Hoe de week van Tas was (5)

Eigenlijk kan ik concluderen dat ik een lekker en procductief weekje achter de rug heb.

Vorige week dinsdag op mijn vrije dag lekker aangerommeld en een stukje gefietst.

Ik had vernomen dat er een zeearend gespot was bij de Markiezaten, een natuurgebied bij ons in de buurt. Helaas... hij liet zich niet zien.

Maar wel genoten van de rust en de vergezichten over het markiezaatsmeer.

Het reebokje *klik* liet zich, ondanks dat de koeien nog in de wei stonden, helaas niet meer zien.

Geen foto's dus...

De woensdag en de donderdag bestonden uit werken en naaien. Mr. C. ging met Janneke mee naar de manege. En daar waar ik me tijdens het wachten altijd het liefst in een boekje of in het bos verstop, gaat Mr.C. altijd lekker aan de klets met de andere wachtende vaders en moeders. Het gesprek kwam op de naderende proefjes en op de plastrons die de ruitertjes moesten dragen tijdens de proefjes. Mr.C. promootte mijn naaikunsten en zowaar rolden er twee bestellingen uit voor een plastron.
De korte versie is als volgt: ik kroop achter de machine en een aantal uren later lagen er twee mooie plastrons te pronken op de tafel.

De lange versie is een stuk minder gezellig en straalt een stuk minder professionaliteit uit.

"Oké... (aarzel, aarzel)... twee bestellingen...
Dan moet ik het wel heel netjes naaien...

En wat nou als het mislukt?
En wat nou als ze het niet mooi vinden?
En wat zei je... aanstaande dinsdag moet het af zijn???!!!
Oké! Doen we!"

De stof bleek op te zijn.

Op woensdagavond bestelde ik een metertje bruidssatijn online, om half 12 's avonds, nadat ik een dag had gewerkt en tot 22.00 uur op de naailes had gezeten.

Moe dus.

Bij de betaling afronden ging het mis.

Tot 3 keer toe tikte ik een verkeerde tan-code in en werd de boel geblokkeerd.
Dan ben ik dus niet meer de lieve, altijd kalme Natasja die jullie denken te kennen.

Hevig gefrustreerd ging ik met de nodige vloeken naar bed.
De stof moest wel vóór het weekend binnen zijn, anders kreeg ik het niet op tijd af. En dit ging nu niet lukken nu ik niet meer on-line kon betalen.

De volgende morgen stond er een mailtje van de webshop in mijn mailbox.

Ze hadden gezien dat een betaling niet afgerond was. Was er iets mis gegaan? Was ik gaan twijfelen? Wilde ik even contact met hen opnemen?

Met een belletje was het geregeld. Ik mocht achteraf betalen en de stof ging dezelfde dag nog op de post. Een warme douche voor Stoffenhuis Anja!

Zaterdag en zondag waren we in het vakantiehuisje. Met een lap bruidsatijn en gordijnen om te naaien :-). Mr.C. en zijn broer hadden het oude logge donkerbruine bed op donderdag al vervangen voor een gezellig grenen exemplaar. Van mijn oude buurvrouw (ze is niet oud... ze is mijn buurvrouw alleen niet meer) kreeg ik een paar gordijnen die ze over had. Ik hoefde ze alleen maar op maat te knippen en om te zomen, en verder waren ze precies passend! Hoera! Weer een project af!

En ach... dat lampje... dat staat er omdat het er staat. Noem het nostalgische overwegingen... Noem het niet kunnen beslissen of het weg mag. Ik denk dat het binnenkort een keer omvalt als ik de gordijnen dicht doe.

Zaterdagmorgen trok ik bij het opstaan al mijn hardloopkleren aan. Ik had er echt zin in, voelde me uitgerust en wilde lekker kilometers maken. Omdat het regende besloot ik even te wachten. Dat wachten duurde een uurtje en toen het eindelijk droog was maakte ik me klaar om te gaan. Nog even wat drinken, plassen, muziekje aan, oortjes in, runkeeper geactiveerd, schoenen... Schoenen? Waar zijn mijn schoenen? Dat paarse tasje waar ook de slippers en de sloffen in zaten? Heeft iemand het gezien bij het in- en uitpakken van de auto?

Niemand had het gezien. En het stond ook nergens. Was dus kennelijk thuis in de gang blijven staan. Zucht... Zwaar irritant. Dat werd dus geen hardlopen.
Uit frustrtatie heb ik in de tuin een meidoorn en een lelijke wilde rozenbottel omgehaald. Ze stonden toch al op de nominatie om weggehaald te worden. Weg met dat lelijke doornenspul waar ik me steeds aan openhaalde! En onze Isis heeft weer heerlijk de ruimte om haar heen!

Zondag was het lekker weer. We liepen de bunkerroute op de De Punt bij de Brouwersdam. Een aantal jaren geleden zijn de bunkers uit de tweede wereldoorlog door vrijwillgers uitgegraven en toegankelijk gemaakt voor publiek. Best indrukwekkend om rond te lopen in dit vijandelijke complex!

O, en dan heb ik nog een raadplaatje!

Wat is dit voor struik?
Ik had hem nog niet eerder zien staan, dacht dat het een deel van een andere boom was...
Ik denk hamamelis, maar dat is een gok.
Wat leuk dat het zo laat nog bloeit!

En tot wanneer snoeien jullie je struiken?
Nu het blad eraf is, kan ik goed zien welke takken kruisend groeien of welke takken raar groeien en weg kunnen. Zou ik nu nog takken weg kunnen halen zolang het niet vriest?
Iemand die er iets zinnigs over kan zeggen?