De erfenis (WE-300)

‘De foto is goed’ zegt de dokter. Géén zichtbare afwijkingen, dus een goed bericht.’
Een zucht van verlichting.
‘Een diepe zucht!’ constateert de dokter. ‘Wat is er? Heb je klachten?’
Stella zit bij de dokter vanwege haar jaarlijkse ‘APK-tje’. Borstfoto en controle.
Met een bibber in haar stem vertelt ze: ‘Ja… sinds een week of twee voel ik iets. Het is klein. Vaag. Soms steekt het. Dus ja… een goede foto is een opluchting.’

Samen doorlopen ze de familiegeschiedenis. Zijn er veranderingen binnen de familie?
Ruim twintig jaar geleden 3 jonge zussen met borst- of eierstokkanker. Haar moeder en 2 tantes. Genetisch onderzoek bracht destijds niets aan het licht. Nu is het bewaarde bloed van haar overleden moeder en tante opnieuw onderzocht. Opnieuw geen erfelijke afwijkingen. De familie is groot. Oma kwam uit een gezin van 11. Haar moeder was met 11 thuis. Hoe kan het dat 3 jonge zussen getroffen zijn en dat de rest gezond is? Het blijft gissen.

‘Kom’, zegt de dokter, ‘we gaan kijken wat ik voel’. Ze voelt twee knobbeltjes.
De geruststellende woorden van de dokter gelooft ze maar deels.
‘Kanker in de borst doet vaak geen pijn.’ O, nee? Maar bij haar moeder begon het wel met een pijnlijk knobbeltje. ‘Het ligt los in het weefsel. Het voelt glad. Dus dat is gunstig. Ik denk dat het cystes zijn. Ik zie dat je niet gerustgesteld bent. We gaan een echo maken. Maar het is vandaag erg druk op de röntgenafdeling, dus helaas moet je daar volgende week voor terugkomen.’

Stella merkt dat haar handen weer naar de knobbeltjes gaan. Ze zitten er nog. Ze denkt aan de dokters geruststellende woorden. Ze denkt aan haar moeder. Haar verstand gelooft het. Haar gevoel niet. Nog twee nachtjes slapen. Dan is de echo. Dan weet ze meer.

Dit is een We-300. Een schrijfuitdaging van Plato: Schrijf een verhaal in exact 300 woorden over een woord. Het woord mag niet in het verhaal voorkomen. Het woord van deze We-300 is ‘Klieren’.
Wil je meedoen/meer lezen? Kijk dan bij Plato.