Zwijmelen op Zaterdag: On the road again

Jullie hebben nog een paar etappes Pieterpad te gaan hoor... Nu maak ik mijn verhaal hier ook af ook hoor, of jullie nou willen of niet. 

On the road again... lalalalalalala road again....
Ook zo'n zinnetje dat soms als een mantra in mijn hoofd zat tijdens een wandeletappe. 

Ik was geëindigd in Hardenberg... de plaats met het lelijkste gemeentehuis wat ik ooit gezien heb. Smaken verschillen. Maar een gouden gatenkaas is niet het idee wat ik heb bij een mooi gebouw. 
Vandaag zou ik van Hardenberg naar Ommen lopen. 
Het verslag van deze dag: 

Etappe 9 Hardenberg-Ommen 21 km

Vandaag was de laatste 'wisseldag' van deze vakantie. Wekker op 6 uur. Vroeg op, tent inpakken, en naar Hardenberg voor de laatste lange etappe van deze vakantie. (De etappes die ik hierna nog doe zullen wat korter zijn).
De route door het Vechtdal was mooi. De Vecht is maar een klein riviertje, maar kan enorm buiten zijn oevers treden. Daarom zijn in het gebied rond Hardenberg oude meanders hersteld, meanders aangelegd en gebieden aangewezen als overloopgebied. Hierdoor is een groot natuurgebied ontstaan met fiets- en wandelpaden en daar mocht ik doorheen.

Vechtdal

 
De eerste koffiestop was in zo'n leuk zelfbedieningshuisje.

Typisch voor deze streek: de schuren met een glazen driehoekje in de nok 

Nog leuker was de, onder Pieterpatters, inmiddels beroemde toetjestafel die daarna volgde. 
In een koelbox staan toetjes klaar, met een geldkistje ernaast. En voor een eurootje kun je even lekker rusten en je eiwitten aanvullen. 

Het beroemde toetjesbankje. Zo'n leuk initiatief

Zelhem gepasseerd, een prachtig brinkdorpje. Veel bos gezien, mét schaduw, wat heerlijk was vandaag. Ik trof een gezellig loopmaatje die vroeger coupeuse was, en nu in de zorg werkte, precies andersom als mijn loopbaan, dus al kletsend schoten de kilometers, zélfs over 'De Sahara' voorbij.
Ommen bereikt!
Overigens in Ommen ben ik geheel tegen mijn principes en autistische trekjes in van het pad af gegaan. 
Ik moest door het centrum van Ommen en er was braderie. 
Ommen... het meest toeristische plekje in die streek. Midden in de zomer. Met temperaturen tegen de 30 graden... ik heb ervoor bedankt. Zoveel prikkels kon ik niet aan. 
Lang leve google maps die je in een rechte streep vanaf de rand van het dorp naar het station brengt. 

De Sahara. Het deed met deze temperaturen zijn naam eer aan. 

De etappe morgen zou Ommen-Hellendoorn zijn maar deze bewaar ik even tot een andere keer. Hij gaat dwars over de (bloeiende!) heide. Daarbij: 21 km bij 34 graden is geen pretje. En bovendien niet risicoloos als je alleen loopt.

 
Ik ben daarom doorgereden naar Holten om de 3 etappes te lopen die daarna nog volgen. Die zijn maar rond de 15 km. Als ik dan om 8 uur vertrek ben ik rond het middaguur terug.
Zaterdag, voordat ik naar huis rij, wil ik dan nog even terugrijden naar de heide, om even rond te wandelen. Want de bloeiende heidevelden wil ik eigenlijk toch niet missen.

Wil je mee zwijmelen? 
Plaats hier je link. 

You are invited to the Inlinkz link party!

Click here to enter