Zweepslag in de nacht

Kinky titel hè?

Het was allemaal een stuk minder spannend dan de titel doet vermoeden...

Het gaat over de Energizer Nightrun.

De Energizer Nightrun is een loopje in het donker, 9km. in park Rivierenhof in Antwerpen.
Met hoofdlampjes op worden we over het pracours door het bos gestuurd, en onderweg komen we allemaal leuke dingen tegen. Een vuurspuwer, paden die met fakkels zijn verlicht, een kasteeltje, een openluchttheater met een bluesband, een violiste op een bruggetje, doedelzakkers... de operazangeres op het dak van de villa had ik totaal gemist, bleek achteraf...

Dit filmpje *klik* geeft een leuke impressie van hoe het was.

Je moet niet gaan om je beste tijd neer te zetten. Je moet gaan voor de leut, voor de belevenis. Modder, boomwortels, opstapjes, afstapjes... ze gaan eigenlijk niet goed samen met rennen in het donker.

20 minuten vóór de start viel de enige regenbui die er sinds weken was precies boven ons startvak. Dikke druppels, alles klam, nat en vies. Beslagen bril... niet fijn. Maar het lopen ging heerlijk! Ik vond het spannend, want twee weken geleden had ik het gevoel alsof mijn kuit 'op knappen' stond. Het gevoel alsof ik tegen een zweepslag aanzat.
De eerste 6 km. leek het alsof twee weken rust genoeg was geweest voor herstel. Ik had geen centje pijn. En precies bij kilometerbordje 6 schoot het toch in mijn kuit. Balen!

Mijn vriendin 'Kleine Tas' met wie ik samen liep heb ik vooruit gestuurd. De laatste 3 kilometer heb ik moeten wandelen. Maar 1 mazzel... met een stuk of 6000 lopers in mijn kielzog ben ik niet als laatste over de finish gegaan. En tweede mazzel... ik kon extra lang genieten van alle entertainment langs het parcours.

De plannen voor een halve marathon dit najaar schuif ik door naar 2015. En morgen... geen duurloopje in de zon. Ik zet mijn lievelingsmuziekjes op en ga lekker een uurtje naar de sportschool. Mogelijkheden genoeg daar om te doen zonder de kuit te hoeven belasten.