Dit muziekje is voor mij verbonden aan afzien.
Helden zie ik voor me. Een ijzig koude hel. Van 63. Of welk jaar dan ook.
Ieder jaar heeft voor iedere held zijn eigen hel.
Elfstedentochten, ijsbaarden, afgevroren tenen, bevroren neuzen, modderige beklimmingen van cols in de buitencategorie, ultra-duurlopen, zwemtochten over het kanaal.
Maar ook de overwinningen op jezelf. Hoe klein of hoe groot ook.
Bruggetje....
Morgen is de Dam tot Dam loop.
De stichting http://www.stichtingngng.nl/ (die er o.a. voor heeft gezorgd dat mijn schoonzusje haar behandelingen kon betalen) heeft op verschillende plekken in Nederland mensen opgeleid van een 0-punt naar 4 Engelse Mijl. En morgen lopen ze hun allereerste wedstrijd. En natuurlijk gaan ze samen een mooi sponsorbedrag bij elkaar lopen.
Het was net na het marathonavontuur *klik* in april dat Annemiek en ik besloten daaraan mee te doen. Om ons te voegen bij deze groep geweldige lopers. Omdat ik er toen in april niet bij kon zijn op haar 10 kilometer, leek het ons geweldig om in Amsterdam wel samen te kunnen lopen. Helaas... het liep anders dan we in april dachten.
Ik begon er de afgelopen week steeds meer tegenop te zien. Een eenzame treinrit, vanaf het zuiden des lands naar Amsterdam. Al die moeite voor een pokkestukkie van nog geen 10 kilometer. Met een conditie die voor mijn doen ver beneden pijl is. En dat met een uitgelaten groep waarin ik niemand ken. Kansloos om daar wat leuks van te maken. Ik wilde al bijna afhaken.
Totdat Ellen, de directrice van de stichting contact met me opnam. Of ik misschien, heel misschien, er voor voelde om op de finish aan Hart van Nederland te vertellen wat het voor Annemiek heeft betekend dat No Guts No Glory haar heeft kunnen helpen. Phoe.... spannend, maar natuurlijk ga ik dat doen. Ik ben er toch :-), en ik vertel graag over Annemiek. Zaterdagavond én zondagavond besteedt Hart van Nederland een item aan No Guts No Glory en deze geweldige actie op de Dam tot Dam loop
Dus... met de helden, die zich 'de debielen van de Dam ' noemen, die zich van een 0-punt naar 4 mijl geworsteld hebben. Met Annemiek, de held die zo gevochten heeft, niet alleen tegen de kanker, maar ook tegen erkenning van haar situatie, tegen het gevestigde systeem, tegen protocollen, voor bekendheid voor No Guts No Glory.... Met alle helden die hun eigen strijd strijden, op welk front dan ook. Met hun allemaal in mijn hart luister ik vandaag naar mijn heldenmuziekje:
Chariots of Fire... van Vangelis
Enne...allemaal kijken hoor, zaterdag én zondagavond!
Zwijmelen op zaterdag is een rubriek van Marja. Meer zwijmelen? Klik hier!
Heel bijzonder allemaal, ontroerend tegelijkertijd. Wens je heel veel succes!
BeantwoordenVerwijderenEnja de muziek is natuurlijk geweldig!
Fijn weekend
slik......
BeantwoordenVerwijderenPrachtige muziek. Ontroerend logje. Sterkte Natasja.
BeantwoordenVerwijderenZo fijn dat mensen zich willen inzetten en dat is ook een overwinning op zich!
BeantwoordenVerwijderenDeze muziek vond ik altijd al prachtig....Jouw stukje geeft het nog eens die extra emotionele dementie eraan....je schoonzus zou trots op je zijn !
BeantwoordenVerwijderenHoelaat zenden ze het uit tasja ? Vanavond kan ik niet beloven want we hebben bezoek maar morgen moet me zeker lukken .
Ik wens je heel veel suc6, sterkte en kracht...weet dat van boven iemand je begeleid en met je lacht !
De muziek is sowieso prachtig maar met jouw verhaal krijgt het een extra dimensie. Sterkte bij de opnames.
BeantwoordenVerwijderenKippenvel.... prachtige muziek, ontroerend logje.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Frederique
Vangelis, in the 60's speelde hij in Aphrodites Child, dat weet je. Zonder beeld is de muziek nog mooier. We zijn een uur geleden teruggekomen uit Cordoba, vandaar nu pas een reactie.
BeantwoordenVerwijderenLiefs en groetjes van ons.
Prachtige muziek en ontroerend logje.Ze zal vast 'meelopen'je dappere heldin!
BeantwoordenVerwijderen