Tja... mijn Prulleke. Ze wordt dinsdag 18. Gisteren slaagde ze in 1 keer voor haar rij-examen. Een hoop stress scheelt het, en ook een hoop geld, als je in 1 keer slaagt.
Je kan het maar in the pocket hebben. Binnenkort rijden we samen een eerste rondje in de buurt en daarna rijden we samen naar haar broer in Venlo. Ik vind het wel leuk om dit samen te ondernemen.... denk ik... Ik denk alleen dat ik redelijk spastisch naast haar zal zitten als zij het stuur in handen heeft.
Mijn Prulleke. Vanavond viel het me op hoe ik qua lengte tegen haar op keek. Maar... ze zal altijd mijn Prulleke blijven. Trots, op hoe ze zich een weg baant in haar soms best wat ingewikkelde leven.
Een liedje, voor deze zaterdagse zwijmel... typisch jaren '80... over een autorit naar huis....
Dit nummer komt bij mij maar sporadisch voorbij. Het staat op geen van mijn playlists (geen idee waarom niet), het wordt zelden gedraaid op de radio. En iedere keer als ik het hoor ben ik weer helemaal onder de indruk.
Haha, ik zat mijn blog van vorige week even terug te lezen... over het vroege opstaan. Kwart over 5 als ik op de fiets naar mijn werk moet. Hoe anders ging het vanmorgen: ik had per ongeluk de wekker een uur te laat gezet. Ik werd wakker op het tijdstip dat ik eigenlijk in de auto moest stappen. Maar... zonder koffie, zonder docuchen, zonder geföhnde haren was ik toch op tijd op mijn werk. En niemand heeft gezegd dat ik muffig rook of dat mijn haar raar zat :-). Ik denk dat ik hiervan maar mijn vaste routine ga maken: ik heb gewoon een uur extra slaap gehad vannacht! Maar... het is eigenlijk wel gewoon naar beginnen, en dat nare gevoel van die rotte start blijft je een groot deel van de dag achtervolgen.
Maar nog even over dat fietsen naar het werk... Het is zo zalig hè? Ik "verdwaal" regelmatig op de terugweg. Er zijn zoveel zijpaadjes, dijkweggetjes enzo waar je af kan slaan en die je steeds weer langs andere plekken leiden. Vorige week belandde ik langs de Oosterschelde en daar zag ik ineens bruinvissen zwemmen, zo leuk... met hun rugvinnen boven het water en dat specifieke geluid van ademteugen wat walvissen en dolfijnen maken... Ik wist dat ze in de Oosterschelde zwommen, maar ik had ze nog nooit gezien. En 's morgens die opkomende zon op die laaghangende mist... zo mooi...
Ik heb geen bruggetje naar de muziek. Maar dit nummer! Dit is wat je krijgt als twee van je favoriete artiesten/bands samen gaan spelen. Rag'n'Bone Man en Nothing but Thieves. Ik zag ze allebei live. Bij Rag'n'Bone Man stapten we vrij blanco de tent binnen. Mijn zoon had er niet zoveel zin in, zijn stijl niet, en ik kende wel wat liedjes van hem die ik mooi vond.. maar verder... Het werd echter één van de beste optredens die ik ooit gezien had. Wat kwam hij binnen!!!
Nothing but Thieves is een band die ik al een paar jaar 'volg' en ik ben echt steeds weer onder de indruk van de stem van de zanger. Hij staat bekend om zijn hoge, zuivere bereik. Maar in dit nummer laat hij horen dat zijn stem in de lagere regionen ook prachtig is! Het live-optreden wat we zagen van Nothing but Thieves kwam echter een stuk minder hard binnen dan die van Rag'n'Bone man, ondanks dat ze toch voor elkaar niet onder doen.
Nou... fijn weekend allemaal. Mij wacht een wandeling met een lieve vriendin, een zolder die gevloerd moet worden (ik mag mijn nieuwe boormachine inwijden!) en een borrel met mijn hardloopmaatjes. TIG heet ons clubje, als sinds de jaren '60 denk ik. Tot Ieders Genoegen :-). Zin in alles!
Ik blijf een beetje in het thema thuis hangen merk ik. Het is in huize van den Ing nog steeds niet bij iedereen goed geregeld met het thuis-gevoel. Op verzoek van mijn dochter plaats ik het mooie Hometown Glory van Adele. Ik heb het zo met haar te doen. Ze kan haar draai maar matig vinden sinds ze heeft moeten verhuizen. Ik hoop dat het allemaal gewoon een kwestie is van wennen en tijd. Maar ik kan het niet voor haar oplossen. Behalve het gezellig maken, er zijn voor haar en haar laten weten en laten merken dat ze altijd welkom is bij me. No matter what!!!
Het is nu dinsdag, en ik zet de zwijmel klaar voor zaterdag. De rest van de week heb ik geen tijd. Ja, morgenavond zou nog kunnen, maar ik vrees dat ik dan gaar ben. Ik zag vandaag de werkagenda voor morgen en ik moet die agenda echt blokkeren in mijn hoofd wil ik vannacht slapen en morgen fit op mijn werk verschijnen. Op het moment dat ik, voordat we vandaag afsloten, met mijn werkgever naar de agenda keek, zei ik: "ik denk dat ik vanavond maar om 9 uur naar bed ga." Op dat moment zei hij: "ik zou als ik jou was maar om 8 uur naar bed gaan." Hahaha, hij zag het nog somberder in dan ik.
Het is nu bijna half 10. En ik ga douchen en er een end aan breien voor vandaag. Ik heb het vaste voornemen om morgen weer op de fiets naar mijn werk te gaan. Net als vandaag. Dat betekent wel dat de wekker nog een half uur vroeger gaat. Kwart over 5. Dat is toch gewoon in het holst van de nacht?!!!! Maar fietsen. Nu kan het nog. Het is nèt licht als ik vertrek. Over een paar weken is het donker, en dan is het echt een opgave om er vroeg uit te gaan. Het was zo mooi vanmorgen, met de mistflarden boven de weilanden...