouw met ruggengraat. 

 
Het was een prachtige zonovergoten dag, en rustdag, dus we besloten na de rondleiding in de kerk in de tuin op ons terras lekker even een bakkie te doen. Het pad loopt nu bij wijze van spreke door de achtertuin, dus alles is goed aan te rijden.

 
Rond een uur of twaalf waren we met de auto's op het eindpunt van het stukje dat we wilden lopen. De truc met de parking bij begraafplaats of sportveld (we werden hoog, hoger, nóg hoger de bergen in gestuurd naar het sportveld) lukte niet, dus dan maar de auto gewoon langs de weg geparkeerd. Mocht gewoon, zei een inwoner.

 
Met auto twee naar het eindpunt van gisteren, het startpunt van vandaag: Braunweiler.
Daar kwamen we bij een woonhuis een briefje tegen waarop vermeld stond dat er vanavond een soort kruiden-zoek-heksen-fanclub was.
Natuurlijk helemaal in ons straatje, en in de geest van Hilly, die ontzettend veel van kruiden wist. Wij in ons beste Duits bellen en vragen of we nog aan konden sluiten. En hoera! Het kon!
We kregen een routebeschrijving waar geen touw aan vast te knopen was, maar we namen de gok dat de kosmos ons wel zou leiden .

 
Maar eerst moesten we nog naar Dalberg lopen, slechts 5 km, waar de auto stond.
Toen we het bos uitkwamen, kwamen we toevallig precies uit waar de auto stond. Er was een man die een praatje hield over zijn bezoekje aan Holland: Schlittschuhfahren (schaatsen) in Heerenveen. En er  was een kerkje, zowaar met een open deur, en toen we dat bezichtigd hadden was het al half 4.

 

 
Moesten we ons toch nog haasten, want om 18.00 uur werden we in de tuin van de dorpsheks verwacht. En we moesten nog eten en een was draaien. Dus we schoven lekker makkelijk een frietje (patat voor de mensen boven de rivieren) in de oven.

 
Op gevoel liepen we tegen half 6 in het dorp een beetje de goede kant op. In een klein dorp kent men elkaar. En de mensen aan wie we het vroegen wisten allemaal te vertellen waar de tuin van heks Heike was. We kwamen in een prachtige wilde tuin. We werden allerhartelijkst ontvangen. We maakten een rondje door de tuin. We aten lindeboomblad, plukten paardebloem, weegbree, brandnetel, appelbloesem, madelief, klaver, vergeetmenietje, braamblad, zevenblad, en met een heerlijke salade die door Heike was gemaakt, en broodjes, aten we dat met zn allen op.

 
Het was echt zo bijzonder dat dit op ons pad kwam en we hebben écht een hele leuke leerzame avond gehad met Heike en de Hexen-kruiden-fanclub.

 

 
Toen Heike ook nog met de ukelele een liedje ging zingen was het feest compleet.
Nou ja. Een rustdag is het niet geworden. Het was ver na 20.00 uur voordat we op de bank aan de koffie zaten. Maar we hebben echt weer mooie dingen beleefd vandaag!

Wil je mee zwijmelen? 
Plaats dan hier je link 

. 

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter