zwijmelen op zaterdag: Iridiscent

Ruim een jaar geleden hadden we een gesprekje bij mijn schoonzusje op haar fijne plekkie op haar balkon. We spraken over hoe het zou zijn als je dood zou zijn. Of je dan antwoord kreeg op al je vragen. Of je dan een alwetend inzicht kreeg op de grote vragen des levens. Of je misschien een cursus regenboogmaken zou krijgen bij binnenkomst daarboven, zodat je iedereen die je lief was nog eens kon laten zien dat je er was. 

Jip, wijs als hij was met zijn 12 jaar, liet Annemiek toen liedje horen. Het gaf precies weer hoe zij zich toen voelde. Het nummer heette Iridiscent. We moesten google erop loslaten. We wisten de betekenis van Iridiscent niet. Jip wist het ook niet. We konden het niet geloven: Iridiscent betekent regenboogkleurig.

Annemiek vroeg aan Jarno of hij zou willen dat hij dat nummer voor haar zou draaien als we afscheid van haar zouden nemen. Dat vond hij een fijn idee.

Kort daarop flikkerde ze haar diagnose ' ongeneeslijk ziek' het raam uit en begon ze aan haar onvermijdelijk avontuur. Op weg naar volledig herstel.

Veel sneller dan we wilden was gisteren het moment daar.

In mijn toespraak haalde ik dit voorval aan. En ik sloot af met de boodschap dat haar avontuur voortleeft in de harten van de kinderen. In de harten van ons allemaal. En in de kleuren van de regenboog. 

Ooit met een gezelschap euforisch staan staan klappen en juichen voor een regenboog? Ooit massaal het glas geheven naar de lucht? Wij deden het!

Annemiek is een snelle leerling. Ze deed een spoedcursus regenboogmaken. Daar was hij! Nee, ik weet zeker: daar was zij !!!